De totale zenuwinzinking is nabij

07:15 M’n wekker loopt af, Sonja is al uit bed. Opstaan doe ik nog maar even niet; m’n bed is lekker warm, Tom hoeft vandaag niet naar school vanwege een studiedag van het personeel, en zowel Tom als Max slapen nog.

08:10 Sonja komt naar boven met de vraag of ik misschien nog denk op te staan “want het is al tien over acht”. Het toont weer eens aan dat we weliswaar een kalender hebben maar dat Sonja er nooit op kijkt. Het is duidelijk weer bedoeld om mij flink onder druk te zetten; anders had ze wel om half acht geroepen, in plaats van te wachten tot vijf minuten voordat Tom normaal gesproken naar school zou moeten.

Vrijwel op datzelfde moment worden Tom en Max wakker. Tijd voor mij dus om op te staan. Tom komt in z’n pyama de trap af en is dolblij als hij van Sonja hoort dat hij niet naar school hoeft. Desalniettemin stuur ik ‘m terug naar boven om zich aan te kleden “want we moeten dadelijk ook nog boodschappen doen”, waarop als antwoord weer eens komt “ik wil niet boodschappen doen”. Ik ga alvast Max uit bed halen, volgens Sonja staan beneden de papflessen en de boterhammen al klaar.

08:20 Dat laatste bleek dus niet helemaal te kloppen: de papflessen waren gemaakt, brood voor Tom en Max was gesmeerd, maar dat van mij niet. Tom heeft zich nog niet beneden laten zien, dan ga ik maar alvast samen met Max ontbijten.

08:50 Tom komt eindelijk naar beneden. In z’n pyama. Als ik ‘m vraag wat hij het afgelopen half uur dan allemaal gedaan heeft komt het antwoord: “m’n sokken aangedaan”. Een half uur om een paar sokken aan te trekken? Hij zal wel weer hebben zitten spelen. Ik probeer ‘m terug naar boven te sturen om zich alsnog aan te kleden, maar hij wil niet. Goed, dan niet. Dan worden er vandaag maar geen boodschappen gedaan (dat mag hij dan zelf straks aan Sonja uitleggen), maar dan hoeft hij de rest van de dag ook nergens voor bij mij aan te komen. Geen eten, geen drinken, geen spelletjes. Hij ziet maar dat hij zichzelf redt, want ik kan het niet meer aan. Ik ben nu echt een totale zenuwinzinking nabij, het zou me verbazen als ik het einde van de dag nog haal zonder compleet in te storten.

16:30 Sonja belt op om te vertellen dat ze onderweg is, en vraagt of ze nog wat mee moet brengen. Komt dat even mooi uit! Als ze het dan toch zelf vraagt mag ze meteen doorfietsen naar de Lidl.

17:15 Sonja is weer terug. Eigenlijk had ik voor vanavond ook nog kokosmelk nodig maar die hadden ze niet, waarmee het menu intussen flink beperkt wordt. Dat worden frietjes en frikandellen vandaag.

20:30 De kinderen liggen in bed, ik ga maar eens iets ongebruikelijks doen: CSI kijken in plaats van verder werken.

21:30 Toch nog maar even werken, voor zover ik daar nog energie voor heb.

23:40 Einde oefening voor wat betreft het werk, ik ga nog even Hell’s Kitchen kijken en dan is het bedtijd. Ik heb het zowaar voor elkaar gekregen om niet helemaal in te storten vandaag. Maar het is pas maandag, de week is nog lang niet om, dus…