Tja, wat valt er nog te vertellen? Het is gewoon weer een dag als alle andere. Opstaan, ontbijten, me met Max bezighouden terwijl Sonja Tom naar school brengt, proberen wat werk te doen—uiteraard beneden, want boven gaan zitten werken is in onder Sonja’s regime niet echt een optie.
Tom heeft gevraagd of Sonja ‘m na school op komt halen, wat ze ook inderdaad gedaan heeft, wat mij dan tenminste die ellende bespaart. Dan ‘s avonds eten. Op het menu vandaag: vis (geen idee wat voor soort, maar smaakte niet slecht voor diepvriesvoer), krieltjes en komkommersalade. Daarna de kids naar bed, en daarna lekker gaan racen (Need for Speed: Most Wanted) tot pakweg 23:30 uur. Alleen om 21:30 uur even een uurtje onderbreking om Top Gear te kijken.
07:15 De wekker loopt af, maar ik heb nog helemaal geen zin om op te staan. Sterker nog, ik blijf vanochtend maar eens wat langer liggen, eens kijken of Sonja het voor elkaar krijgt om alles zelf te doen.
08:00 Laat ik maar eens opstaan en kijken hoe Sonja het er vanaf brengt. Oh kijk, Tom is weer net als z’n moeder: niet in staat om lampen uit te doen. De lamp op de voorzolder is nog aan. Klik. Zelf maar even het licht uitdoen. Hé, nog meer licht van boven, de lamp op z’n kamer heeft-ie dus ook al laten branden. Dan maar de trap op, licht uit, en twee trappen naar beneden.
08:05 Ongelooflijk: er ligt nog niet één boterham op tafel! Max heeft z’n papfles zo te zien al wel gehad, maar Sonja staat nog steeds in de keuken brood te smeren. Wat heeft die de afgelopen 20 minuten dan eigenlijk gedaan?
08:10 De prioriteiten zijn niet op orde: Max en ik hebben ons ontbijt al wel, Tom nog niet, terwijl Tom zo naar school moet.
08:15 Tom zou nu eigenlijk naar school moeten, maar krijgt nu z’n boterham pas. Dat gaat dus weer laat worden. Dan bedenkt Sonja opeens dat Tom vandaag gymles heeft, en word ik naar boven gejaagd om z’n gymkleren te halen.
08:35 Sonja en Tom zijn eindelijk vertrokken. Ik heb een hoop te doen en verhuis m’n laptop dus maar alvast naar boven.
09:00 Sonja is nog steeds niet terug, ik ga intussen maar afwassen.
09:10 Sonja komt eindelijk terug, nog net op tijd om af te drogen. En jawel, Sonja zou Sonja niet zijn als ze m’n planning niet om zeep zou helpen: ze kondigt aan dat ze eerst in bad wil en daarna boven stof wil gaan knippen. Even later loopt ze naar boven, ziet dat m’n laptop al boven staat, en dan begint het Grote Gezeik weer over wie wat waar en wanneer doet, inclusief het gezwam over “dat ze zich wel aanpast aan wat ik wil, maar dan wel moet zeggen wat ik wil”. Alsof haar dat interesseert, ik mag van haar doen en laten wat ik wil zolang het maar in haar planning past. En wat ik wil zal ik toch pas krijgen als ik dood ben: rust en stilte.
Aangezien haar hobby voorrang heeft op mijn werk laat ik m’n laptop nog maar even staan en ga eerst maar eens een machine was opzetten en de lading die er nog in ligt ophangen.
09:30 Ik pak m’n laptop in en ga naar beneden—om vervolgens bijna over de stofzuiger te struikelen. Godver! Heb ik net Sonja d’r zin gegeven door maar weer naar beneden te verkassen, gaat ze opeens iets anders doen dan ze gezegd heeft! Hoe word ik geacht iets van een planning te hebben (wat kennelijk wel geëist wordt) als ze zelf zo doet? Gehinderd door lawaai en Max ga ik toch maar een poging doen om aan m’n ondernemingsplan te werken.
10:00 Sonja ziet dat ik een boodschappenlijstje had klaargelegd, en vraagt of ze boodschappen moet doen. Nee hoor, laat maar, doe ik zelf wel weer. Waarop Sonja zuchtend aankondigt dat ze zelf wel boodschappen zal gaan doen omdat ze mij “niet teveel wil belasten”. Yeah, right.
10:15 Sonja kondigt aan dat ze even gaat douchen in plaats van badderen, en laat Max aan mij over.
11:00 Ze verschijnt weer beneden; dat douchen heeft wel erg lang geduurd.
11:35 Sonja en Max gaan boodschappen doen. Eindelijk even rust in de tent. Geen idee of ik vanmiddag nog de gelegenheid krijg om boven rustig te kunnen werken, maar het zal er wel weer op neerkomen dat Sonja boven iets wil gaan doen (ook al heeft ze d’r naaipatroon inmiddels weggelegd met de verzuchting “dat schuif ik dan maar door naar morgen”), vervolgens toch beneden blijft zitten, en ik niet weet waar ik aan toe ben en dus in feite gedwongen word om de hele dag beneden te gaan zitten werken. Voor zover het mogelijk is om te werken in het verzamelde geluid van een (aanstaande ex-)echtgenote, twee kinderen en een TV.
Sonja vraagt nog wel even of ik, als ze terugkomt, even help met de boodschappen. Ja hoor, ik zal wel weer meehelpen, ook al vindt ze het zelden of nooit nodig om even te helpen als ik degene ben die boodschappen doet.
12:45 Sonja komt terug terwijl ik op de WC zit. Dat kan ze uiteraard niet zien, maar aangezien ik niet onmiddellijk aantreed wordt er weer luidkeels om mijn aanwezigheid verzocht.
13:00 Sonja vertelt tegen Max dat “papa je naar bed brengt”, maar omdat ik niet à la seconde overeind kom om dat te doen doet ze het zelf, deze keer met de verzuchting “hopelijk heb ik daarmee aan al mijn verplichtingen voldaan”.
13:05 Wat gaat Sonja doen? Datgene wat ze ‘s middags wel vaker doet: met laptop op schoot voor de TV hangen. Of op d’r laptop werken met de TV als achtergrondgeluid. Voor de vorm vraagt ze nog of ik er last van heb als ze de TV aanzet, maar ik weet uit ervaring dat het enkel een retorische vraag is. Dus zeg ik dat ik er geen last van heb, om vervolgens een koptelefoon op te zetten en Meat Loaf eruit te laten knallen. Net als ik dat gedaan heb hoor ik Sonja iets zeggen, maar door de koptelefoon hoor ik niet wat ze zegt. Dus zet ik die weer even af, om er vervolgens aan herinnerd te worden dat ik het gras moet maaien.
14:00 Het eigenlijke werk wordt wederom onderbroken, eerst maar het gras maaien. Dat wil zeggen, na het onkruid er zoveel mogelijk uitgetrokken te hebben, want Sonja huldigt het standpunt dat ze binnenkort een baan heeft en dus niks meer aan de tuin (of in het huishouden) hoeft te doen.
15:30 Tijd om m’n werkzaamheden alweer te onderbreken, nu om Tom op te gaan halen.
16:15 Ik ben het zat, ik ga een eind lopen, misschien heb ik geluk en word ik doodgereden. Op de terugweg van school begon Tom alweer over het mogen spelen van Lego Star Wars. Ik heb ‘m uitgelegd dat dat niet kan, ten eerste omdat hij als straf dat spel momenteel niet mag spelen, ten tweede omdat ik beneden aan het bureau zit om te werken en ik niet boven mag gaan zitten. Desondanks begint hij thuis opnieuw te zeuren, waarop ik lichtelijk boos word. Vervolgens krijg ik van Sonja weer eens te horen dat Tom z’n agressieve gedrag van mij heeft overgenomen. Dat zal dan wel, in plaats van daarover te zeuren zou ze beter eens nadenken over waarom ik zelf zo doe tegenwoordig. Maar ja, da’s in deze maatschappij niet aan de orde; net als de rest van de wereld vind Sonja dat ik maar kalmeringsmiddelen en anti-depressiva moet gaan slikken. Typisch Westerse benadering: doe geen moeite om de oorzaak van het probleem aan te pakken, stop het slachtoffer gewoon vol met pillen dan heeft z’n omgeving tenminste geen last meer van ‘m.
Sorry hoor, maar tegen dictatoriale figuren als Sonja is geen pil opgewassen.
18:00 Als ik weer binnenkom is de rest van het volk net begonnen met eten. Het menu: boerenkool. Ook weer zoiets: ik heb Sonja rookworst mee laten brengen voor bij de boerenkool, vervolgens brengt ze twee stuks mee, en maakt dan vervolgens boerenkool zonder rookworst.
19:00 Tom wordt weer richting bed gedirigeerd, Sonja gaat er over tien minuten achteraan en laat dan ook even een bad inlopen voor Max.
19:10 Sonja gaat naar boven, ik ga er zo meteen met Max achteraan, maar eerst even een bezoekje aan het toilet. Terwijl ik daar zit hoor ik boven alweer een hoop geruzie…
19:30 Max heeft z’n badje en z’n fles melk gehad, nu mag hij nog even bij Sonja op schoot.
21:30 Ik heb m’n werk weer gedaan voor vandaag (voor zover ik daar dan aan toegekomen ben), tijd om weer te gaan spelen. Sonja zit nog TV te kijken, dus zal Harry Potter moeten wachten en ga ik weer racen.
07:25 Voor de afwisseling ben ik eens een keer vóór 07:30 uur uit bed. De kids liggen nog in bed, Max is wakker, Sonja is zelfs al uit bed al heb ik geen idee wat ze aan het doen is.
07:40 Sonja dumpt Max beneden en verdwijnt weer snel naar boven. Kennelijk is het zo belangrijk dat ze zelfs niet de moeite wil doen om Max even z’n papfles in handen te geven, dus onderbreek ik het ontbijt maken om het zelf maar weer te doen.
08:05 Het gesodemieter met en van Tom begint weer. Hij is nu pas beneden, hoewel hij een half uur geleden al gewekt is. Hij wil z’n boterham niet opeten omdat er geen chocola op zit maar leverworst. Sonja is intussen een papfles voor ‘m aan het maken, al vind ik dat hij eerst maar z’n boterham op moet eten. Gelukkig voor Tom is mijn vaderlijk gezag intussen dermate ondermijnd dat mijn mening toch niet telt…
08:15 Tom zou nu eigenlijk moeten vertrekken, maar is nog lang niet klaar met z’n ontbijt. Wel roept hij dat hij met z’n moeder een boterham heeft geruild. Nou heeft die ook leverworst op d’r brood, zij het een andere, dus per saldo schiet hij er niks mee op, maar het demonstreert weer eens dat ik met m’n vorige alinea gelijk had: ik heb totaal geen gezag in dit huishouden. Ik ga intussen maar afwassen, dat scheelt me dan straks weer een hoop ergernis als Sonja afwast, daarmee een hoop water en energie verspilt, en vervolgens halverwege ophoudt en de rest van het werk voor mij laat liggen.
De oppervlakten van aanrecht en koelkast beginnen intussen weer langzaamaan vol te raken. Op de koelkast: een bak snoep, een bak bestek, een aangebroken zak chips, fietssleutels, wat fruit en wat verpakte koek. Op het aanrecht: een kapot bierglas, een leeg Olvarit-potje en een netje mandarijnen. Da’s de ene kant van het aanrecht. Aan de andere kant is nog niks veranderd: pasta, twee blikken en een pot appelmoes.
08:30 De afwas is gedaan, Sonja en Tom vertrekken nu pas. Tom blijkt z’n boterham weliswaar geruild te hebben maar heeft het vervangende exemplaar ook niet opgegeten; verder dan twee happen is hij zo te zien niet gekomen. Max gaat in de box, eigenlijk zou hij gewoon rond moeten kunnen kruipen en lopen maar aangezien Sonja d’r spullen weer eens niet opgeruimd heeft (papierwinkel op de bank, Duvelglas op tafel) kan ik ‘m niet loslaten in de woonkamer.
11:50 Tijd om Tom op te gaan halen. Sonja geeft nog even gauw geld mee om bij de reformwinkel twee lollies te kopen, eentje voor Max en eentje voor Tom. Het is kennelijk nog steeds niet tot haar doorgedrongen dat we een inkomen van € 0,00 hebben en we ons dergelijke uitgaven dus niet kunnen permitteren.
12:05 Tom is weer eens z’n gebruikelijke opstandige zelf. Vanmiddag zou hij eigenlijk met Sonja eerst naar de bibliotheek gaan en daarna even naar de JeugdZorg voor een klein onderzoekje, maar hij wil dat allemaal niet. Dat wordt dus ook geen lolly.
12:15 Nou had ik eigenlijk gehoopt dat Sonja alvast lunch had gemaakt terwijl ik Tom op ging halen, maar helaas. Geen idee wat ze in de tussentijd gedaan heeft, maar in elk geval geen lunch maken. Nee, daar gaat ze nu pas aan beginnen.
13:00 Sonja gaat Max naar bed brengen. Zelf ga ik meteen mezelf en m’n laptop naar boven verhuizen, dan kan ik misschien nog een paar uurtjes in alle rust werken.
13:20 M’n plannen worden weer eens gedwarsboomd. Sonja blijft wel erg lang weg, een ‘ping’ leert dat ze boven weer achter de computer is gaan zitten. Uiteraard weer zonder iets te zeggen. En dus ben ik weer veroordeeld tot beneden zitten in het lawaai van de TV.
13:45 Ik ga maar naar bed. Sonja zit nog steeds boven en Tom zit nog steeds vastgeplakt aan de TV, ik kan nu toch niet werken.
14:20 Geheel tegen de verwachting in herinnert Sonja zich zowaar dat ze een afspraak heeft bij JeugdZorg. Over tien minuten. Waardoor ze weer eens niet op tijd zal zijn. Door het lawaai dat Tom beneden staat te maken wordt Max ook wakker. Kortom, gedaan met m’n rust want Sonja gaat Max niet meenemen. Wat zal ik blij zijn als ik hier weg ben…
14:50 Max is het luidkeels ergens niet mee eens. De lunch hebben we al achter de rug, zou Sonja Max soms overgeslagen hebben? In de keuken zijn geen sporen zichtbaar die er op wijzen dat Max z’n eten al gehad heeft, en het is niet aannemelijk dat Sonja opeens geleerd heeft om op te ruimen, dus is de conclusie eenvoudig: hij heeft honger! Altijd weer verhelderend om te zien waar Sonja’s prioriteiten liggen. Ik zal die arme knul eerst maar eens te eten geven dan.
15:30 Sonja en Tom zijn terug, en gaan zo meteen weer op stap, kijken of we Tom op judo kunnen krijgen. Max wordt weer bij mij achtergelaten.
17:30 Ze zijn weer terug, Tom is zowaar enthousiast, dus gaan we maar eens beginnen met drie maanden judo en dan zien we wel weer verder. Sonja kookt vandaag, op het menu staat tagliatella.
19:00 Tom en Max gaan vandaag gezamenlijk in bad. Leuke klus voor Sonja.
19:20 Max is terug, hij krijgt van mij nog z’n fles melk en dan kan hij z’n bed in.
19:30 Electriciteit kost blijkbaar niks. Als ik Max naar boven breng is Sonja op zolder bezig om Tom in bed te stoppen, en heeft ze dus geen bezigheden een verdieping lager. Desalniettemin worden Max en ik omgeven door een zee van licht: in de badkamer, mijn werkkamer, de kamer van Max en op de overloop brandt het licht.
20:20 Na zo’n dag kan ik het niet meer opbrengen om nog aan het werk te gaan, dus ga ik maar eens iets doen wat ik de afgelopen drie maanden niet meer gedaan heb: verder gaan met Need for Speed: Most Wanted. Tot 22:00 uur, want dan begint op BBC2 de eerste aflevering van Torchwood, een spin-off van Doctor Who. En daarna gaan ze meteen verder met aflevering twee. Twee afleveringen, en ook nog eens zonder reclameblokken. Dat betekent alleen wel dat ik m’n bierconsumptie goed moet timen… 
08:25 De ochtendprocedure is in relatieve rust verlopen, zij het dan dat Tom pas om 08:00 uur beneden was. Sonja gaat ‘m naar school brengen, ik ga me aan m’n ondernemingsplan wijden. Meer specifiek: op zoek naar wat assurantie-adviseurs.
10:45 Sonja heeft om 11:00 uur een afspraak bij een uitzendbureau. Ze gaat nat worden—het is vanochtend beginnen te regenen en het ziet er niet naar uit dat daar op korte termijn iets aan verandert. Eindelijk even rust, want ze heeft zo’n beetje de hele ochtend ruzie gemaakt met Max.
12:00 Bedtijd voor Max.
12:45 Sonja is weer terug, en behoorlijk nat. Vervolgens wordt ze weer eens kwaad als ze ziet dat Max een pagina uit haar schrijfblok heeft getrokken. Geheel in overeenstemming met haar Duitse achtergrond vindt ze dat hij maar moet leren om er af te blijven. Nederlandse ouders zouden zich gewoon realiseren dat ze hun spullen op moeten ruimen, maar dat besef ontbreekt bij Sonja.
13:45 Opmerking van Sonja: “Daar is een Maxje wakker”. Oftewel, van mij wordt nu dus verwacht dat ik mijn werk onderbreek en Max uit bed ga halen.
14:15 Tijd om even op stap te gaan. Eerst even naar het postkantoor en dan Tom ophalen. Gelukkig is het een kwartiertje geleden opgehouden met regenen.
14:50 Tom is bij een vriendje spelen en wordt nog thuisgebracht ook. Ideaal, al zeg ik het zelf.
15:10 Dat uitstapje was goed getimed: het is weer gaan regenen…
17:30 Sonja verkondigt dat het toch wel tijd is om eten te gaan koken. De vertaling: “Jeroen, laat je werk liggen en ga eten koken, want mijn e-mail is belangrijker”. Vandaag op het menu: kippenbouten, spruitjes en aardappelen. Niks bijzonders dus.
19:30 Tom is tien minuten geleden naar boven gestuurd om z’n tanden te gaan poetsen, Sonja gaat er nu achteraan, en deelt nog even mede dat ze nog even een badje zal laten inlopen voor Max. Hetgeen dus betekent dat zij alleen maar Tom even voor gaat lezen en ik Max in bad moet doen.
19:40 Als ik met Max naar boven ga blijkt het bad nog niet gereed te zijn. Typisch…
20:00 Max krijgt nog even z’n flesje, wat mij betreft kan hij daarna naar bed maar Sonja wil ‘m weer op schoot hebben. Nu wel ja, nu al het werk gedaan is. En nu maar afwachten op het verborgen bevel om ‘m naar bed te brengen. Ik zie het volgende probleem al aankomen: Max die niet rond bedtijd naar bed wil omdat hij gewend is bij Sonja op schoot in slaap te vallen.
Ik ga weer aan het werk, afgaande op de toon van Sonja’s commentaar is ze het daar niet mee eens, kennelijk wordt van mij verwacht dat ik de hele avond voor de TV ga hangen. Ja, doe ik ook nog wel een keer, zodra ik anders niks te doen heb. Wat nog wel eens een jaartje of tig zou kunnen duren. Alleen om 21:30 uur Herman helpt, en voor de rest kan die TV me niet boeien.
23:00 Bedtijd. Sonja was een kwartier geleden al aanstalten aan het maken om naar bed te gaan, maar intussen staat ze nog steeds naast haar stoel TV te kijken. Ik ga alvast richting bed, Sonja zie ik dan ergens in het komende uur of zo wel een keer verschijnen. Als ik tegen die tijd tenminste niet al in slaap gevallen ben.
07:15 De herfstvakantie is weer voorbij, en dus gaat om 07:15 uur de wekker weer af.
07:40 Met moeite kom ik uit bed en ga beneden alvast aan het ontbijt beginnen. De rest van de familie ligt nog in bed. Sonja blijkt gisteravond nog afgewassen te hebben, uiteraard weer zonder af te drogen en op te ruimen; één keer raden wie daar weer voor opdraait.
08:35 Het volk was pas tegen 08:15 uur beneden, met als gevolg dat Sonja en Tom nu pas vertrekken en dus geheid te laat op school zullen zijn. Ik ga maar alvast voorbereidend werk doen voor m’n semi-wekelijkse tocht naar de Nettorama.
09:05 Ik vertrek naar de Nettorama, eens zien of ik het voor elkaar krijg om binnen een uur terug te zijn.
09:55 Gelukt! Boodschappen zijn gedaan, en dankzij de nieuwe pinapparaten bij de Nettorama werkte m’n pinpas ook probleemloos. De gang van zaken bij thuiskomst was als vanouds: zelf de auto uitladen en zelf de boodschappen opruimen. Dit in tegenstelling tot die zeldzame gelegenheden dat Sonja boodschappen doet, want dan wordt van wij wel geëist dat ik meehelp met uitladen en opruimen–al betekent dat in de praktijk doorgaans dat ik op m’n eentje alles moet uitladen en opruimen.
10:05 Bak koffie, en weer aan de slag. Deze week moet er vooral veel gedaan worden aan m’n ondernemingsplan, met name het financiële deel, en dus zal ik maar eens beginnen met offertes aan te vragen voor diverse verzekeringen.
10:15 Na tien minuten niks doen gaat het scherm op zwart. Da’s raar, normaal gesproken duurt dat langer en krijg ik als standaard screensaver het Windows-logo te zien. Opeens realiseer ik me dat het scherm daarvoor ook wel erg donker stond, en kom ik op het idee om even de stroomtoevoer te controleren. Wat blijkt: geen voeding. Sonja is op haar eigen laptop bezig en heeft de voeding van mijn laptop meegenomen, uiteraard zonder dat even te zeggen. Dus moet ik weer naar boven om de andere voeding te halen. Ik mag niet boven gaan zitten, want dan heeft Sonja Max alleen en dat wil ze niet. Zelf is ze bezig haar CV te herschrijven omdat ze vanmiddag weer een afspraak heeft; die afspraak staat al zeker een week, maar Sonja stelt nou eenmaal altijd alles uit tot op het laatste moment.
Detail: ze beweert zelf een “excellente” beheersing van het Engels te hebben, maar ondanks die “excellente” beheersing heeft ze inmiddels al twee keer gevraagd naar de Engelse vertaling van twee Nederlandse begrippen. Persoonlijk vermoed ik dat er een direct verband bestaat tussen haar Duitse achtergrond en haar bewering een “excellente” beheersing van het Engels te hebben; alles wat minder is dan perfect is naar haar alt-Deutsche begrippen slecht en onacceptabel, want dat betekent dat je niet goed genoeg je best hebt gedaan om het te leren.
11:45 Max is moe aan het worden. Ik geef ‘m eerst nog even wat te eten, en breng ‘m vervolgens naar bed.
13:40 Max laat horen dat hij wakker is. Dat heeft hij weer eens uitstekend getimed (voor hem althans, van mij had hij nog een half uurtje langer mogen slapen), want over tien minuten is het weer tijd voor de Teletubbies.
14:25 Noodgedwongen onderbreek ik m’n werkzaamheden, het is tijd om Max in z’n buggy te parkeren en Tom op te gaan halen.
15:00 Enigszins natgeregend komen we weer thuis. Tom gaat weer Lego Star Wars spelen, Sonja gaat verder met haar CV, ondertussen TV kijkend, ik ga eerst maar eens even lekker onderuit in een warm bad, en daarna ga ik inpakken. De eerste klant heeft betaald, dus morgen moet er een pakketje op de post.
15:45 Nog beter, de tweede klant heeft ook al betaald. Dat worden dus twee pakketten.
17:05 Het schijnt de bedoeling te zijn dat ik eten kook deze week (of toch op z’n minst het grootste deel van de week), dus zal ik me maar eens richting keuken gaan begeven.
18:00 Na enig denkwerk en een blik op de voorraad heb ik varkensschnitzels, sperziebonen en krieltjes op het menu gezet. Echt coöperatief is de familie niet; pas nadat ik het bestek op tafel heb gelegd, drie keer geroepen heb dat het eten klaar is, en het eten van Max op tafel heb gezet, haalt Sonja d’r voeten van tafel en ruimt ze haar laptop op. Tom moet met enige moeite achter de PC vandaan gehaald worden.
19:00 Bedtijd voor Tom, en geen moment te vroeg. Z’n tafelmanieren waren weer eens ver te zoeken; eten met z’n handen terwijl hij toch bestek heeft, z’n mond volproppen, met open mond eten, en Sonja doet er nauwelijks iets tegen. En ik mag eigenlijk nergens kritiek op leveren in dit huishouden. Nettoresultaat is dat Tom zo ongeveer compleet wegkomt met z’n gedrag.
19:15 Als Sonja naar boven gaat om Tom nog voor te lezen suggereer ik dat Max eigenlijk wel in bad kan, waarop Sonja roept dat ze maar één kind tegelijk aan kan en Max dus zal moeten wachten. Oftewel, ik zal het zelf maar weer doen. Toch raar dat ze het niet kan, zelf kan ik het wel en krijg de kids binnen twintig minuten in bed.
20:30 Ik verhuis met m’n laptop naar de bank, zodat ik tegelijkertijd kan werken en TV kan kijken. Vanavond op de buis: Dat zal ze leren gevolgd door Holland’s Next Top Model. Handig, zo’n draadloos netwerk.
23:00 Zowel de accu van m’n laptop als m’n eigen batterij zijn zo goed als leeg, tijd dus om m’n laptop op te ruimen en mezelf in bed te parkeren.
