Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

07:20 Sonja’s wekker is weer godsgruwelijk vroeg afgegaan, maar deze keer heeft ze de wekkerradio niet uitgezet. Vervolgens heeft ze dan ook nog Max bij mij in bed gedumpt. Kortom, m’n ochtend is weer slecht begonnen. Opstaan dan maar, om er vervolgens achter te komen dat niet alleen op de overloop maar ook op m’n werkkamer en in de badkamer het licht nog aan is. Sonja is beneden, Tom ligt nog in bed.

Ik kleed Max aan en breng ‘m naar beneden, vervolgens ga ik weer terug naar boven om Tom wakker te maken. Als ik weer naar beneden ga is Sonja net onderweg naar boven met haar boterham en koffie; ze gaat nog even boven achter de computer zitten voordat ze naar d’r werk gaat. Mededeling van Sonja: Max heeft z’n papfles, ik hoef alleen nog maar brood te smeren. Oftewel, de afgelopen drie kwartier heeft ze alleen maar zichzelf aangekleed, Max een papfles gegeven en voor zichzelf brood gesmeerd. Ik begin steeds meer het vermoeden te krijgen dat ze dat werk van haar gaat gebruiken als smoesje om onder haar huishoudelijke taken en verantwoordelijkheden uit te komen.

08:45 Sonja is weg, Tom is naar school gebracht, ik ga nu eerst maar eens even een beetje opruimen in de woonkamer want om 10:00 uur zou er een verzekeringsboer op de stoep moeten staan. Die zou me moeten kunnen vertellen wat ik aan verzekeringen nodig heb voor m’n eigen bedrijf.

10:15 Krijg nou wat! Sonja is alweer thuis! Ze kon op kantoor niet verder aangezien degene die ze hebben moest er niet was, en dus is ze maar naar huis gegaan om daar verder te werken. Aangezien ze nog geen personeelsnummer heeft kan ze daar nog niet inloggen op het netwerk, en heeft ze dus ook geen Internettoegang, maar als het goed is zou dat volgende week verholpen moeten worden. Ik mag het hopen, want elke keer die verrassing vind ik maar niks.

10:20 Twintig minuten te laat staat de verzekeringsboer aan de deur. Eens zien wat die te vertellen heeft.

10:40 Dat duurde niet al te lang. Volgende week krijg ik een aantal offertes van ‘m. Natuurlijk wilde hij ook graag weten hoe ik privé verzekerd ben zodat hij daarvoor ook offertes uit kon brengen, maar dat heb ik toch maar afgehouden. Eerst maar eens zien dat ik m’n zakelijke verzekeringen geregeld krijg.

10:45 Max kan weer naar bed, die is duidelijk moe.

12:10 Tom heb ik net van school opgehaald. Echt blij was hij niet, aangezien vandaag niemand tijd had om met ‘m af te spreken.

12:20 Ik ga meteen door, want er moeten weer boodschappen gedaan worden bij de Nettorama. Tom gaat Lego Star Wars spelen, Max slaapt nog en Sonja zit nog steeds boven.

12:45 Ik heb net de eerste boodschappen in m’n karretje gelegd als Sonja belt. Ze wil weten hoelang ik nog nodig heb, want ze heeft om 13:00 uur een afspraak! Dat had ze dan wel eens eerder mogen vertellen! Ik draai dan weliswaar redelijk hoog tempo bij het boodschappen doen, maar zelfs ik krijg het toch echt niet voor elkaar om in een kwartier tijd m’n boodschappen te doen, af te rekenen, alles in de auto te laden, en naar huis te rijden. Dat gaat me nog zeker drie kwartier tot een uur kosten. Dan moet ze d’r afspraak maar verzetten.

14:00 Is ze nou godverdomme helemaal gestoord geworden! Ik kom thuis, blijkt Sonja weg te zijn! Tom zit nog steeds te spelen, volgens hem heeft Sonja Max meegenomen. Voor de zekerheid ga ik toch maar even boven kijken, Max blijkt nog gewoon in bed te liggen. Oftewel, Sonja’s afspraak was zo belangrijk dat ze mijn kinderen alleen thuis heeft gelaten! Kennelijk heeft ze nooit ook maar iets geleerd over hoe zoiets in Nederland gaat. Ik geloof het meteen als iemand zegt dat dergelijk gedrag in Duitsland normaal en geaccepteerd is, maar in dit land wordt dit gedrag beschouwd als onverantwoord en verwaarlozing. In Duitsland word je er dan misschien nog wel voor geprezen, in dit land word je voor zoiets op z’n minst uit de ouderlijke macht gezet en mag je blij zijn als je niet ook nog een tijdje de cel in gaat. Wat mij betreft kan ze zodra ze thuis is weer vertrekken en bij d’r moeder gaan wonen. Ze is een gevaar voor haar eigen kinderen, en dat is niet iets waar ik mijn kinderen aan bloot wil stellen.

16:00 Sonja komt thuis, en krijgt uiteraard de wind van voren. Ze beweert dat ze de kids helemaal niet alleen heeft gelaten, ze zou pas vertrokken zijn toen ze mij thuis zag komen. Dan moet ze op het moment dat ze de auto zag zo’n beetje de deur uitgesprint zijn, want zo snel is ze anders ook niet. En guess what, natuurlijk valt haar weer niks te verwijten en is het allemaal weer MIJN SCHULD. Dat Sonja niks gezegd heeft over die afspraak is volstrekt redelijk en alleszins acceptabel, maar kennelijk had ik zo’n beetje eerst toestemming moeten vragen om boodschappen te gaan doen.

Max heb ik een tijdje geleden al uit bed gehaald, die is als vanouds de woonkamer aan het verbouwen, Tom gaat gewoon door met spelen en Sonja gaat zich weer boven verstoppen. Dat betekent dus dat ik m’n eigen werk weer eens niet kan doen, en dus ga ik eerst maar even wat aan de was doen; wasgoed opruimen, vuile was uitsorteren, was die nog in de machine zit ophangen, en een nieuwe lading opzetten. En daarna mezelf stierlijk lopen vervelen tot het tijd is om eten te gaan koken.

Kortom, het is weer als vanouds. Sonja’s werk is zo belangrijk dat al het andere daaraan ondergeschikt is en alles ervoor moet wijken, mijn werk daarentegen is zo onbelangrijk dat alles in deze wereld belangrijker is en ik m’n eigen werk maar ergens tussendoor moet zien te doen.

17:00 Na een half uur mezelf rot vervelen ga ik maar aan het eten beginnen. Vanavond paëlla op het menu, da’s in elk geval vrij snel klaar en niet al te veel werk.

18:00 Het eten staat op tafel, en aangezien er met twee TV-verslaafden in huis (Sonja en Tom) altijd TV gekeken moet worden zet ik ‘m maar op Veronica, precies op tijd voor Gammo. Als ik dan toch verplicht TV moet kijken tijdens het eten kan ik net zo goed iets opzetten wat mij interesseert. Vandaag in het programma onder andere een review van Need for Speed: Carbon. Me like. Me want. Commentaar van Sonja in mijn richting: “Jeroen, hou op met kwijlen!”.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder