Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

Sonja en ik hebben allebei een heet hangijzer bij de echtscheiding: bij mij is het huisvesting, bij haar de alimentatie. Aangezien ze twee keer keer zoveel inkomen heeft als ik is zij namelijk degene die alimentatie moet gaan betalen.

Eerst de huisvesting: gigantisch probleem, want ik kan nergens terecht. Voor de sociale woningbouw ben ik geen urgentiegeval, en dus mag ik achteraan aansluiten met een wachttijd van zes tot zeven jaar. Twee woningcorporaties hier in Eindhoven verloten hun woningen (www.kansrijkhuren.nl), maar dat is met een gemiddelde van misschien twee per week en 800-1200 reacties per woning. Het kan dus zijn dat ze morgen bellen dat ik een woning toegewezen krijg, maar het kan ook jaren duren.

Zelfstandige woonruimte in de particuliere sector is onbetaalbaar, want voor de huurtoeslag mag mijn maximale huurbedrag ongeveer € 480 per maand zijn, maar woningen in die sector zijn een stuk duurder dan dat. Onzelfstandige woonruimte dan (oftewel: op kamers)? Ook al niet, want daarvoor vragen ze hier ook al gauw € 400 per maand, en als kamerbewoner heb je geen recht op huurtoeslag. Koopwoning dan misschien? Ook al niet, want met mijn inkomen krijg ik maximaal € 40.000 aan hypotheek, en daar koop je in Eindhoven nog maar amper een garagebox voor, laat staan een woning.

Sonja weigert te verhuizen, want die heeft zichzelf er inmiddels van overtuigd dat ze, als ze zich inschrijft en urgentiestatus krijgt, ze een tweekamerflatje van € 600 per maand aan de andere kant van Eindhoven zal krijgen. Ik heb geprobeerd haar uit te leggen dat dat niet kan, aangezien een tweekamerflat geen passende woning is voor een volwassene plus twee kinderen, en dergelijke huurbedragen niet voorkomen in de sociale woningbouw. Maar helaas, ook dat verhaal past niet in Sonja’s wereldbeeld en dus wordt er niet geluisterd.

Door naar de alimentatie. Sonja heeft ergens op Internet een berekening gevonden waarmee ze uitkwam op een alimentatie van zo’n € 600 per maand. Traditiegetrouw heeft ze niet verder gelezen, anders had ze geweten dat dat het maximale bedrag is wat ze met haar inkomen kwijt zou zijn. De mededeling dat er ook gekeken wordt naar mijn inkomen en naar het bedrag per maand wat zij nodig heeft was weer eens aan dovemansoren gericht.

Tijd dus voor een andere aanpak. Ik heb haar voorgesteld (voorzien van de nodige argumenten) dat zij met de kinderen gaat verhuizen, in ruil daarvoor zie ik dan af van alimentatie. Dat zou mijn huisvestingsprobleem oplossen, en haar de komende 12 jaar (de maximale alimentatieduur) ettelijke duizenden euro’s besparen. Het heeft nog wel meer voordelen, maar bij Sonja draait alles om geld dus wat dat het krachtigste argument. Noodgedwongen is dat voorstel per e-mail gegaan. Als ik het mondeling geprobeerd zou hebben was ik al bij voorbaat kansloos geweest, want zodra Sonja het woord ‘verhuizen’ hoort in combinatie met haar eigen naam gooit ze haar kont tegen de krib en luistert ze niet meer.

Sonja reageerde in stijl. Geen “akkoord” of zelfs maar “klinkt niet verkeerd, daar wil ik even over nadenken”, nee, in plaats daarvan mailde ze terug met een verwijzing naar de al eerder genoemde website kansrijkhuren.nl met de opmerking dat er verschillende woningen op aangeboden worden die ik zou moeten kunnen betalen. Ik heb haar geadviseerd om er eerst eens over na te denken en zonodig de mening van anderen te vragen, maar Sonja kennende zal dat wel weer niet gebeuren en houdt ze gewoon haar poot stijf.

Tijd voor hardere maatregelen, vrees ik…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder