Verstoring en nog meer verstoring

01:00 Als je ogen dicht beginnen te vallen tijdens het spelen is het toch echt tijd om te gaan slapen…

09:30 Na eerder vanochtend al uit m’n dromen gerukt te zijn door de familie ben ik weer in slaap gevallen, maar nu is het toch echt tijd om op te staan.

10:00 Het ontbijt laat nog even op zich wachten, dus begin ik maar eens met het verzamelen van alle keukendoeken die ik de afgelopen dagen gebruikt heb voor Operation Clean Kitchen. De hele stapel in de wasmachine, gezien de staat waarin ze verkeren ook maar als kookwas.

10:30 Het ontbijt is inmiddels ook genuttigd. Sonja gaat met de kids de stad in dus kan ik op m’n gemak verder met m’n aanbiedingen voor eBay. Voor zolang het duurt, want vanmiddag komt m’n schoonmoeder. Naar verluidt zal dat ergens “tegen het einde van de middag” zijn wat vertaald neerkomt op ergens rond 16:00 uur. Al heeft Astrid Holten altijd een marge van een paar uur.

12:23 Sonja belt. Haar moeder heeft zojuist gebeld met de mededeling dat ze rond 14:00 uur bij ons zal zijn. Daar gaat de middag…

13:00 Het werk wordt even onderbroken, de was is klaar en moet opgehangen worden. En er ligt nog genoeg voor nog een aantal machines.

14:05 En zowaar, schoonmoeder staat vrijwel precies op de gemelde tijd voor de deur. Ik ga eerst nog m’n aanbiedingen op eBay gooien, om vervolgens braaf even buiten te gaan zitten voor de koffie. Maar daarna moet ik gewoon weer aan het werk, wat onder meer inhoudt het ophangen van de volgende stapel was.

17:00 Het bezoek is al weer een poosje geleden vertrokken, de afwas heb ik intussen ook al weer gedaan, en kennelijk is het nu de bedoeling dat ik eten ga koken. Voor vandaag staan er krieltjes, Hollandse pangroenten en braadworstjes op het menu. Sonja probeert ondertussen de keukenmachine weer te degraderen tot opbergbak, nu nog voor d’r fietsleutels, maar als ik dat toelaat binnenkort weer voor alle klein spul dat ze kwijt moet. Niet in mijn keuken!

19:30 Terwijl ik nogmaals sta af te wassen blijkt dat Dat zal ze leren net begonnen is. Huh, dat stond toch voor maandagavond gepland? Tegen dat het eerste reclameblok begint ben ik klaar met de afwas en kan ik mezelf op de bank parkeren om de rest van het programma te kijken. Tussen het lawaai van Max en wat later het telefoontje van Sonja met d’r moeder door krijg ik zowaar nog wat mee van wat er gebeurt. Dat gebeurt dus vrijwel altijd als ik iets probeer te kijken op TV: altijd wel iemand die er tussendoor aan het kleppen is. Grrr…

22:30 Sonja is weer naar bed, en ik ga maar weer eens verder met… Inderdaad. 🙂

WZI

Het WZI heeft het weer voor elkaar: ze hebben precies gereageerd zoals ik al had zien aankomen. Vanmiddag viel een brief van WZI in de bus met een nieuwe uitnodiging, want, u raadt het al:

Op 14-09-06 bent u uitgenodigd voor een gesprek met een van mijn medewerkers op mijn dienst. Omdat u zonder kennisgeving niet bent verschenen, heeft het gesprek niet kunnen plaatsvinden.

Die kennisgeving heb ik persoonlijk bij ze in de brievenbus gegooid, dus als ze die dan toch niet ontvangen hebben vraag ik me af wat er achter die brievenbus zit. Waarschijnlijk een papiervernietiger…

Nu mag ik dus op 21 september opnieuw verschijnen, maar het is nog lang niet zeker dat ik dan alle gevraagde informatie al heb. Dus doe ik dezelfde oefening nog maar een keer, maar deze keer gaat-ie niet in de brievenbus maar lever ik ‘m af aan de balie—en laat ik de dame daar tekenen voor ontvangst! En aangezien de brief van WZI ook vermeldt dat ik een bezwaarschrift in kan dienen zal ik dat dan ook meteen maar doen.

Ik zit er inmiddels al aan te denken om, zodra het gezeik met WZI voorbij is, toch eens een babbeltje te gaan maken met een journalist van het Eindhovens Dagblad. De Eindhovenaren hebben tenslotte het recht om te weten hoe de Gemeente Eindhoven met haar inwoners omgaat.