Intake CWI, tweede ronde

Na een weekend zwoegen op het invullen van formulieren en het verzamelen van een forse stapel bewijsmateriaal (van giro-afschriften tot autopapieren en verzekerings-polissen) was het tijd voor de volgende ronde. Weer naar het CWI, deze keer bij ene Heleen Louvee als ik het handschrift van Roy Jeucken correct ontcijferd heb. En deze keer geen koffie. Gelukkig, ze zijn dus toch nog niet klantvriendelijk geworden. Althans, niet in de zin van ‘we zijn aardig richting de klant’. De andere betekenis—klantvriendelijk betekent dat de klant ten allen tijde vriendelijk moet blijven—is nog wel van kracht.

Heleen was niet tevreden. Op de formulieren staat herhaaldelijk vermeld dat we originele bewijsstukken mee moesten brengen, en dat hebben we dus ook braaf gedaan. Maar kennelijk hadden we daar zelf wel even kopieën van moeten maken voor het CWI. Dat hadden ze er niet bijverteld!

We moesten ook giro-afschriften meebrengen van al onze rekeningen, “over de laatste drie maanden vóór de datum waarop u deze aanvraag hebt gedaan”. Ik had dus netjes alle afschriften meegenomen van na 19 maart 2006, maar u raadt het al, dat was te weinig. Wat ze bedoelden was “de laatste drie volledige kalendermaanden vóór de datum waarop u deze aanvraag hebt gedaan”.

Het huidige beleid is erop gericht om zoveel mogelijk op de uitkering te kunnen korten. Dat leidt onder andere tot de idiote situatie dat we van de Belastingdienst elke maand Huurtoeslag en Zorgtoeslag krijgen omdat ons inkomen relatief laag is, en de Gemeentelijke Sociale Dienst die toeslagen vervolgens beschouwt als inkomsten en daarom op de uitkering in mindering brengt.

Met andere woorden: degenen die zo’n toeslag het hardste nodig hebben mogen ‘m niet houden. Het zou toch fijn zijn als de Haagse ambtenaren op Financiën (waar de Belastingdienst onder valt) en hun collega’s op Sociale Zaken eerst eens met elkaar zouden praten alvorens elkaars beleid te ondermijnen…

Maar daar bleef het niet bij! In onze jaarlijkse belastingaangifte geven we ook aan dat we in aanmerking komen voor de algemene heffingskorting en de kinderkorting. Die schijn je maandelijks als voorschot uitgekeerd te kunnen krijgen, maar in ons geval wordt dat gewoon in één keer verrekend bij de definitieve belastingaanslag. En daar is het CWI het dus niet mee eens.

Van Heleen Louvee moeten we een ‘Beschikking Belastingdienst’ inleveren over die kortingen, en zoals zij het brengt moeten we eigenlijk maar bij de Belastingdienst verzoeken om die korting maandelijks uit te keren. Leuk gevonden natuurlijk, maar ik ga toch echt niet m’n belastingzaken overhoop gooien alleen omdat het CWI zo graag nog een paar tientjes extra wil korten. Het probleem is nu alleen wel: doordat we die kortingen niet maandelijks uitgekeerd krijgen hebben we daar ook geen beschikking over ontvangen. Dus hoe we nu een niet-bestaand document in moeten leveren? Geen idee.

Om een lang verhaal niet nodeloos nog langer te maken: op 7 juli moeten we weer terugkomen (bij alweer een andere ambtenaar), en dan moeten we alle ontbrekende documenten ook meebrengen. En wel graag zelf kopieën maken!

Typische overheid-inefficiëntie. Zelf zou ik de aanvraag alvast in behandeling hebben genomen in afwachting van de ontbrekende documenten, maar dat is toch weer teveel gevraagd. In plaats daarvan schuiven we het gewoon bijna twee weken op, waarmee uiteraard de rest van de procedure ook opschuift, wat dan weer als consequentie heeft dat het nu twee maanden kan duren voordat we te horen krijgen of we onze WWB-uitkering ook inderdaad krijgen.

Dat betekent dus twee maanden zonder inkomen. M’n laatste volledige vier weken WW zijn net binnen, dus we hoeven nog even niet dood te hongeren, maar daarna gaat het krap worden. Ik heb van het UWV nog een week WW tegoed, maar die komt pas over een week of vier binnen dus daar hebben we voorlopig niks aan. Alleen wel leuk voor de Sociale Dienst, hebben ze weer wat om op onze WWB-uitkering te korten…