Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld
21 augustus 2012

 

Tot op de dag van vandaag is orgaandonatie in Nederland een ‘opt-in’ systeem: je bent alleen donor als je dat expliciet hebt aangegeven. Om de zoveel jaar laait de discussie weer op om er een ‘opt-out’ systeem van te maken: je bent automatisch donor tenzij je jezelf afgemeld hebt. De voor- en tegenstanders vliegen elkaar dan weer even in de haren, waarna we weer over gaan tot de orde van de dag.

Eerder deze maand werd die discussie weer aangewakkerd door D66 met een voorstel voor een Actief Donor Registratiesysteem (ADR), en onvermijdelijk kwamen er weer protesten met als uitwas het absurde argument dat door invoering van zo’n systeem het lichaam van elke burger aan de staat zou toebehoren.

Onbegrip

De tegenstanders schijnen niet te begrijpen (of niet te willen begrijpen) wat de komst van het ADR zou betekenen. Het wordt afgeschilderd als een systeem waarin de over-heid eigenaar is van onze organen en we er zelf niets meer over te zeggen hebben. Niets is minder waar.

Het ADR is immers geen systeem waarbij de overheid onherroepelijk eigenaar wordt van uw en mijn organen, een systeem waartegen geen verzet of bezwaar mogelijk is. In de praktijk is het simpelweg een systeem waarbij iedereen automatisch als donor aangemerkt wordt en daar ook veelvuldig per post op gewezen wordt, en iedereen ten alle tijde de mogelijkheid heeft in het registratiesysteem te laten vastleggen dat men zijn/haar organen niet wil afstaan.

Meer voordelen dan nadelen

Dus wat klagen de tegenstanders nou? Ze worden nergens toe gedwongen, ze zijn nog steeds vrij om zich als niet-donor te laten registreren. Het feit dat ze daarvoor dan een-malig wat moeite moeten doen weegt niet op tegen de voordelen: er komen in beginsel meer organen beschikbaar, en omdat men daardoor gedwongen wordt over orgaan-donatie na te denken wakkert het het bewustzijn over deze kwestie ook nog eens aan. Als u dan bedenkt dat er al jaren zo’n 1.300 mensen op de wachtlijst staan en er ieder jaar 150 van overlijden (en er ook weer 150 bijkomen) moge het duidelijk zijn dat dit alles dringend noodzakelijk is.

Maar waarom zou je je organen na je dood niet afstaan? Het is niet dat je ze zelf nog nodig hebt, en je kunt er mensenlevens mee redden. Een aantal mensen zal zich op hun religieuze overtuiging beroepen, maar ook de diverse grote religies staan er niet negatief tegenover. De rest lijkt zich vooral blind te staren op de ‘overheidsbemoeienis’ en zich niet te realiseren dat het ook in hun belang is. Ook zij kunnen immers in de situatie terechtkomen dat ze opeens een donororgaan nodig hebben, en dan gaan ze maar wat blij zijn als er eentje beschikbaar komt.

Niet-doneren? Prima, maar dan wel consequent

Maar goed, ieder het zijne natuurlijk. We moeten niemand gaan dwingen om orgaan-donor te worden. Maar persoonlijk ben ik van mening dat er dan wel een consequent ‘geen donor, geen ontvanger’ beleid gevoerd moet worden: wie weigert orgaandonor te worden verliest daarmee ook het recht op het ontvangen van donororganen. Want niet willen geven maar wel willen ontvangen is wel erg asociaal.

Daarom: wordt orgaandonor. Je organen afstaan is de laatste goede daad die je kunt doen. En bedenk daarbij: ooit wordt misschien je eigen leven gered doordat iemand anders donor is geworden.

Overbodige discussie

Kortom, heel die discussie over een opt-in versus opt-out systeem is eigenlijk zinloos. Voer dat ADR in zodat er meer organen beschikbaar komen en meer mensenlevens gered kunnen worden, en als je geen donor wilt worden laat je die voorkeur in het ADR opnemen.

Eén voorwaarde

Al sinds m’n tienerjaren liep ik rond met zo’n papieren donorcodicil met daarop een handgeschreven verklaring dat ik m’n organen na m’n dood af wilde staan. Sinds 11 mei 2011 heb ik dat papiertje niet meer maar sta ik geregistreerd in het Donorregister. Zonder beperkingen, want wat mij betreft mogen ze alles uit m’n lichaam halen wat nog bruikbaar is voor transplantatie of (indien dat niet mogelijk is) wetenschappelijk onderzoek.

Mijn enige voorwaarde is dat ze wachten met alles er uit halen tot ik dood ben. 😉

Pia Dijkstra (lid Tweede Kamer voor D66) reageert

Pia Dijkstra reageert via Twitter

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder