Overtuigd van haar eigen gelijk

08:30 De wekker is een half uur geleden afgegaan en heeft zich sindsdien elke tien minuten opnieuw gemeld, laat ik maar eens uit bed komen. De stilte is oorverdovend: geen Sonja, geen kinderen, gewoon stilte. Zo moest het altijd zijn.

11:30 Sonja belt om te vragen of ik haar en de kids straks weer op kom halen. Na wat heen-en-weer gepraat en wat commentaar uit de achtergrond is het resultaat dat haar moeder ze vanavond na het eten terugbrengt. Dat betekent dus dat ik nog rust heb tot pakweg een uur of zeven vanavond. En daarna is het weer gedaan. Niet dat ik me nu zo goed voel, want ik heb vanochtend weer een kleine inzinking gehad, met als gevolg dat ik nog niks gedaan heb. Sonja kan het niet nalaten om toch nog een keer op te merken dat rust en stilte me niet zal helpen maar het alleen maar erger zal maken. Laat ik daar nou eens helemaal niks van geloven. Maar ja, Sonja is nou eenmaal overtuigd van haar eigen gelijk en niet in staat om in te zien dat het ze het ook wel eens mis zou kunnen hebben.

Intussen is het tegen twaalven, laat ik maar eens proberen toch nog wat gedaan te krijgen.