Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

09:00 Mooie tijd om op te staan op een zaterdag.

09:15 Als ik beneden kom blijken Sonja en Max al ontbeten te hebben en staat Tom’s ontbijt klaar in de keuken. Mijn ontbijt is nergens te bekennen, dus zal ik het zelf moeten regelen.

09:30 Eerder deze week had ik toch geschreven dat ik van Sonja drie dagen per week, waaronder het weekend, de hele dag ongestoord mocht werken? Vergeet het maar. Sonja wil gaan zitten naaien, heeft daarvoor haar naaimachine nodig, en wil het bureau op mijn werkkamer gebruiken om dat apparaat neer te zetten. Voor de vorm vraagt ze nog of het kan, maar de werkelijke aard van Sonja’s vragen zal de trouwe lezer inmiddels wel kennen.

Ze is de woonkamer nog niet uit of het gedonder begint al. Tom wil opeens TV kijken omdat ik bij het zappen langs een tekenfilm ben gekomen. Die mag-ie kijken, maar blijkt een paar minuten later afgelopen te zijn. Het daaropvolgende programma is niks, Tom beweert ten onrechte dat dadelijk de volgende aflevering komt van die tekenfilm, waarop ik de TV maar uit zet. Voor Tom is dat reden om te proberen de Mikrogids op te frommelen, waarop-ie van mij een tik op z’n vingers krijgt en ik ‘m voor vijf minuten naar de gang stuur. Uiteraard luistert Tom niet, in plaats van op de gang te gaan zitten loopt-ie naar boven.

10:20 Ik heb de hoop al opgegeven dat ik vandaag nog aan werken toekom, althans toch hier in huis. Ik zit er hard aan te denken om m’n laptop en de auto te pakken en ergens een plek te gaan zoeken waar ik ongestoord kan gaan zitten werken. Helaas blijken gratis Wifi hotspots in Eindhoven en directe omgeving dungezaaid. Ik weet dat er op de Markt eentje zit, maar dan moet ik of op het terras van het betreffende café gaan zitten of ergens dicht in de buurt buiten op de grond.

En anders ga ik maar zitten spelen, want aan werken kom ik toch niet toe als ik verplicht beneden moet gaan zitten. Ik zal op z’n minst moeten wachten tot Sonja boven klaar is, en dat kan nog uren duren, Sonja kennende. En tegen dat ik me dan goed wel boven geïnstalleerd heb zal ze wel weer aan komen zetten met een of ander excuus om in bed te kunnen kruipen, zodat ik toch weer naar beneden moet.

Misschien dat het helpt om, voordat ik naar bed ga, eerst m’n laptop naar boven te verhuizen om dan de volgende ochtend op te staan, beneden m’n ontbijt te halen, en meteen weer naar boven te vertrekken. Zal ook wel niet helpen, want Sonja is een ware meester in het verzinnen van redenen om me van m’n werk te houden.

15:15 Sonja schijnt eindelijk klaar te zijn met d’r gehobby op mijn werkkamer, en komt met de vraag wat ik voorzien heb voor het eten vanavond. Om een of andere reden klinkt dat alsof er verwacht wordt dat ik weer eten kook.

16:00 Sonja moet “even” naar het Kruidvat en dumpt de kids bij mij. Tom gaat zowaar buiten spelen, Max schreeuwt de hele buurt bij elkaar omdat-ie niet met Sonja mee mag. Aangezien ik de hele dag feitelijk niks hebben kunnen doen had ik al overwogen om er tussenuit te knijpen zodra iedereen even weg zou zijn, om dan pas vanavond laat weer terug te komen (of misschien ook niet), maar dat gaat dus ook al niet door.

Ik ga maar eens een pilsje uit de koelkast trekken. De eerste voor vandaag, maar ongetwijfeld allerminst de laatste. Ja, ik weet het, alcohol lost je problemen niet op. Maar aangezien elke werkende oplossing al bij voorbaat een veto krijgt van Sonja blijft mij niet veel anders over dan te zorgen dat ik m’n problemen even kan vergeten.

Drank maakt meer kapot dan je lief is? Persoonlijk zie ik meer in de alternatieve tekst:

liefde

16:54 Tom heeft zojuist voor de rest van het weekend huisarrest gekregen. Hij was buiten met twee ‘vriendjes’ aan het spelen, maar dan wel met lucifers. En vervolgens vond Tom het ook nog eens nodig om stenen over de poort heen te gooien, terwijl hij heel goed wist dat Max aan de andere kant van de poort stond. Ik heb ‘m al zelf laten bedenken wat er zou gebeuren als zo’n steen bovenop Max terecht zou komen, en ik heb ‘m ook uitgelegd waarom spelen met vuur gevaarlijk is, ik ben er nog over aan het nadenken of ik er ook maar wat shocktherapie aan toe zal voegen en ‘m wat foto’s van brandwonden zal laten zien. De stenen heb ik maar even binnen op tafel gelegd, dan mag Sonja zich er dadelijk ook nog even mee bemoeien.

17:15 Sonja is weer thuis, met een fles Sangria “zodat ze dronken kan worden” omdat ze “het niet meer ziet zitten”. Typisch: ik zie het ook niet meer zitten, maar van mij wordt verwacht dat ik gewoon doorga. Een van de eerstvolgende opmerkingen: “waar is m’n eten?”. Oftewel, het eten koken wordt ook in het weekend op mijn schouders geschoven.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder