Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

08:00 Half wakker registreer dat ik Sonja is opgestaan, zich heeft aangekleed, en Max uit bed heeft gehaald. Nu wil ze even naar de bakker om verse broodjes te halen. Het zal allemaal wel; persoonlijk vind ik het verspilling, temeer daar d’r eerste salaris nog niet binnen is en we dus nog steeds op de reserves draaien, maar als ze zich zoiets in d’r hoofd heeft gehaald krijg ik het er toch niet meer uit—een bijverschijnsel van opgroeien in een huishouden waar alles draaide om geld, luxe en gemakzucht, en geldgebrek wel zo’n beetje het laatste gebrek was.

09:10 Ha, ik krijg ontbijt op bed! Drie halve broodjes en een bak koffie. Zo te horen kan Sonja het beneden wel alleen af met de kids (Max zit in de box, Tom zit een tekening te maken voor z’n oma die gisteren jarig was) dus blijf ik nog lekker even liggen, boek erbij (Harry Potter en de Steen der Wijzen, helaas de Nederlandse vertaling) en m’n ontbijt flink rekken.

10:00 Redelijk wakker sta ik op. Sonja wil “zometeen” nog even de stad in, onder andere om een cadeautje te kopen voor haar moeder. Benieuwd hoelang ze deze keer nodig zal hebben om daadwerkelijk de deur uit te komen. Hoe eerder hoe liever, liefst met de kids, dan kan ik in alle rust verder met m’n ondernemingsplan. Maar eerst kan ik puinruimen in de keuken en af gaan wassen.

12:30 Sonja wil “even” bij de desktop-PC. Daardoor kan ik niet echt verder op m’n laptop, wat op zich niet zo’n probleem is aangezien ik momenteel toch niks zinnigs aan het doen ben. Aan m’n ondernemingsplan valt nu toch niet te werken. Verdreven van m’n plek verdwijn ik maar weer terug naar boven en ga op bed verder liggen lezen.

13:30 Sonja heeft het eindelijk voor elkaar gekregen om te vertrekken. Tom gaat mee en Max mag naar bed. Mooi, dan kan ik eindelijk aan het werk. Dat wil zeggen, na eerst maar weer de keuken opgeruimd te hebben, want daar heeft Sonja alweer een puinhoop van gemaakt. Dat ze slordig en gemakzuchtig is weet ik al jaren, maar het lijkt wel of het steeds erger wordt.

14:15 Max vindt dat hij wel weer lang genoeg geslapen heeft. Daarnaast vindt-ie ook nog dat het etenstijd is. Wat kun je als liefhebbende papa dan anders doen dan je zoon uit bed halen en ‘m te eten geven?

16:15 Sonja en Tom zijn weer thuis. Dat duurt niet lang: een half uur later zijn ze weer weg. Deze keer naar Sonja’s moeder, en nu neemt ze Max ook mee. Rust in de tent!

17:40 Ik ben niet echt opgeschoten met m’n ondernemingsplan, en dat zal de komende uren ook niet verbeteren. Eerst ga ik maar eens een diepvriespizza in de oven gooien (vanavond dus weer een snel-en-gemakkelijk menu), dan is die rond 18:00 uur klaar, mooi op tijd voor Jeremy Clarkson Meets the Neighbours.

18:45 M’n eerste TV-programma voor vanavond is afgelopen, dan heb ik nu ongeveer drie kwartier om weer verder te werken want om 19:30 uur begint de volgende aflevering van Dat zal ze leren.

20:30 En ook TV-programma nummer 2 is weer afgelopen. Terug aan het werk maar weer.

22:40 De familie is weer huiswaarts gekeerd. Max is wakker maar Sonja brengt ‘m toch maar meteen naar bed. Tom is in de auto in slaap gevallen, en dat betekent dat ik nu dus 20 kilo aan kleuter twee trappen op mag sjouwen, om ‘m dan op z’n bed te parkeren en uit te kleden.

23:05 Vandaag ga ik zelf ook maar eens wat vroeger naar bed, geen spelletje meer vanavond, alleen nog even lezen in bed. Morgen maar eens proberen of ik me de hele dag op m’n kamer kan verstoppen, misschien dat ik m’n Financieel Plan nog uitgewerkt krijg voor maandag.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder