Het weekend

Het weekend was nog enigszins te doen, dankzij m’n schoonmoeder. Zaterdagochtend had ik die even gebeld om haar de laatste stand van zaken met Sonja te melden, en gelukkig vroeg ze of ze nog iets kon doen om te helpen. Oh ja, reken maar! En dus mocht Tom dit weekend bij z’n oma gaan logeren. Een half uur later waren we de deur uit.

Vervolgens duurde het een hele tijd voordat Max en ik weer thuiswaren. Eerst Tom wegbrengen, dan terug naar huis, even wat ophalen en dan meteen weer door naar het ziekenhuis, waar we nog net op tijd waren voor het laatste kwartiertje van het bezoekuur. Op de terugweg was het opeens stilstaan en langzaam rijden, want een of andere idioot had bedacht dat het wel leuk zou zijn om dit weekend een wielerwedstrijd van meerdere dagen te organiseren in de binnenstad, met als gevolg dat de route die ik eigenlijk wilde volgen afgesloten was. Niet goed voor m’n humeur. Vervolgens even naar de C1000, want die hadden de kratten Grolsch in de aanbieding gegooid, en voor zo’n twee Euro per krat minder dan ik anders betaal loonde het wel om even om te rijden. Bovendien was ik toch net door m’n bier heen.

Maar ja, die aanbieding liep al een paar dagen, en als je dan op zaterdagmiddag nog binnenwandelt kun je natuurlijk verwachten dat de voorraad op is. Ook al niet goed voor m’n humeur. Dan maar een krat Bavaria. Nou weet ik ook weer waarom ik Grolsch drink; dat smaakt toch echt beter dan Bah-varia.

De zondag was… doenbaar… Heel even naar het ziekenhuis geweest, maar Sonja voelde zich dermate slecht dat we na tien minuten alweer vertrokken waren. Tot pakweg 19:15 uur ging het allemaal vrij aardig; vanmiddag nog wat werk kunnen doen, gegeten, Max naar bed, op de bank voor de TV met een pilsje om Hell’s Kitchen te kijken. Maar toen stond m’n schoonmoeder aan de deur met Tom. Max sliep nog niet, werd dus helemaal wakker, en redeneerde kennelijk dat als er nu nog iemand thuis kwam het z’n mama wel moest zijn. Niet dus. Max blèren, Tom naar bed, schoonmoeder weer naar huis.

Inmiddels is het 21:25 uur geworden, Tom is nog aan het rondspoken op z’n kamer, en Max sliep een kwartiertje geleden ook nog niet. Gelukkig was-ie niet meer aan het huilen, maar zo te horen met z’n knuffelbeesten aan het spelen. En een of andere idioot een paar deuren verder vond het kennelijk wel een goed idee om rond deze tijd nog buiten te gaan staan klussen.

Zo, weblog weer bijgewerkt, nog even terug aan het werk en dan naar bed.