Land van Ooit

Gisteren stond zo’n beetje alles in het teken van de voorbereidingen voor Tom’s zesde verjaardag vandaag. Het positieve daaraan was dat Sonja een paar uur lang met Max op stap was om boodschappen te doen, Tom op de PS2 aan het spelen was, en ik me dus in die tijd terug kon trekken om te werken.

De rest van de middag en de avond waren echter weer doffe ellende. In plaats van te vragen wat Tom op z’n verjaardag wilde doen besloot Sonja dat we naar het Land van Ooit zouden gaan. Daar had ik geen zin in, daar had Tom ook geen zin in, maar Sonja kon het niet nalaten om haar zin door te drijven. Dus heeft ze gisteravond online nog toegangskaarten gekocht (niet voor mij, want ik blijf thuis), nadat ze eerst haar moeder nog gebeld had om te vragen of die mee wilde gaan. Dat laatste ging ook al niet soepel, want het park gaat om 10:00 uur open en om 17:00 uur weer dicht, maar Astrid Holten had geen zin om al zo vroeg hier te moeten zijn en vond kennelijk 13:00 uur wel een redelijke tijd om hier te verschijnen.

Sonja vroeg wat ik dan de hele dag ging doen. Werken, natuurlijk, want zo vaak krijg ik de kans niet om in alle rust en stilte een aantal uren te werken. Waarop Sonja constateerde dat werken voor mij kennelijk belangrijker was dan Tom’s verjaardag. Dat is het natuurlijk niet, maar ik weet nu al hoe dat uitstapje gaat: Tom spookt weer van alles uit, wordt vervolgens niet door één maar door twee volwassenen afgebekt, zodat iedereen daar dadelijk met een chagrijnige kop rondloopt, en aan dat soort gezelschap heb ik geen behoefte.

Saillant detail: Sonja levert kritiek op het feit dat mijn werk belangrijk voor me is, maar zelf ging ze wel om 23:00 uur nog even de email van de baas ophalen om daar dan tot na middernacht mee bezig te blijven…

Sonja roept telkens weer dat niemand mijn problemen op kan lossen en dat ik het zelf zal moeten doen, na die laatste ruzie heb ik me inderdaad voorgenomen om dat te gaan doen, al zal Sonja daar gegarandeerd niet blij mee zijn. Als het een beetje meezit kan na het weekend het drie-dagen-plan in werking treden: maandag de huisarts bellen voor een afspraak, dinsdag de afspraak, en dan woensdag een spoedopname in een psychiatrisch ziekenhuis of de afdeling Psychiatrie van een gewoon ziekenhuis.

11:15 Inmiddels is het zondagochtend, de schoonmoeder is rond 9:00 uur gearriveerd, de cadeaus zijn uitgepakt, de chocoladeverjaardagstaart is nog niet aangesneden, het volk is richting Land van Ooit. Dat zal wel afzien worden voor oma, gezien haar ouderwetse Duitse overtuiging dat kinderen gewoon braaf moeten zijn, bevelen dienen op te volgen en voor de rest hun mond moeten houden. Daar moet je bij Tom toch al niet mee aankomen, maar om het voor oma nog erger te maken: in het Land van Ooit zijn de kinderen de baas…

U vindt het toch niet erg dat ik een zekere mate van satanische voldoening put uit die gedachte?