Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

06:30 Sonja is al op, ik word wakker omdat Max een hoop herrie aan het maken is.

06:45 Wat Sonja eigenlijk had moeten doen was even een fles melk maken voor Max, dan was hij in elk geval rustig. Dat schijnt echter niet door te dringen, of ze doet alsof ze niks hoort. Net als ik aanstalten maak om dan zelf maar uit bed te komen komt Sonja met het nodige gezucht en gesteun de trap op—met een fles melk voor Max en de opmerking “sorry dat m’n werk zo belangrijk is”. Waarmee we meteen bij de kern van het probleem zijn: doordat ze Duits afgericht is loopt ze rond met het waanidee dat ze maar voor één doel op de wereld gezet is, en dat is werken. Werken, werken, werken, het liefst 24 uur per dag en 7 dagen per week.

Even later volgt dan ook nog de verzuchting “dan kom ik maar te laat op m’n werk”. Onzin, want ze heeft flexibele werktijden en kan binnen zekere grenzen dus zelf bepalen hoe laat ze begint. Het enige gevolg van het even voor Max zorgen is dat ze een kwartiertje later op haar werk is.

07:55 Max en ik hebben inmiddels ontbeten, Tom heeft zich nog niet laten zien, dus zal ik nogmaals naar boven moeten.

09:15 Tijd om met Max op sleeptouw te vertrekken naar Mutsaersoord in Venlo, dan heb ik vijf kwartier om een afstand af te leggen die je volgens de routeplanner in drie kwartier kunt doen. Ik neem het toch maar wat ruimer, anders zou er geheid onderweg weer iets mis gaan; 10 km file of zo.

10:10 We zijn gearriveerd, althans toch op het parkeerterrein. Idioterie onderweg: vanaf knooppunt Leenderheide richting Venlo (en de andere kant op) is er een snelheidsbeperking van 90 km/u vanwege “werkzaamheden op vluchtstrook”, en dat dan 15 km lang. Geen werkzaamheden te zien, alleen automobilisten die zich niks van de snelheidsbeperking aantrokken. De oneervolle vermelding vandaag gaat naar een bumperklever in een donkere Peugeot Expert 230L (een bedrijfswagen) van de firma Miko uit Nieuwegein, met het kenteken 35-BZ-RG.

De hoofdingang is even zoeken, dat staat namelijk niet aangegeven. Het bordes bij de ingang blijkt voorzien te zijn van een oprit voor rolstoelen, maar vervolgens moet je nog een verhoog op van 10 cm hoog. Er blijkt wel een bordje met een bel te hangen, maar dat is niet zichtbaar als je met je rolstoel over die helling naar boven komt.

10:25 Net als ik de hoofdingang gevonden heb belt Sonja op met de mededeling dat ze donderdag opgenomen moet worden voor een chirurgische ingreep, waarschijnlijk vrijdag dan weer naar huis mag, en de hele week uit de running zal zijn. Daar ben ik niet blij mee. Niet vanwege de ingreep op zich, maar omdat ik m’n afspraak bij de huisarts dan waarschijnlijk moet verzetten en vervolgens weer een hele week niks gedaan ga krijgen.

11:40 Ik ben niet onder de indruk van Mutsaersoord. Maximaal drie maanden opname, therapie bestaat uit individuele gesprekken, groepsgesprekken, creatief gedoe (kleien, schilderen, dat soort geneuzel) en sporten. Ook was het niet erg gerustellend dat de goeie man bij het invullen van de papierwinkel sommige dingen twee of drie keer vroeg. Sterker nog, toen ik me meldde moesten we eerst tien minuten wachten in een hok van 2×2 meter, vervolgens kwam de man binnen, schudde me de hand, ging even weg om een kan koffie te halen, kwam twee minuten later terug, gaf me weer een hand en vroeg of hij me al een hand gegeven had…

12:45 En we zijn weer terug. Even eten, weblog bijwerken, e-mail ophalen, en dan zal het weer heel aardig richting half drie zijn en moeten we Tom op gaan halen.

15:20 Tom is weer thuis, deze keer zowaar zonder gezanik over “afspreken”. Nog even wat heet water in het zwembad laten lopen om het wat op te warmen, en vervolgens Max toch maar even in bed gelegd. Nu maar hopen dat-ie ook inderdaad gaat slapen. Tom is me weer het bloed onder de nagels vandaan aan het halen, en is weer z’n gebruikelijke onhandelbare zelf.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder