De doofpot van Hoofdofficier van Justitie Bart Nieuwenhuizen (OM Oost-Brabant)

Twee weken plaatste ik hier een open brief aan Hoofdofficier van Justitie A.J.A.M. (Bart) Nieuwenhuizen met daarin een serie kritische vragen. Vandaag ontving ik zijn antwoord, en zoals gebruikelijk werd dat vergezeld door de kenmerkende stank van doofpotzaken.

Uit zijn reactie op mijn vragen blijkt dat Nieuwenhuizen drie categorieën vragen onderscheidt: vragen over de politie, vragen over aangiften door derden, en vragen over afgedane strafzaken. Letterlijk schrijft hij:

In uw brief van 29 maart stelt u mij een grote hoeveelheid vragen over aangelegenheden die voor een deel betrekking hebben op activiteiten binnen de politieorganisatie, voor een ander deel op aangiften die door derden zijn ingediend en over vragen die betrekking hebben op afgedane strafzaken.

Ik zal niet inhoudelijk op de door u gestelde vragen ingaan, aangezien die voor een deel al zijn beantwoord in de loop van het strafproces, dan wel betrekking hebben op zaken die de privacy van anderen raken.15053622

Voor de vragen die betrekking hebben op het politieproces mag ik u verwijzen naar de politie-eenheid Oost-Brabant.

Laten we dat alles eens aan een nader onderzoek onderwerpen…

Vragen over de politie

De vragen in deze categorie hebben betrekking op de gewoonte van de Eindhovense politie om te weigeren aangiften op te nemen van onder andere huiselijk geweld en kinderontvoering, slachtoffers te beledigen, herhaaldelijk aantoonbaar te liegen over aangiften welke via het OM zijn binnengekomen, en over het feit dat de Eindhovense politie een particuliere opsporingsactie voor naar het buitenland ontvoerde kinderen moedwillig saboteerde.

De reactie van Bart Nieuwenhuizen komt neer op: “Dat moet u maar aan de politie vragen”. Dat zal ik dan ook wel, al ga ik er—gezien eerdere ervaringen—vanuit dat er dan of in het geheel geen antwoord komt, of het weer teruggeschoven wordt op het bordje van Justitie, of de reactie opnieuw blijk geeft van de schreeuwende corruptie en doofpotcultuur bij de Eindhovense politie.

Vragen over aangiften door derden

De vragen in deze categorie hebben betrekking op het merkwaardige verschijnsel dat aangiften tegen mij steevast wel opgenomen worden en leiden tot vervolging en ver-oordeling, terwijl de politie stelselmatig weigert om aangiften door mij op te nemen, en mijn aangiften via het OM zonder enige uitzondering (en zonder enig onderzoek) geseponeerd worden. Door Bart Nieuwenhuizen himself, wel te verstaan.

Nieuwenhuizen weigert deze vragen te beantwoorden en lijkt daarmee van mening dat Justitie in het algemeen en hijzelf in het bijzonder geen verantwoording hoeven af te leggen over het beleid en de criteria inzake beslissingen omtrent het wel of niet tot vervolging overgaan.

Hoofdofficier van Justitie Bart Nieuwenhuizen is kennelijk vergeten dat hij in dienst is van de Nederlandse samenleving, zijn riante salaris betaald wordt door de belasting-betaler, en hij derhalve wel degelijk verantwoording schuldig is.

Vragen over afgedane strafzaken

De strafzaken waar het hier om gaat betreffen mijn aangiften uit 2012 tegen Wil van Ham (gezinsvoogd bij Bureau Jeugdzorg Eindhoven), diens directe leidinggevende Peter Rovers, en de door politie en Justitie onvoorwaardelijk beschermde crimineel ‘X’.

Opmerkelijk aan deze categorie is dat hij niet bestaat: in tegenstelling tot hetgeen door Nieuwenhuizen wordt beweerd, er geen sprake is van “afgedane strafzaken”. Hoewel hij de politie een maand geleden al geïnformeerd heeft dat hij mijn aangiften heeft geseponeerd, heeft hij mij daarover tot op heden niet geïnformeerd. Formeel zijn deze zaken dus nog steeds niet afgehandeld.

De vraag dringt zich dus op waarom ik, als aangever, niet eens mag weten dat mijn aangiften weer eens zijn geseponeerd…

Overige vragen

Dan blijven er nog wat zeer kritische vragen over welke door Nieuwenhuizen volledig worden genegeerd.

• Waarom moest de heer De Laat uiteindelijk zeven maanden wachten op uw reactie op zijn herhaalde verzoek om informatie? (Gelooft u mij, hij was er bepaald niet blij mee door u aan het lijntje gehouden te worden.)
• Waarom heeft u de politie wel over uw beslissing geïnformeerd maar mij niet?
• Kunt u zich voorstellen dat u, door mij niet over het sepot te informeren, de indruk wekt mijn aangiften in de doofpot te willen laten verdwijnen teneinde BJZ en X te beschermen?
• Waarom wordt X, welke grossiert in niet-onderbouwde aangiften, aantoonbaar pathologisch liegt, zichzelf bij voortduring tegenspreekt en het ene misdrijf op het andere stapelt, onvoorwaardelijk beschermd door onder andere politie en Justitie?
• Waarom wordt al hetgeen door BJZ en X beweerd wordt zonder meer voor waar-heid aangenomen zonder dat er ook maar één kritische vraag gesteld wordt, terwijl al hetgeen ik beweer al bij voorbaat beschouwd wordt als leugen?
• Kunt u zich voorstellen dat bovengenoemde handelswijzen de indruk wekken dat er bij politie en Justitie sprake is van grootschalige corruptie?
• Wat gaat u doen om deze grootschalige verkrachting van Vrouwe Justitia terug te draaien en er voor te zorgen dat er alsnog gerechtigheid geschiedt?

Tja, wat kan ik daar nog op zeggen? Het enkele feit dat Bart Nieuwenhuizen geen antwoord wil geven op deze vragen (en ze zelfs volledig negeert) spreekt boekdelen…

Privacy

Nieuwenhuizen beroept zich ook op “de privacy van anderen”, een drogreden welke—zoals gebruikelijk—misbruikt wordt om onder het afleggen van verantwoording uit te komen en criminelen te beschermen.

Welke derden zijn dat dan? Wiens privacy komt in het geding door het beantwoorden van vragen over de nogal twijfelachtige praktijken van politie en Justitie? Of door het beantwoorden van vragen over aangiften welke ik gedaan heb en vervolgens in de justitiële doofpot zijn verdwenen?

Ik daag u uit, geachte lezer: lees hier de vragen nog eens terug en vertel mij dan welke niet beantwoord kunnen worden omdat daarmee de privacy van derden in het geding zou komen.

Conclusie

Gezien zijn antwoord is Nieuwenhuizen het niet met mij eens dat het recht moet zege-vieren, onverkwikkelijke praktijken aan het licht gebracht moeten worden, en mede-werk(st)ers van politie en Justitie, gezien hun functie, niet eens de schijn van partijdig-heid en corruptie mogen wekken. Dat geeft natuurlijk al te denken.

In de afgelopen jaren heb ik daarnaast al veelvuldig moeten constateren dat er sprake is van grootschalige corruptie bij politie en Justitie. Aangiften tegen criminelen worden of niet eens opgenomen, of geseponeerd, de slachtoffers van die criminelen worden door politie en Justitie keihard aangepakt als ze hun mond opendoen, klachten wegens niet-vervolging leiden steevast niet alsnog tot vervolging, en de onpartijdigheid van rechters en Officieren van Justitie is doorgaans ver te zoeken.

De reactie van Nieuwenhuizen past perfect in dat beeld, en is daarmee het zoveelste bewijs van de verregaande corruptie binnen Justitie.

Wat dat dan weer over Hoofdofficier van Justitie A.J.A.M. Nieuwenhuizen zegt? Die conclusie mag u, geachte lezer, zelf trekken…

(foto: gerhardvanroon.nl)