Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

06:15 Sonja’s wekker gaat af, tijd om op te staan (voor haar dan, mij niet gezien) voor haar eerste dag in haar nieuwe baan. Het koffieapparaat in de keuken heeft een timer, dus tegen dat ze beneden is staat de koffie al klaar. De boterhammen voor haar ontbijt en lunch heb ik gisteravond ook al geregeld (TIP: uit de diepvries, in een goed sluitende broodtrommel, dan zijn ze de volgende ochtend wel ontdooid maar niet uitgedroogd). Ze hoeft ze alleen nog maar even van wat beleg te voorzien. Ik draai me nog even om, brood smeren kan ze zelf wel. Wat nou, als liefhebbende echtgenoot doe je dat voor je vrouw? Vrouwen willen zo graag geëmancipeerd zijn, dan kunnen ze ook zelf wel hun brood smeren. 🙂

07:15 Mijn wekker begint nu ook te piepen. Opstaan dan maar (gaaaap) en eerst maar eens Tom (met vijf jaar de oudste van m’n twee kids) wakker maken. Z’n kleren heb ik gisteravond al klaargelegd (een goede voorbereiding is het halve werk), hij hoeft zich alleen nog maar aan te kleden en zich dan beneden te melden voor het ontbijt. Daarna Max (13 maanden) uit bed halen, schone luier aan, aankleden, en beneden even in de box. Een paar minuten later is de papfles geregeld en begint Max aan het leegdrinken ervan, en ga ik brood smeren voor het volk. Tien minuten later staat Tom al beneden (een hele prestatie want meestal is-tie niet voor 08:00 uur beneden) en kunnen we met z’n drieën ontbijten.

08:15 Tijd om Tom naar school te brengen. Jas aan, schoenen aan, Max in de wandelwagen, en na een kwartier zijn we op weg. Tien minuten lopen naar school, waarna Max en ik nog even doorlopen naar het postkantoor op de Vestdijk*. Da’s maar een kwartiertje lopen met als gevolg dat we om vijf voor negen bij het postkantoor staan. Dat pas om negen uur opengaat… Dan gaan we nog maar even een eindje wandelen, eerst dwars door de Heuvelgalerie en vervolgens er omheen, en tien minuten later zijn we weer terug bij het postkantoor om daar een nummertje te trekken en als klant #5 aan te sluiten in de rij.

*Naast het huishouden heb ik ook nog een tweetal speelgoedwinkels op Internet onder de naam Toy Imperium, eentje bij eBay die al zo’n zestien maanden loopt en nu ook nog een zelfstandige winkel in aanbouw, opgezet nu eBay na de laatste tariefsverhogingen te duur geworden is. En dus mag ik regelmatig naar het postkantoor om weer iemand blij te maken met zijn of haar net gekochte spulletjes.

Klant #3 wordt al geholpen en voor mij staan nog twee klanten. Dat klopt niet, zou een van beide soms vergeten zijn een nummertje te trekken? Dat apparaat kun je anders niet missen, daar loop je tegenaan zodra je binnenkomt. Klant #4 is aan de beurt, de man voor mij denkt kennelijk dat hij #5 is. Dan is #5 (ik dus) aan de beurt. Ik maak met wandelwagen en al een omtrekkende beweging om de goeie man heen, loop naar de mij toebedeelde balie met bijbehorende baliemedewerker, en hoor een luid en hartgrondig “GODVERDOMME!” achter me. Inderdaad, geen nummertje getrokken. Da’s dan zijn probleem, niet het mijne. Pakket verstuurd, meteen even aan m’n Postbank legitimatieplicht voldaan (met een defect Postbankpasje, wat me € 7,95 gaat kosten om te vervangen), en dan weer naar huis.

10:00 We zijn net op tijd thuis voordat de volgende regenbui naar beneden komt. Max gaat spelen, ik pak m’n tweede bak koffie en begin aan het niet-huishoudelijke gedeelte van m’n werk. Als lokkertje heeft eBay aangekondigd dat er vandaag geen plaatsings-kosten betaald hoeven te worden voor veilingaanbiedingen en daar moet ik uiteraard gebruik van maken. Het is alleen wel vervelend dat ze dat pas woensdagavond hebben aangekondigd, meestal kondigen ze dat soort acties een paar weken van tevoren aan.

11:45 En dan is het al weer tijd om Tom op te gaan halen. Max in de buggy, en lopen maar. Tot m’n verbazing gaat Tom gewoon mee naar huis zonder het gebruikelijke gedoe van ‘afspreken’. In mijn tijd heette dat nog gewoon dat je bij een vriendje ging spelen maar tegenwoordig schijnt dat ‘afspreken’ te heten. Het zal allemaal wel. Terug naar huis en aan de lunch, waarna Tom en Max weer gaan spelen en ik verder ga met m’n eBay-aanbiedingen.

Die aanbiedingen leveren vervolgens weer een hoop ellende op. Turbo Lister, een tool van eBay waarmee je aanbiedingen in bulk kunt maken, heeft een rare eigenschap: je kunt mappen en submappen aanmaken, maar alles wat je dan in een submap plaatst wordt automatisch ook geplaatst in alle bovenliggende mappen, met als gevolg dat ik me op een gegeven moment realiseer dat ik objecten aan het aanbieden ben waarvan ik zeker weet dat ik die al aangeboden heb. Miljaar, kan ik dat allemaal eerst weer uit gaan zoeken en alle overtollige aanbiedingen weer de nek omdraaien.

17:00 Sonja belt op om te vertellen dat ze net richting huis vertrokken is en rond 17:45 uur thuis denkt te zijn. Oftewel: tijd om m’n laptop wat rust te gunnen en me naar de keuken te begeven om eten te gaan koken. Op het menu staan vandaag aardappelen, spinazie en kipfilet. Sonja is op tijd thuis (altijd handig als de files aan de andere kant van de vangrail staan), tijdens het eten kom ik er achter wat ik vergeten ben: als op de verpakking van de spinazie staat “Ongewassen spinazie” knarst het een stuk minder tussen je tanden als je het spul eerst wast voordat het de pan ingaat. Foutje, bedankt.

19:00 Het is bedtijd voor Tom en Max. Voor Tom betekent dat tanden poetsen, naar de WC, pyama aantrekken en dan z’n bed in, voor Max betekent dat even badderen in de Tummytub en vervolgens voorzien van pyama en schone luier ook z’n bed in. Ik zit er overigens wel aan te denken om m’n werktijd voortaan maar te laten eindigen bij het avondeten, hooguit nog gezamenlijk afwassen. Aangezien Sonja overdag de hele dag weg zal zijn is de bedprocedure voor de kids een mooie gelegenheid voor haar om toch nog tijd aan Tom en Max te kunnen besteden.

19:30 De kids liggen in bed, de rest van m’n avond gaat op aan eBay en een aflevering van Top Gear. Iets voor middernacht zijn de aanbiedingen geplaatst en zijn de meeste probleempjes opgelost, de laatste paar zullen voor morgen zijn.

En dat is nog maar m’n eerste dag als huisman. In het weekeinde wil ik het qua huishouden nog rustig aan doen, dan kan ik vanaf maandag echt aan de slag als huisman. Oh nee, wacht even, dan heb ik een afspraak in het kader van m’n reïntegratietraject, overgehouden aan de periode dat ik nog in de WW zat. Ter leering ende vermaeck (en waarschuwing) voor anderen heb ik daar ook al een weblog aan gewijd, onder de veelzeggende titel Reïntegratieleed.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder