Lego

Het weekend is weer voorbij, en het ging weer eens niet zoals ik had gehoopt (en gepland). Eergisteravond moest ik nog even op Tom z’n kamer zijn, en zag opeens de onderdelen van een Lego brandweerwagen liggen—mijn Lego brandweerwagen. Onder z’n bed lag nog een doosje met een andere Lego brandweerwagen, waarvan Tom beweerde dat die van hem was maar die ook van mij bleek te zijn. Mijn bezigheid dus voor die avond: brandweerwagen bouwen om te zien of er onderdelen verdwenen waren. En dat waren ze inderdaad.

Gisterochtend kwam Sonja met de ‘vraag’ of we vandaag op de zolderkamer de meubels anders neer konden gaan zetten. Tot zover m’n voornemen om de hele dag m’n eigen werk te doen. Tom bleek nog meer Lego gepikt te hebben, en dus werd het tijd voor een andere aanpak. Hij heeft al z’n Lego ingeleverd, vervolgens heb ik er alles uitgehaald wat van mij was. De klus voor de komende weken: een voor een alle Legosetjes die hij heeft een keer bouwen zodat we weten welke compleet zijn, waar mogelijk de ontbrekende onderdelen aanvullen, en wat er dan nog overblijft gaat in de verkoop om van de opbrengst nieuwe Lego te kopen.

Tom bleek vervolgens hardleers te zijn. Gisteravond laat was-ie nog steeds aan het rondspoken op z’n kamer, dus moest ik weer naar boven. De deur van m’n werkkamer stond open, terwijl ik die toch echt dichtgedaan had. Tom was dus kennelijk weer op strooptocht geweest. Hij beweerde dat hij alleen maar gekeken had “met m’n handen op de rug”, maar ik had al gezien dat hij z’n handen niet alleen op z’n rug had gehad. Vervolgens viel m’n blik op de Lego Duplo treinbaan op de grond, en zag daar een locomotief staan die zeer zeker niet tot Tom’s speelgoed behoort. Inderdaad, alweer wat gepikt. Ik vraag me af wat ik nog met ‘m aan moet. Het maakt niet uit wat voor straf ik ‘m geef, het heeft allemaal geen enkel effect. Desalniettemin komt-ie niet ongestraft weg: de hele week mag hij niet afspreken.

Vanochtend daarentegen ging het allemaal soepeltjes. Tom liet zich zonder al te veel weerstand wakker maken en was zelfs om tien voor acht al beneden. Ontbijten en naar school. De enige ergernis was dat Sonja in de keuken bezig was geweest en weer eens niet opgeruimd had.

Veel van m’n eigen werk heb ik niet gedaan, althans toch minder dan ik gepland had. Ten eerste leek het me wel zinvol om het warme weer uit te buiten en er een aantal machines was doorheen te draaien. Toen we Tom op gingen halen is Max nu eens niet in de buggy geparkeerd maar heb ik ‘m laten lopen. Op het schoolplein heeft-ie vervolgens nog een tijdje gespeeld (lees: glijbaan op, glijbaan af), waarna we gedrieën teruggelopen zijn. De voordeur hebben niet eens meer gehaald, verder dan de speeltuin hier in de straat zijn we niet gekomen (de voordeur is enkele tientallen meters verder).

Vanavond ben ik maar eens begonnen aan het uitsorteren van Tom’s Lego. Eén la uitgesorteerd, en da’s ongeveer een zesde deel van z’n totale voorraad. Dus weet ik wat ik de rest van de week elke avond te doen heb.