Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

09:00 Ik was al een tijdje wakker, maar m’n bed wilde me maar niet laten gaan. Toch maar opstaan nu.

10:00 Sonja schijnt maar niet te kunnen bevatten wat ik bedoel met “ik heb behoefte aan rust en stilte”, want nu wil ze naar een ander reisbureau om te kijken of die nog iets voor ons hebben. Hoebedoelu, bord voor de kop?

11:00 Eigenlijk had ik de hele dag boven willen gaan zitten om eens een keer gewoon door te kunnen werken (Sonja heeft vandaag en morgen toch vrij), maar dat zit er uiteraard weer niet in. Sonja beweert dat ze zich niet lekker voelt en “even” gaat liggen. Dat ken ik, Sonja zullen we de komende uren niet terugzien. En intussen moet ik maar zien hoe ik m’n werk gedaan krijg, terwijl Max de kamer verbouwt en Tom weer voor de TV hangt. Dit gaat weer een hele lange dag worden…

12:30 Ik geef het op. Ik heb geprobeerd te werken, maar dat lukt niet als je continu in de herrie zit en voortdurend politieagent moet spelen. Ik heb geprobeerd om dan maar verder te gaan met Need for Speed, maar ook dat is me kennelijk niet gegund. Max krijgt z’n eten en dan kan-ie naar bed. Daarna moet ik nog even naar de brievenbus, en dat zou wel eens met een hele lange omweg kunnen zijn. Ik krijg toch weer niks gedaan, en als ik al toestemming krijg om boven te gaan werken dan zal dat waarschijnlijk pas aan het eind van de middag zijn, en moet ik na een uurtje toch weer naar beneden om eten te koken. Kennelijk denkt Sonja nog steeds dat je een bedrijf van de grond kunt krijgen met een uurtje per dag.

13:00 Op naar de brievenbus dan maar. Max en Sonja liggen allebei in bed, Tom is op de computer een spelletje aan het doen.

14:30 Na anderhalf uur ben ik weer terug, en er blijkt nog niks veranderd te zijn: Max en Sonja liggen te slapen, Tom is nog steeds op de computer bezig. Ik pak m’n laptop en verdwijn naar boven, benieuwd hoelang het duurt voordat ik ook daar weer gestoord word.

15:35 Nou, dat duurde dus niet al te lang. Sonja is net uit bed gekomen en beweert dat ze zich “hondsberoerd” voelt. Hetgeen in de praktijk wel weer zal betekenen dat alles op mijn schouders belandt en ze zelf niks uitvoert, anders dan voor de TV hangen en in bed liggen. Eerste opdracht is al weer binnen: Max uit bed halen. Die slaapt weliswaar nog, maar als die te lang blijft liggen krijg ik ‘m vanavond weer niet in bed. Zal-ie toch wel niet willen, want hij is gewend dat hij de hele avond bij Sonja op schoot mag liggen.

Toch wel typisch: als Sonja zich een keer niet lekker voelt moet ik daar rekening mee houden, maar de andere kant op werkt het niet op die manier…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder