Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

07:30 Tijd om weer uit bed te rollen—en dat voor een avondmens. Maar goed, het is helaas niet anders. Tom wakker maken (die niet wakker wil worden), Max uit bed en aankleden, en op naar het ontbijt.

08:20 Nog even de afvalcontainer buiten aan de straat zetten, en dan is het weer tijd voor de dagelijkse wandeling naar school. Het weer: grijs, beetje fris, maar wel droog.

09:00 Er zullen vandaag toch echt boodschappen gedaan moeten worden. Gewapend met m’n PDA (die in dit geval dienst doet als digitaal boodschappenlijstje) ga ik eens bekijken wat ik allemaal mee moet brengen. Zo heel veel kan het niet zijn, want zo groot zijn m’n fietstassen niet. Vervolgens veroorloof ik me m’n tweede bak koffie en een rondje e-mail.

10:15 Op naar de Lidl. Als ik daar weer buiten kom is er net een man op leeftijd een karretje aan het pakken. Die moet-ie even met een klein beetje beleid langs de fiets manoeuvreren (die ik vastgelegd heb aan de constructie waar die karretjes instaan), wat kennelijk voldoende reden is om te beginnen zaniken over het feit dat die fiets daar staat, dat ik “niet een meter verder wil lopen” (wil ik wel, maar daar kon ik de fiets niet kwijt) en dat hij de volgende keer z’n karretje gewoon “erin zal hangen”. Oftewel: dan zal hij niet aarzelen om vernielingen aan te richten. Dat soort opmerkingen moet je tegen mij niet maken, ik reageer bijzonder negatief op dreigementen, dus krijgt hij van mij te horen dat ik in dat geval niet zal aarzelen om een flinke klap uit te delen.

Als ik dat soort mensen tegenkom—gepensioneerd en niks beters te doen dan klagen en zaniken—komen bij mij altijd dezelfde twee woorden in m’n gedachten: actieve euthanasie. Ze leveren toch geen bijdrage meer aan de economie, ze kosten de samenleving alleen maar geld, dus als ze zich dan ook nog eens zo gedragen hoeven ze bij mij niet op enige sympathie te rekenen. Geef ze maar een spuitje, het geld wat we daarmee uitsparen kunnen we besteden aan belangrijkere zaken als onderwijs en gezondheidszorg.

12:00 De koffie is op, Max zal waarschijnlijk nog wel een tijdje doorslapen, laat ik maar weer eens verder gaan met de keuken. M’n planning tot nog toe werkt voor geen meter, ik zal blij zijn als ik heel dat groot onderhoud (na de keuken moet de rest van het huis ook nog) achter de rug heb. Daarna is het alleen nog maar een kwestie van bijhouden, en dat is tenminste nog enigszins te plannen.

13:30 Max is weer ontwaakt. Die zal ongetwijfeld wel honger hebben, en ik lust eigenlijk ook wel wat. Dus wordt Operation Clean Kitchen weer even onderbroken.

14:15 Ik ben nog niet klaar in de keuken, maar over een kwartiertje moeten we toch de deur uit om Tom op te halen dus doe ik het nu maar even rustig aan. Het is wel gunstig gebleken dat we vanochtend al boodschappen hebben gedaan: een uur na thuiskomst begon het weer te regenen. Intussen is het ook weer opgehouden, als het een beetje meezit blijft dat zo tot we terug zijn.

15:45 Afgaande op z’n gedrag is Max weer moe. Dus mag hij weer even terug naar bed. Tom is op z’n kamer aan het spelen, dus ik kan beneden gewoon doorwerken. Het keukenkastje dat vandaag aan de beurt is was dermate vuil dat het een flinke klus was om ‘m weer schoon te krijgen. Ook een uitdaging: de la die erboven zit. Daar ligt bestek in, en in aanzienlijk grotere aantallen dan we echt nodig hebben. Dat betekent dus weer: de complete inhoud afwassen en uitsorteren.

16:40 Max vindt dat-ie wel genoeg geslapen heeft. Voor mij een goede gelegenheid om m’n slavenarbeid in de keuken even te laten liggen.

17:15 Het is alweer tijd om de ene keukenactiviteit te vervangen door die andere: eten koken. Vandaag staan er aardappelen, erwten met worteltjes, en braadworstjes op het menu. Tom mag, zoals wel vaker, Lego Star Wars gaan spelen tot we gaan eten, en dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Ik ben benieuwd hoe dat dadelijk gaat als het etenstijd is.

18:00 Het gesodemieter begint weer: het eten is klaar maar Tom “heeft geen honger”. Als z’n eten opgeschept is wil hij meteen beginnen zonder te wachten tot iedereen voorzien is, want nu heeft hij opeens “heel veel honger”.

18:50 Tom moet naar bed, maar in plaats daarvan gaat hij weer achter de computer zitten. Sonja verdwijnt naar boven om in bad te gaan, met het verzoek Max over een kwartiertje naar boven te brengen zodat die ook in bad kan.

19:10 Tom weigert naar boven te gaan, dus heb ik geen andere keus dan Lego Star Wars zelf maar af te sluiten. Tom krijgt weer eens een woede-uitbarsting en gaat meteen door naar z’n kamer. Ik breng Max naar boven, kleed ‘m uit en lever ‘m af in de badkamer. Vervolgens ga ik door naar de zolder om Tom naar de badkamer te jagen. Dat alles gaat weer met de nodige herrie gepaard, maar uiteindelijk krijg ik ‘m de badkamer in.

19:30 De kids zijn voor Sonja, ik ga weer naar beneden om maar weer eens af te wassen. Dat had ik ook nog niet gedaan vandaag…

21:25 Genoeg gedaan voor vandaag. Zometeen ga ik nog even TV kijken, bezien hoe het Jamie Oliver vergaat in Italië, en als het een beetje wil gaat Sonja daarna naar bed en kan ik nog even gaan spelen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder