Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

Ik had vandaag net zo goed kunnen gaan werken. Ik ben wel bij de huisarts geweest, maar de GGzE en Welzijn Eindhoven hebben zich niet gemeld. De huisarts kon eigenlijk weer eens niks voor me doen, zijn bijdrage bestond uit het voorschrijven van Oxazepam, een inslaper. Helaas valt dat in de categorie ‘geneesmiddelen die de rijvaardigheid beïnvloeden’, is de Oxazepam zelf na acht uur uitgewerkt maar kunnen de bijverschijnselen het 24 uur volhouden, waarmee het vrijwel nutteloos is. De enige tijd dat ik het spul zou kunnen gebruiken is tussen vrijdagavond en zaterdagavond, anders kan ik niet gaan werken. Dat betekent dus ook dat ik dan zaterdag en zondag veel zou slapen en de rest van de tijd ook met die bijverschijnselen zit, waardoor ik in het weekend weinig of niks meer doe. Da’s ook niet de bedoeling, want in het weekend probeer ik juist zoveel mogelijk weg te zijn.

Aangezien ze zelf niet belden heb ik de GGzE en Welzijn Eindhoven zelf maar gebeld, zo ergens rond 16:00 uur. En ook dat schoot niet op.

GGzE: Nelly Arts, de therapeut waarbij ik onder behandeling, ben blijkt twee weken vakantie te hebben, maar nadat ik het ‘sirenes en blauwe zwaalichten’ verhaal verteld had zou de dame aan de andere kant van de lijn gaan kijken of ik bij iemand anders terecht kon. Of ik tot 16:15 uur bereikbaar was. Ja hoor, geen probleem. En dus werd ik om 16:35 uur teruggebeld. Dat bleek een psychiater te zijn, die verkondigde ook al dat ze niets aan de crisis kon doen, maar ze wilde voor maandag een afspraak maken om te bekijken of ik geholpen zou zijn met medicijnen. Aldus geschiedde.

Welzijn Eindhoven: gebeld, Vera van Nunen was inderdaad aanwezig maar telefonisch in gesprek, de dame aan de andere kant van de lijn zou haar terug laten bellen. Hetgeen niet gebeurde.

Kortom, ik voel me behoorlijk in de steek gelaten. Ik luid de noodklok, waarschuw expliciet voor de gevaren van de huidige situatie, maar niemand kan of wil er iets aan doen. Het zal wel weer moeten gaan zoals het altijd in dit land lijkt te gaan: hulpverleners zijn op de hoogte maar grijpen niet in, vervolgens gaat het gruwelijk fout, waarna heel Nederland weer eens over de hulpverleners heenvalt omdat ze niet ingegrepen hebben. Je zou toch denken dat ze bijgeleerd zouden hebben na al die familiedrama’s van de afgelopen jaren…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder