Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

07:25 Max is al wakker, ik intussen ook (althans, ik slaap niet meer). Tom daarentegen wil weer eens niet uit bed komen. Ik regel nog even schone kleren voor ‘m en ga dan samen met Max richting ontbijt.

De keuken is weer een puinhoop. Sonja heeft gisteren kennelijk citroen en ui door het eten gedaan, en dus liggen er nog steeds een aangesneden citroen en een halve ui op het aanrecht. Ook de koffie is niet opgeruimd. De koffiebus had ik gisteren afgewassen, en hoewel ik er na het boodschappen doen een nieuw pak koffie naast had gezet vond Sonja dat ik ‘m beter tot de volgende ochtend leeg kon laten zodat die goed kon drogen.

Vanochtend heeft ze koffie gezet, de bus bijgevuld en opgeruimd, en de rest van het pak koffie, inclusief de schaar waarmee ze ‘m opengemaakt heeft, laten liggen. Uiteraard was het ook weer teveel moeite om de versgezette koffie even over te gieten in de daarvoor bedoelde thermoskan. Volgens mij wordt het nu toch echt tijd om dit huishouden maar te gaan degraderen tot een Duits huishouden en me aan te passen aan het feit dat Sonja niet opgevoed is maar afgericht voor de Duitse ‘gezelschap’ met z’n ‘Befehl ist Befehl’ mentaliteit.

(Het woord ‘gezelschap’ is Holten-Nederlands; een letterlijke vertaling van het Duitse woord ‘Gesellschaft’ dat ‘samenleving’ betekent.)

08:05 Na tig keer geroepen te hebben verschijnt Tom eindelijk aangekleed beneden. Als Duits-afgerichte kleuter moet ik ‘m weer alles opdragen: eet je boterham op, trek je schoenen aan, doe je jas aan. Nu maar hopen dat ze ‘m op school Duits gaan leren, want als hij zo doorgaat is Duitsland straks de enige plek in de wereld waar hij nog een baan kan vinden.

09:10 Vanochtend heb ik zowel m’n laptop als m’n desktop-PC nodig. De laptop start meteen op (die hangt dan ook al een half uur aan de stroom), de desktop wil weer niet, die blijft weer hangen bij het zoeken naar de harde schijf. En dat heet dan ‘Deutsche Spitzenqualität’. Het is eerder ‘Deutsche Scheissequalität’. Het doet me denken aan die oude buizen-TV’s van vroeger, die moest je ook altijd een kwartier vantevoren aanzetten. Medion-apparatuur? Nie wieder.

10:25 Tja, en toen moesten er weer boodschappen gedaan worden. Op naar de Lidl.

11:25 De boodschappen zijn weer gedaan, nu eerst nog even het laatste beetje koffie, en dan over twintig minuten weer de deur uit om Tom op te halen. Max is intussen druk bezig met in de box in slaap te vallen; dat komt slecht uit, want hij zal toch mee moeten. Als we terug zijn mag hij door naar bed. Ik moet er alleen aan denken om brood voor de lunch uit de diepvries te trekken voordat we gaan, dan is het tenminste ontdooid als we terug zijn. Ik heb geen zin in weer hetzelfde gesodemieter als afgelopen woensdag.

12:15 Ongelooflijk. We zijn net een minuut binnen, begint Tom al met “ik heb nog geen lunch gehad!”. Nee, natuurlijk niet, we zijn verdomme net binnen! Na de lunch gaat Max naar bed en Tom naar z’n kamer, na eerst te zaniken dat hij op de PlayStation wil spelen. Dat gaat niet door, want dan zit hij de hele middag alleen nog maar voor de TV. Hij zou beter buiten gaan spelen, maar dat wil-ie niet en ik kan ‘m ook niet dwingen.

16:15 De middag is besteed aan nog meer zoek- en leeswerk voor m’n ondernemingsplan. Nu moet ik alleen nog zien dat ik tenminste het financiële gedeelte dit weekend uitgewerkt krijg. Maar nu eerst afwassen, want daarna moet er weer eten gekookt worden. Vandaag staan er speklapjes op het menu. Nou zijn gewone recht-toe-recht-aan speklapjes ook maar saai, maar gelukkig is er Google. Een search op ‘speklapjes’ levert ruim 25.000 (!) links op, en daar zit er ook een tussen voor oosterse speklapjes. Dat ga ik maar eens proberen. Rijst erbij, sla erbij, en dan maar hopen dat het eetbaar is.

Gelukkig zijn alle voorzorgsmaatregelen getroffen: ik heb alle ingrediënten in huis en het noodplan is geregeld. Experimenteel koken vereist namelijk slechts twee dingen: het lef om te experimenteren, en een paar diepvriespizza’s voor het geval het experiment niks eetbaars oplevert. Want daar kun je zeker van zijn als je culinair gaat experimenteren: het zal nooit allemaal lukken, van tijd tot tijd zal het eindresultaat iets zijn wat je zelfs je schoonmoeder niet voor wilt zetten.

18:50 De oosterse speklapjes vielen in de smaak, zelfs Tom at zonder gezeur z’n bord leeg. Het smaakte allemaal wel milder dan ik had verwacht, maar voor de rest smaakte het uitstekend. Nu nog The Simpsons kijken en dan kunnen daarna de kids naar bed.

20:00 De kinderen liggen in bed, tijd nu voor Celebrity Masterchef op de BBC.

20:30 Sonja gaat voor de afwisseling ook Harry Potter spelen. Ik installeer mezelf met m’n laptop op de bank en kijk intussen toe hoe Sonja het er vanaf brengt.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder