Het is bijna een maand geleden dat ik aangereden werd met mijn auto door een vrachtwagen op de van Brienenoordbrug., ik werd van achteren aangetikt en draaide ruim 90 graden rond, waarna ik door een andere auto tegen de vangrail gesmeten werd. Mijn 84-jarig moeder zat naast me en zei alleen maar toen we tot stilstand gekomen waren, Tjezus wat heb ik trek in een sigaret…Ze zat gewoon nog lekker in de gordels en lachte een beetje naar me. Ik weet er alles nog van, zie het ook steeds voor me als ik mijn ogen dicht doen, of als ik met onze inmiddels nieuwe auto er langs rij.
Volgens de politie waren er opname’s gemaakt op 20 November van het ongeluk en kon ik deze bij Rijkswaterstaat opvragen. Zo gezegd zo gedaan, alleen hebben ze de opnames niet meer, deze worden maar 24 uur bewaard, dus kan ik mijn eigen ongeluk niet terug zien. Goddank hebben we beide geen ernstige verwondingen, mijn moeder heeft helemaal niets, en ik was een beetje bont en blauw, gekneusde ribben en een whiplash en van dat laatste baal ik enorm, want ik heb 24 uur per dag koppijn, tintelende vingers en soms geen evenwicht, en rugpijn. De chauffeur die me aanreed was geschrokken en verklaarde tegenover de politie dat hij me niet gezien had, ik reed op de rechterbaan om rechtsaf te slaan ruim 5 meter voor hem, dus een brilletje zou hem niet misstaan.
Maar dacht je nu dat hij of zijn werkgever maar 1 keer gebeld hebben hoe het gaat met me? Welnee niet 1 keer. Ik zou er niet aan moeten denken als ik een auto ongeluk zou veroorzaken, ik geloof dat ik er elke week wel even heen ging om te kijken hoe het is. Maar die chauffeur van de firma ******* niet. In ieder geval heb ik een letselschade advocaat erbij gehaald, die hebben er meer verstand van dan ik.