Kinderrechter wil selectief fokprogramma voor kinderen

Van een hoogleraar familierecht annex kinderrechter zou je een zekere mate van intelligentie mogen verwachten. Helaas gaat dat niet altijd op: hoogleraar en kinderrechter Paul Vlaardingerbroek pleit voor gedwongen anticonceptie voor “ouders die er een potje van maken”.

Ondanks de overregulering in Nederland hoef je nog geen voorafgaande toestemming te hebben van de overheid om kinderen te krijgen. Het onvermijdelijke gevolg is dat er soms wel eens ouders zijn waarvan je je kunt afvragen of ze wel geschikt zijn voor het ouderschap. Het beste wat je in zo’n geval kunt doen is zorgen dat die ouders alle hulp en begeleiding krijgen die ze nodig hebben, en alleen in het uiterste geval het kind uit huis plaatsen en laten grootbrengen door liefhebbende andere ouders.

Voor Paul Vlaardingerbroek (hoogleraar familierecht aan de Universiteit van Tilburg en kinderrechter) gaat dat echter niet ver genoeg. In een artikel in het dagblad Trouw stelt hij dat ouders die “er een potje van maken” verplicht aan de anticonceptie zouden moeten.

Dan duiken er dus al meteen twee problemen op: de geschiedenis, en de criteria voor dergelijke maatregelen.

Hitleriaans

Vlaardingerbroek beklaagt zich er over dat elke discussie daarover wordt weggezet als “Hitleriaans” of “nazistisch”. Niet verwonderlijk natuurlijk, want dit programma van selectieve voortplanting komt aardig in de richting van het ‘Lebensborn‘ programma van de Nazi’s.

De belangrijkste verschillen zijn dat de Nazi’s wilden voorkomen dat bepaalde groepen zich zouden voortplanten terwijl Vlaardingerbroek pas wil ingrijpen na de geboorte en uithuisplaatsing van het eerste kind, en Lebensborn tot doel had het geboortecijfer te verhogen terwijl het plan van Vlaardingerbroek juist leidt tot verlaging daarvan.

Echter, als we “ongeschikte” ouders al tot gebruik van anticonceptie gaan verplichten na de geboorte van hun eerste kind, is de vervolgstap naar een volledig voortplantings-verbod voor bepaalde bevolkingsgroepen natuurlijk makkelijk gezet.

Waarmee Nederland een fokprogramma krijgt voor een neo-Nederlands Herrenvolk waar ze in Nazi-Duitsland trots op zouden zijn geweest…

Helaas wordt elke discussie daarover tot nu toe weggezet als hitleriaans of nazistisch. — Paul Vlaardingerbroek in dagblad Trouw

Criteria

Het criterium “er een potje van maken” is erg ongenuanceerd. Wanneer is er sprake van dat ouders er “een potje van maken”? De exacte criteria voor verplichte deelname aan dit eugeneticaprogramma worden niet omschreven; Vlaardingerbroek komt niet verder dan een vaag: “falende ouders, die bijvoorbeeld verstandelijk beperkt zijn, of drugsverslaafd, of een psychische stoornis hebben”.

Een dergelijk criterium plaveit de weg voor verplichte uithuisplaatsing van vrijwel alle kinderen in Nederland. Nederland is tenslotte een land waar hokjesgeest en etiketjes zo ongeveer tot kunstvorm zijn verheven. Hele kuddes Nederlanders hebben al — terecht of onterecht — een etiketje van een of andere stoornis opgeplakt gekregen, en ouders die het niet hebben hoeven zich alleen maar even bij Bureau Jeugdzorg te melden om er een paar opgeplakt te krijgen. En als we roken eindelijk eens gaan erkennen als een drugsverslaving kunnen kinderen van rokende ouders ook uit huis geplaatst worden.

Vlaardingerbroek weet zich in zijn rassenleer gesteund door Marjo van Dijken, voor-malig Tweede-Kamerlid voor de PvdA, welke in 2010 ook al een dergelijk verkapt ‘ras-verbeteringsproject’ voorstelde. Van Dijken gaf daarbij onbedoeld aan wat veruit het grootste nadeel is van dit verkapte fokprogramma:

Als een eerste kind uit huis is geplaatst, omdat ouders er volgens Jeugdzorg, Kinderbescherming en de rechter een puinhoop van maken, dan moet je een regime kunnen opleggen om herhaling te voorkomen. — Marjo van Dijken

Eigenbelang

Daar zit ‘m de pijn: zo’n beslissing moet genomen worden op basis van de mening van de Jeugdzorg, de Kinderbescherming en de rechter. Dat zijn bepaald geen partijen met een smetteloze reputatie.

Jeugdzorg: een bedrijfstak die berucht is vanwege de talloze leugens over en verdacht-makingen richting ouders, valse rapportages, ‘psychiatrische diagnoses’ die niet door een psychiater gesteld worden maar door ongeschoolde gezinsvoogden, en het plegen van zo’n beetje elk misdrijf dat in ons Wetboek van Strafrecht voorkomt. Een bedrijfs-tak ook die enkel uit financiële overwegingen jaarlijks vele duizenden kinderen onder toezicht stelt en uit huis plaatst (zelfs op basis van één anonieme melding bij het AMK), geen onderzoek doet en zich verschuilt achter “wij doen niet aan waarheidsvinding“.

De (Raad voor de) Kinderbescherming: een zogenaamd onafhankelijke instantie welke in de praktijk dienst doet als leverancier van verse kinderen aan de diverse Jeugdzorg-instanties, en wier rapportages veelal tot stand komen door de mening van de gezins-voogd te kopiëren.

De rechter: het zogenaamd onafhankelijke overheidsorgaan dat geheel onterecht aan-neemt dat jeugdzorgpersoneel deskundig is en daarom zelden of nooit kritische vragen aan hen stelt. Datzelfde overheidsorgaan dat er van verdacht wordt zittingen vooraf te bespreken met — en omgekocht te worden door — de Jeugdzorg.

Oftewel, de beoordeling of ouders verplicht aan de anticonceptie moeten na de uithuis-plaatsing van hun kind zou gedaan moeten worden door twee instanties die een groot financieel belang hebben bij die uithuisplaatsing, plus een overheidsorgaan sinds jaar en dag precies datgene doet wat die twee anderen haar opdragen.

Tegenstrijdigheid

Tegenstrijdigheden zijn een handelsmerk van de Jeugdzorg en deze kwestie is geen uit-zondering. Het is immers in het belang van de Jeugdzorg om zoveel mogelijk kinderen onder toezicht en liever nog uit huis te plaatsen, want dat levert een hoop geld op.

Daar zullen ouders zich tegen verzetten, dus met wie heeft de Jeugdzorg het liefste te maken? Iedereen die op een of andere manier ‘zwak’ is. Ouders met lage intelligentie zullen vaak de complexe regels niet begrijpen waardoor het moeilijk wordt je er tegen te verzetten, en mensen met een laag inkomen kunnen zich geen goede advocaat ver-oorloven om hen tegen de boze plannen van de Jeugdzorg te beschermen.

Van die doelgroepen moet de Jeugdzorg het dus hebben, want daar is het makkelijkste geld aan te verdienen. Maar juist die doelgroepen worden getroffen door het selectieve broedprogramma van Vlaardingerbroek. Het gevolg van de verplichte anticonceptie is immers dat er minder kinderen geboren worden, en dat betekent dat er minder verse kinderen komen waar de Jeugdzorg grof geld aan kan verdienen.

Zo’n ‘rasverbeteringsprogramma’ is dus niet alleen onmenselijk, het staat ook haaks op de financiële belangen van de Jeugdzorg. Al zullen er maar weinig ouders treuren om de ondergang van de huidige Jeugdzorg…