Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

09:45 Tom is naar school, en als vanouds ging dat weer niet zonder slag of stoot. Hij was weliswaar om 08:00 uur beneden, maar vervolgens besloot-ie om z’n boterham zo ongeveer kruimeltje voor kruimeltje op te eten. Vervolgens weer een hoop gesodemieter om ‘m z’n schoenen en jas aan te laten trekken. Sonja heb ik intussen per e-mail er nog even aan herinnerd dat ik vanmiddag weg moet, nu maar hopen dat ze daaruit zelf concludeert dat ze op tijd (lees: 14:00 uur) thuis moet zijn. Max is intussen weer druk bezig me van m’n werk te houden. Ik voel de volgende inzinking al aankomen…

09:49 Sonja’s reactie is kort en bondig: “Vast”. Hetgeen kan betekenen dat ze op tijd thuis zal zijn, maar ook dat ze gewoon de hele dag wegblijft en ik m’n afspraak af moet zeggen. Kan ook, dan mag ze wat mij betreft na werktijd de kids op komen halen en meteen doorgaan naar haar moeder.

11:23 Sonja kan weer tevreden zijn (al zal ze dat toch wel niet zijn). M’n eigen werk heb ik maar weer laten liggen, in plaats daarvan heb ik wasgoed opgeruimd, een machine wasgoed opgehangen, de volgende machine opgezet, m’n afspraak voor vanmiddag afgezegd, en Sonja meteen maar even een mailtje gestuurd om te vertellen dat ze NIET eerder naar huis hoeft, GEEN VRIJ hoeft te nemen en dus gewoon de hele dag kan DOORWERKEN. Die man met wie ik die afspraak had zit in bespreking en belt me straks terug voor het maken van een nieuwe afspraak.

Nu nog gauw even de woonkamer stofzuigen en dan moet ik Tom weer op gaan halen. De planning daarna hangt af van de vraag of hij wel of niet bij iemand af gaat spreken. Doet-ie dat niet dan gaan we door naar het Gemeentehuis (sorry, “Stadskantoor” heet dat ding tegenwoordig) om de paspoorten van de kids op te halen en daarna naar huis om te eten. Gaat-ie wel bij iemand spelen dan gaan Max en ik terug naar huis, even eten, en daarna boodschappen doen bij de Nettorama, de Lidl èn de Albert Heijn.

12:15 Tom bleek spoorloos verdwenen toen ik ‘m op kwam halen. Oh shit. Ik had nog even gehoopt dat hij langs een andere route zelf naar huis zou zijn gelopen, maar dat bleek niet het geval. Op het moment dat ik binnenkwam ging de telefoon en was het mysterie opgelost; hij was bij een vriendje gaan spelen. Tot zover m’n planning. Nou was die toch al aangepast, want toen we richting school vertrokken was het zo enthousiast aan het regenen dat ik de papieren voor het afhalen van die paspoorten maar thuis heb gelaten.

13:10 Sonja nog even gauw een mailtje gestuurd met de vraag of ze Tom op kan halen, aangezien ik niet weet of ik op tijd terug ben, en dan nu wegwezen om boodschappen te gaan doen. Ik zie nog net dat ze gereageerd op m’n andere mailtje van vandaag, en zo te zien is ze weer eens pissig. Ik zou haar gisteren niet verteld hebben hoe laat ik weg moest, maar volgens mij heb ik het haar wel verteld maar zal ze het wel weer te druk gehad hebben met zuchten en steunen. Die man van Mutsaersoord belde vervolgens ook nog, helaas bleek hij woensdag vrij te zijn, uiteindelijk zijn we uitgekomen op dinsdag 10:30 uur. Dan zal Max waarschijnlijk wel mee moeten, maar vooruit maar weer.

Ik kom nog wel toe aan het boodschappen doen, het duurt alleen wat langer eer ik weg ben…

15:23 Kijk, zo doe je dat dus. Vooraf bedenken wat je hebben moet, en alles op je boodschappenlijstje in dezelfde volgorde zetten als waarin het in de schappen ligt. In twee uur tijd bij drie verschillende winkels (op drie verschillende locaties) boodschappen gedaan, boodschappen allemaal weer opgeruimd, en Max in bed gelegd. En dan heb ik er nog m’n gemak over gedaan. Al dat werk betekent wel dat ik niet aan werkzaamheden voor m’n bedrijf toekom, dus ik heb zo’n vermoeden dat ik al weet wat vanavond m’n tijdsbesteding gaat worden. En het hele weekend, vooropgesteld dat Sonja het niet weer saboteert.

Sonja heeft inmiddels gereageerd op het mailtje over het ophalen van Tom. Hetzelfde antwoord als vanochtend: “Vast”. Waarvan ik maar aanneem dat het “Ja” betekent.

16:30 Inmiddels is iedereen thuis, Tom zit achter de computer, Sonja is naar boven en zal wel weer in bed liggen. Ik ga maar alvast aan het eten beginnen. Sonja vroeg of ik misschien frietjes voorzien had voor vanavond, maar die heeft ze niet verdiend dus krijgt ze die niet. Bovendien heb ik nog de nodige verse groenten in de koelkast liggen, en er wordt al veel te veel eten weggegooid in dit huishouden. Vandaag op het menu: de ‘papaschotel’, zijnde een mix van (in dit geval) sperziebonen, krielaardappeltjes en braadworst.

20:00 Het was alweer heibel. Tom wilde niet achter de computer vandaan komen om te komen eten, waarop Sonja besloot om ‘m dan voorlopig nog maar even te laten zitten. Als straf heeft-ie echter geen eten gehad (en dus ook geen toetje) en moest-ie na het eten direct naar bed—hetgeen betekende dat hij dus ook niet The Simpsons mocht kijken. Er was weer flink wat ruzie voor nodig om ‘m uiteindelijk achter de computer vandaan te krijgen.

Sonja’s commentaar op het eten: “Bijna net zo lekker als frieten”. Grrr…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder