Intake CWI, eerste ronde

De tweede stap richting een leven in de WWB is gezet—vanochtend zijn we bij Roy Jeucken van het CWI geweest voor de eerste ronde van de intake. Geheel onverwacht werd ons zelfs koffie/thee aangeboden. Da’s voor het eerst. Ze zouden toch zeker niet klantvriendelijk aan het worden zijn?

We hadden al half-en-half verwacht dat we teruggestuurd zouden worden omdat we tig verschillende documenten niet mee hadden genomen, maar dat viel al weer mee. Sterker nog, die drie documenten die we mee moesten nemen (legitimatie, einde-WW brief en opgave van inkomsten) waren zelfs nog te veel. Halverwege het gesprek werd wel naar de brief gevraagd, en oh ja, ook graag even de legitimatie, maar naar de opgave van inkomsten werd niet geïnformeerd.

Nu ik het toch over legitimatie heb: het volgende vond plaats tijdens de intake. Een collega van Roy kwam even wat vragen. Hij had een cliënt die niet in het bezit was van een geldig legitimatiebewijs, wat nu? Geen probleem aldus Roy, dan vul je gewoon als paspoortnummer “123…” in, en als geldigheidsdatum 1 januari 2007.

Dat schept vertrouwen in de organisatie, nietwaar?

Waar was ik? Oh ja, de papierwinkel. Uiteindelijk werden we naar huis gestuurd met een pak papier, bestaande uit vijf in te vullen formulieren: een aanvraagformulier van 12 kantjes, een bijlage ‘Inwonende kinderen’ (twee kantjes), een bijlage ‘Bezit en/of schulden’ (goed voor 5 kantjes, kennelijk hebben hun cliënten veelal meer schulden dan kinderen), en nog twee formulieren van elk twee kantjes voor het overzicht van sollicitatie-activiteiten. Invullen, idioot veel documenten erbij voegen (originelen, wel te verstaan), en maandag om 12:00 uur weer terug zijn voor de tweede ronde van de intake. Kleine positieve ontwikkeling voor de belastingbetalers: bij het CWI gebruiken ze tegenwoordig beide zijden van het papier.