Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

Deze week is het twee jaar geleden dat twee minderjarige kinderen uit Eindhoven naar het buitenland werden ontvoerd en daar om het leven werden gebracht, na vrijwel zeker eerst nog seksueel misbruikt te zijn. De zaak wordt door de betrokken instanties al twee jaar doodgezwegen.

Rond 1 juli 2012 werden twee minderjarige broertjes uit Eindhoven door hun moeder en een gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg Eindhoven naar het buitenland ontvoerd. Gezien het enorme seksuele kindermisbruik in de jeugd’zorg’ is het aannemelijk dat zij daar seksueel zijn misbruikt. Dit vermoeden wordt nog eens versterkt door het nogal twijfelachtige arbeidsverleden van de betreffende gezinsvoogd; enkele ‘pedojagers’ aan wie ik dat arbeidsverleden gemeld heb kregen in elk geval spontaan moordneigingen…

De moeder en de gezinsvoogd keerden terug naar Nederland, van de beide kinderen is nooit meer iets vernomen, waarmee het aannemelijk is dat ze om het leven gebracht zijn. Het was de zoveelste, en vanwege de dubbele kindermoord ultieme, stap van de door haat jegens de vader verteerde moeder in haar Oorlog der Totale Vernietiging tegen hem, waarbij ze zelfs de kinderen inzette als wapen.

Dubieuze rol voor diverse instanties

Diverse instanties spelen in deze kwestie een uiterst dubieuze rol. In de eerste plaats Bureau Jeugdzorg Eindhoven, maar daarnaast ook de Eindhovense politie en het Openbaar Ministerie, meer specifiek Hoofdofficier van Justitie Bart Nieuwenhuizen (welke op deze site al eerder onderwerp van aandacht is geweest, zie hier en hier). Zowel de moeder als de betrokken instanties beweren dat de kinderen gezond en wel in Nederland zijn, doch weigeren dit te bewijzen. De vader kan dit zelf niet verifiëren daar justitie (in de persoon van rechter-commissaris Van de Ven) hem twee jaar geleden, ter bescherming van de moeder, een gebiedsverbod, een contactverbod èn een spreekverbod heeft opgelegd.

Geen idee hoe ze het bij justitie noemen, maar een vader het zelfs verbieden om over zijn kinderen te praten lijkt mij toch niets minder dan een regelrechte misdaad tegen de menselijkheid.

Het Grote Zwijgen

Hoewel de moeder en de betrokken instanties mooi weer spelen zijn er diverse zaken welke op z’n zachtst gezegd reden zijn voor ernstige twijfel over het waarheidsgehalte van de uitlatingen van de moeder en betrokken instanties.

  • Moeder heeft een informatieplicht richting de vader maar weigert inmiddels al zo’n zes jaar zich aan deze wettelijke plicht te houden, en wordt daarin gesteund door Bureau Jeugdzorg Eindhoven, politie en justitie. Daarnaast is moeder van mening dat de Nederlandse wetgeving op haar niet van toepassing is daar zij weliswaar in Nederland woont maar Duits staatsburger is.
  • Minderjarige kinderen mogen niet zonder toestemming van beide ouders naar het buitenland gebracht worden. Vader had die toestemming niet gegeven, waarmee het internationale kinderontvoering werd (formeel: onttrekking van een minder-jarige aan het wettig gezag, art. 279 Sr).
  • De vader probeerde hiervan aangifte te doen. Hoewel de politie verplicht is aangifte op te nemen werd dit geweigerd met als smoesje van het dienstdoende huppelkutje achter de balie: “Ik denk dat ze gewoon op vakantie zijn”.  Dit ondanks het feit dat internationale kinderontvoering ergens bovenaan de justitiële prioriteitenlijst staat. Hierbij moet worden opgemerkt dat de moeder, ondanks een hele waslijst aan criminele activiteiten, al jarenlang onvoorwaardelijk door politie en justitie wordt beschermd.
  • De vader ondernam vervolgens twee acties: hij ging posters verspreiden om dan zelf zijn kinderen maar opgespoord te krijgen, en hij deed schriftelijk aangifte bij de Hoofdofficier van Justitie in ‘s-Hertogenbosch, in casu Bart Nieuwenhuizen. Deze stuurde de aangifte door naar de politie in Eindhoven.
  • De posters werden telkens weer door de politie verwijderd.
  • Vader werd anoniem gebeld door iemand die hem vanwege zijn actie met de dood bedreigde; de vader herkende de stem als die van een politieambtenaar welke hij al vaker was tegengekomen en welke bekend staat om zijn agressieve, gewelddadige karakter en rechtsextremistische sympathieën.
  • In augustus 2012 liet de politie weten dat de aangifte van vader bij hen niet bekend was. In juli 2013 heette het opeens dat de aangifte “in behandeling” was, nog een maand later liet de politie weten dat de aangifte al ruim anderhalf jaar op de plank lag. Nog eens zeven maanden later liet de politie weten de aangifte wegens “geen prioriteit” geseponeerd te hebben (dit in opdracht van diezelfde Hoofdofficier van Justitie, Bart Nieuwenhuizen).
  • De vader kwam via het Centrum Internationale Kinderontvoering terecht bij de Centrale Autoriteit, onderdeel van het Ministerie van Justitie en specifiek belast met het opsporen en teruggeleiden van naar het buitenland ontvoerde kinderen. De Centrale Autoriteit weigerde echter opsporing omdat de vader niet tot op het huis-nummer nauwkeurig kon aangeven waar zijn kinderen zich bevonden. Bovendien bleek de Centrale Autoriteit na elk telefoongesprek met vader daarover rapport uit te brengen aan Bureau Jeugdzorg Eindhoven!
  • Wanneer Bureau Jeugdzorg een kind eenmaal in haar geldhongerige klauwen heeft wordt het kind doorgaans niet meer losgelaten tot hij of zij 18 is (en derhalve geen geld meer oplevert). Geheel in strijd met dit beleid liet Bureau Jeugdzorg Eindhoven na de ontvoering weten de ondertoezichtstelling van de beide kinderen niet te willen verlengen. Een uiterst opmerkelijke stap van een organisatie welke bekend staat om haar geldhonger en machtswellust.
  • De school welke de beide kinderen bezochten hield de vader op de hoogte middels het toezenden van schoolrapporten. Sinds de ontvoering heeft hij niets meer van de school vernomen.
  • De kinderen werden vanwege hun autisme begeleid door de Stichting Autismetotaal uit Beek en Donk, welke de vader schriftelijk op de hoogte hield van ontwikkelingen. Sinds de ontvoering heeft hij niets meer van de Stichting Autismetotaal vernomen.
  • De oudste van de twee kinderen was lid van een scoutingvereniging. De betreffende vereniging is zeer scheutig met het publiceren van foto’s op haar website, waarop de pupillen in actie te zien zijn. Op geen van de foto’s welke na juli 2012 op de site geplaatst zijn is het kind echter nog te zien.

Wraakaangifte

Maar daar bleef het niet bij, de moeder en de gezinsvoogd namen vervolgens wraak. De moeder deed aangifte tegen de vader wegens doodsbedreiging, omdat hij volgens de gezinsvoogd gezegd zou hebben dat hij zijn ex zou vermoorden. De vader werd hier-voor veroordeeld en is daartegen in hoger beroep gegaan.

Nog meer stank

Ook deze zaak stinkt aan alle kanten. De man heeft echter laten weten dat, mocht hij onterecht veroordeeld worden, de hele zaak ongecensureerd openbaar zal worden gemaakt,  inclusief de identiteit van alle betrokkenen. In voorkomend geval zal ook dit artikel aangepast worden, in het kader van openheid en transparantie.

Daarna mogen we dan als samenleving hopen dat er ergens een integere Officier van Justitie en wat integere  rechters vandaan getoverd worden zodat de schuldigen alsnog de straf krijgen die ze verdienen.

Vrijspraak in ieders belang

Vrijspraak zou dus niet alleen in het belang van de verdachte zijn, maar ook in het belang van de moeder, Bureau Jeugdzorg Eindhoven in het algemeen en de betrokken gezinsvoogden (en hun managers) in het bijzonder, alsmede in het belang van politie en justitie, in het bijzonder Hoofdofficier van Justitie Bart Nieuwenhuizen en de dienst-doende raadsheren (m/v) bij het Gerechtshof in ‘s-Hertogenbosch.

Uiteraard zult u via deze site op de hoogte worden gehouden van de ontwikkelingen.

 

One Response to Dubbele kindermoord Eindhoven al twee jaar in doofpot

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder