Bejaardenochtend in de supermarkt

07:35 Als ik Tom wakker wil gaan maken blijkt hij zowaar al wakker te zijn. Valt dat even mee. Eens zien of-ie dan ook in recordtijd beneden is.

08:00 Tom heeft kennelijk 25 minuten nodig gehad om zich aan te kleden, of hij was weer eens met iets anders bezig. Ik gok op dat laatste.

09:30 Tom is naar school, ik heb nog even gauw m’n e-mail opgehaald en de aanbiedingen van de diverse supermarkten bekeken, dan is het nu tijd om samen met Max boodschappen te gaan doen. Gezien de lengte van m’n boodschappenlijst kan dat wel even gaan duren. Terwijl ik bezig ben alles wat mee moet in de auto te laden belt Sonja; ze heeft geruchten opgevangen dat ze vandaag of morgen naar huis zou mogen.

11:15 Bij de Nettorama was het kennelijk bejaardenochtend, en die blijken al net zo weinig na te denken als veel van de overige klanten; het belangrijkste verschil lijkt hun tempo te zijn. Eentje presteerde het zelfs om haar kar dwars aan het begin van een gangpad te zetten, daarmee de doorgang volledig blokkerend. En bij de kassa stond voor mij een stel-op-leeftijd die ook al op hun gemak hun boodschappen in ging staan pakken bij de kassa, in plaats van alles in de kar te gooien en ergens uit de loop te gaan staan om in te pakken.

Vervolgens moesten we nog even door naar de Plus. Daar kom ik anders nooit, en gezien hun prijzen ben ik bij de Nettorama goedkoper uit, maar de Plus heeft deze week de kratten Grolsch in de aanbieding gegooid, en het prijsverschil met de Nettorama was genoeg om even met een kleine omweg naar huis te gaan. Meteen ook maar twee kratten meegenomen (van de vier die er nog stonden), dan kan ik weer even vooruit. Met dit weer (25 graden) geloof ik zonder meer dat het spul goed verkoopt.

11:45 En toen… was er rust. Max heeft gegeten en ligt in bed, ik kan nu eindelijk aan m’n tweede bak koffie beginnen. Geloof me, ik ben er aan toe.

18:30 De middag is weer om, het eten is weer achter de kiezen, dan is het nu al weer tijd om richting ziekenhuis te vertrekken.

21:00 En toen was er wederom… rust. En een pilsje. De kids zijn naar bed, Max deed nog even een poging te protesteren maar was al stil voordat ik de trap af was. Sonja wist te vertellen dat ze waarschijnlijk morgenochtend na het ontbijt naar huis mag, al moet ze binnenkort nog wel terug voor een poliklinische ingreep. Ook had ze al met haar moeder geregeld dat ze een paar dagen met Max naar haar moeder gaat zodat ik wat rust krijg. Ik waag te betwijfelen of ik die ga krijgen. Ten eerste heb ik dan nog steeds Tom. Ten tweede ken ik Sonja’s tempo, die heeft al een halve dag nodig om te vertrekken en komt de volgende dag alweer terug.

En dan begon ze ook nog maar weer eens over het regelen van een vakantie. Ik vraag me af hoe vaak ik nog moet vertellen dat ik daar geen zin in heb voordat het eens een keer doordringt.