Vandaag was de dag dat we definitief afscheid moesten nemen van Djee. Al heel vroeg ben ik in de auto gestapt om naar het huis van Djee te rijden. Daar aangekomen liep ik met lood in mijn schoenen naar de voordeur. Ik wist dat mijn maatje daar achter die voordeur op een bed lag. Vrij van de vreselijke pijnen die hem zo gekweld hebben, eindelijk vrij. Binnen gekomen heb ik op mijn manier afscheid van hem genomen.
Ik wil het hierbij laten, het doet teveel pijn. Ik heb toestemming van zijn vrouw om een paar foto’s te plaatsen hier op mijn blog.
Aankomen bij het crematorium, door de erehaag van fakkels.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pTnzpmqXDSY