10:15 Vanochtend maar eens lekker uitgeslapen. Zo te horen is Tom op z’n kamer aan het spelen en is Sonja ruzie aan het maken met Max. Als ik de keuken inloop om m’n ontbijt te maken ben ik al niet eens meer verbaasd over de aanblik: afwas nog niet gedaan, de vuilniszak ligt nog steeds tegen de achterdeur gekwakt, en op de koelkast vind ik een aangebroken pak peperkoek, een aangebroken zak broodjes en een doos met snoepgoed. Die laatste heb ik tijdens Operation Clean Kitchen in een grote doos met andere zooi gedaan, waarna die toch weer aan de wandel is gegaan. Eerst heeft Sonja ‘m op de koelkast geparkeerd, vervolgens heb ik ‘m verbannen naar de woonkamer op tafel bij Sonja’s naaimachines, in de ijdele hoop dat ze die doos dan wel naar behoren op zou ruimen. Daarna kwam ik ‘m nog tegen op een andere tafel in de woonkamer, en nu staat-ie dus weer op de koelkast.
10:20 Sonja loopt de keuken in en constateert dat er iets stinkt in de keuken. Dat zal die vuilniszak wel zijn, maar ik hou m’n mond. Volgens Sonja ligt er waarschijnlijk iets achter het gasfornuis te stinken. Zou best kunnen, daar ligt wel meer. Vorige week kwam ze met de opmerking dat ze twee houten lepels achter het gasfornuis had laten vallen. En ja, inderdaad, die liggen er nu nog steeds want Sonja zal niet op het idee komen om ze er achter vandaan te halen. De opmerking dat ze er achter waren gevallen was dus kennelijk weer eens een typisch geval van Sonja’s geliefde ‘verborgen bevelen’—wat inhoudt dat zij in een paar woorden een situatie beschrijft en de toehoorder daaruit dan zelf maar moet afleiden welk bevel er eigenlijk zojuist gegeven is.
10:30 Sonja komt achter de computer vandaan en deelt mede dat ze even naar Tom gaat en ik “weer bij m’n computer kan”. Ze weet echter heel goed dat ik vrijwel alleen m’n laptop gebruik, dus dit is gewoon weer eens een smoesje om de computer niet zelf uit te zetten. Ook op dat vlak is ze vreselijk gemakzuchtig, hetzelfde doet ze ook met d’r laptop als ze m’n bureau boven weer eens bezet heeft. Zelfde verhaal met de beide TV’s hier in huis: als het aan Sonja lag zouden die of gewoon aan staan de hele dag of hooguit op stand-by, want helemaal uit betekent dat er op het apparaat zelf een knop ingedrukt moet worden. Tja, da’s natuurlijk ook wel een zware psychische en fysieke belasting…
11:10 Max is duidelijk toe aan z’n bed. Na ‘m in bed gelegd te hebben (en gezien te hebben dat er inmiddels maar liefst vier gebruikte luiers naast de luieremmer liggen in plaats van er in) is het voor mij tijd om boodschappen te gaan doen. Da’s nieuw: boodschappen doen op m’n eigen fiets. Het zal me benieuwen hoeveel boodschappen ik er in ga krijgen. Voor de zekerheid toch ook nog maar een boodschappentas meenemen.
12:00 Zowaar, al m’n boodschappen gingen in de fietstassen. Nog net. Thuisgekomen wil er weer iemand wat van me: een wissel voor Tom’s Lego Duplo trein. Samen met z’n moeder heeft hij een treinbaan gebouwd met alle rails die hij heeft (en dat is behoorlijk wat), alleen komen ze eigenlijk nog een wissel tekort. Of hij er misschien eentje uit mijn voorraad mag lenen. Nee, dat mag niet, want dat zijn nieuwe exemplaren. Maar gelukkig heb ik nog een kapotte gebruikte liggen die hij wat mij betreft kan gebruiken. Voor dat exemplaar heb ik van Lego Service intussen toch een nieuwe gekregen. Sonja gaat die oude eerst nog eens proberen te repareren, al betwijfel ik of het zal lukken. Lego is niet gebouwd op repareren, de uitstekende service van Lego is een van de redenen waarom het spul zo duur is. Maar ach, in het ergste geval lukt het niet en is er niks verloren, en lukt het wel dan hebben toch weer een gratis wissel.
Zo, en dan nu weer aan het werk. M’n ondernemingsplan is nog niet klaar.
13:05 Geen idee waarom, maar Sonja komt m’n werkkamer binnen, dumpt Max bij mij, en verdwijnt weer. Het geeft heel aardig weer hoe belangrijk Sonja mijn plannen voor een eigen bedrijf vindt. Goed, ze krijgt d’r zin, ik stop wel weer met m’n werk. Max wordt even in bed gezet, dan kan ik op zolder de was gaan uitsorteren en een machine was opzetten. Vervolgens samen met Max naar beneden, waar ik een beetje naar de muur kan gaan zitten staren terwijl Max in de box zit. Ik kan ‘m niet laten rondkruipen, want Sonja heeft weer van alles en nog wat laten rondslingeren waar Max wel bij kan maar niet aan mag komen.
14:00 Even een broodje gegeten (en dat heet dan “lunch”) en nog maar eens proberen of ik vandaag misschien weer wat verder kan komen met m’n ondernemingsplan.
18:15 Etenstijd, Sonja heeft pasta met een onduidelijke saus op het menu gezet. Het moest kennelijk snel, want veel smaak zit er niet aan.
19:00 Tom wil weer eens niet naar bed, pas als Sonja gaat dreigen met een koude douche gaat hij naar boven. Max mag even in bad, en daarna terug naar beneden om z’n fles melk leeg te drinken en op Sonja’s schoot in slaap te vallen.
19:40 Da’s allemaal geregeld, tijd om weer verder te gaan met de financiële kant van m’n ondernemingsplan. Alleen eerst even m’n laptop naar beneden verhuizen (ondanks het feit dat de TV aanstaat), want boven begint het toch wel frisjes te worden.
07:15 De wekker gaat weer af, Sonja staat zo te horen onder de douche.
07:30 Sonja is terug in bed gekropen en heeft op de overloop het licht aangedaan om te kunnen lezen. Ze kan net zo goed de schemerlamp op de slaapkamer aandoen, wakker word ik er toch wel van en bovendien is het tijd om op te staan.
07:35 Ik sta op, meteen gevolgd door Sonja. Ik ga beneden voor het ontbijt zorgen, aan Sonja de taak om de kids uit bed te halen. De keuken is zoals gewoonlijk weer een puinhoop: een deel van de afwas op het afdruiprek, een deel van de afwas nog helemaal niet gedaan, en een hoop afval op het aanrecht.
Ons restafval, doorloopt als regel drie stappen: eerst in een afvalbakje op het aanrecht, als dat bakje vol is wordt het geleegd in de vuilnisbak buiten (een vuilniszak in een vuilnisbak), als de zak vol is gaat die de grijze container in die vervolgens eens in de twee weken door de Gemeente geleegd wordt. Dus wat doe je als de vuilniszak vol zit? Dan haal je ‘m uit de vuilnisbak, bindt ‘m dicht, gooit ‘m in de container en vervangt ‘m door een lege zak.
Maar niet als je Sonja van Baardwijk-Holten heet. In dat geval blijf je er gewoon afval ingooien tot de deksel niet meer dicht kan en laat je wat dan nog over is op het aanrecht liggen. Het is belachelijk, maar het is kennelijk nog steeds teveel gevraagd om zelf die vuilniszak even te vervangen.
08:20 Sonja gaat Tom naar school brengen en neemt Max mee, ik verhuis naar boven (deze keer op aanraden van Sonja) om verder te werken aan m’n bedrijfsplan.
12:20 Sonja heeft Max in bed gelegd en is vervolgens Tom op gaan halen, om vervolgens zonder hem terug te komen: hij is bij een vriendje spelen.
14:15 Sonja vertrekt nogmaals om Tom op te gaan halen en neemt Max mee. Ze kondigt nu al aan dat ik “het straks moet overnemen”.
15:30 Sonja komt zuchtend en steunend de trap op, laat het bad vollopen en deelt mede dat ze een uurtje rust wil. Vrij vertaald: ik moet beneden gaan zitten en Sonja zien we dan wel verschijnen als het eten klaar is.
17:15 Tijd om eten te gaan koken. Vandaag een makkelijke hap op het menu: bami (kant en klaar van de Nettorama, 8 minuten in de magnetron) en loempia.
19:15 Tom wil weer eens niet naar bed. Hij zal toch moeten. Sonja neemt ‘m mee naar boven, ik ga voor de tweede aflevering van ‘The Simpsons’ en gebruik de reclametijd om voor Max een flesje melk te regelen. Oh kijk, Sonja heeft zich met het afval bemoeid: het afval wat op het aanrecht lag zit nu in een vuilniszak die in de keuken tegen de keukendeur ligt.
19:40 Sonja komt Max halen en neemt ‘m mee naar boven. Afgaande op haar gedrag is ze weer eens niet blij. Geen idee wat nu weer het probleem is.
20:05 Sonja verkondigde een uur geleden nog dat ze moe was, maar desondanks is ze toch weer naar beneden gekomen, samen met Max. Het lijkt me dat Max gewoon door naar bed zou kunnen; ik zal wel weer iets over het hoofd gezien hebben of zo. Ze zullen toch allebei zo naar bed verdwijnen, want Sonja had al gevraagd of ik om 20:30 naar ‘2 Fast 2 Furious’ wilde kijken.
22:30 Leuke film. En dan nu door naar—daar is-tie weer—Harry Potter.
07:30 Sonja en ik staan min of meer tegelijk op, Sonja gaat naar beneden om ontbijt te maken (en Tom’s lunch), ik ga eerst Tom wakker maken en vervolgens Max uit bed halen.
08:20 Als ik de ontbijtrommel opruim zie ik dat de keuken weer een bende is. De afwas is intussen weggewerkt, maar het afdruiprek opruimen was weer teveel moeite. Het afvalbakje op het aanrecht zit vol, plus een berg er bovenop, het was dus ook al teveel gevraagd om dat even buiten in de vuilnisbak te kiepen. Op m’n koelkast zwerven een rookworst en een zak broodjes rond. Het ontgaat me volledig waarom ze die eigenlijk meegebracht heeft; in zo’n zak zitten 10 kleine zachte broodjes en dat kost meer dan een heel brood (waar we langer van kunnen eten). En dan maar roepen dat we zuinig aan moeten doen.
De koffie zit nog in de kan, maar het koffieapparaat heeft zichzelf inmiddels uitgeschakeld. Ook de koffie overgieten in de thermoskan is al weer teveel werk voor Sonja. Dat moet nog wat worden als we straks inderdaad gescheiden zijn en ze (a) alles zelf zal moeten doen en (b) rond moet komen van 70% van het minimumloon plus de kinderbijslag. Ik kan me niet voorstellen dat ze dat gaat redden, niet zolang ze vast blijft houden aan het leventje vol geld, luxe en gemakzucht waarmee ze ruim 20 jaar opgegroeid is.
08:30 Met een niet ongebruikelijke vertraging gaat Sonja Tom naar school brengen. Ik betwijfel of hij nog op tijd zal zijn. De les begint om 08:45 uur en van de ouders wordt verwacht dat ze om 08:40 uur het lokaal verlaten hebben zodat de les ook op tijd kan beginnen. Op donderdag begint Tom echter met gymles, en dat betekent dat hij even geholpen moet worden met omkleden. Sonja heeft in haar tempo zeker tien minuten nodig om op school te komen, omkleden kost ook nog eens minstens vijf minuten, dus ergens moet het mislopen.
09:00 M’n speelgoedhandel zal even moeten wachten, vandaag ga ik m’n tijd maar eens besteden aan m’n ondernemingsplan.
16:30 Ik ben behoorlijk moe en ga dus eerst maar eens even liggen. Over een half uurtje ben ik dan weer terug om eten te koken. Vandaag staat er bloemkoolschotel op het menu, deze keer niet met aardappelpuree maar met aardappelschijfjes.
18:00 Ik was kennelijk vermoeider dan ik dacht, want ik ben in slaap gevallen en net pas wakker geworden. Sonja is intussen zelf maar eten gaan koken. Ze heeft zich wel erg gemakkelijk gemaakt: volgens het recept moet de bloemkool in kleine roosjes gesneden worden, maar Sonja heeft ze gewoon laag afgesneden waardoor er alleen een stuk of zes grote rozen in de ovenschaal liggen.
19:00 Bedtijd voor de kids, en voor mij weer tijd om verder te gaan met m’n ondernemingsplan.
22:30 Sonja gaat naar bed, ik werk nog even door en ga daarna weer spelen.
07:00 Sonja is al wakker en doet op de overloop het licht aan om in bed te kunnen lezen. Met als gevolg dat ik er half wakker van word. Vervolgens zak ik weer weg, tot om 07:15 uur m’n wekker begint te piepen. Sonja blijkt al opgestaan te zijn. Gezien het gebrek aan lawaai liggen de kids nog te slapen.
07:50 Geen idee waar Sonja mee bezig is, maar Max en Tom liggen allebei nog steeds in bed. Dat moet haast wel fout gaan. Ik sta op en tegelijkertijd wordt Max ook wakker. De luieremmer blijkt nog steeds in de badkamer te staan, alleen is de volle zak er inmiddels wel uitgehaald. Dat was kennelijk ook weer de maximale inspanning, want een nieuwe zak er in doen en de emmer terugzetten op z’n plek zat er weer niet aan. Dat doe ik dan zelf maar weer.
08:00 Terwijl ik met Max bezig ben komt Sonja naar boven om Tom uit bed te halen. Die heeft in de regel nogal lang nodig, dus het zou me verbazen als die nog op tijd op school is vanochtend.
08:10 Sonja demonstreert weer eens haar onvermogen om prioriteiten te stellen: in plaats van Tom op tijd uit bed te halen is ze gaan afwassen. Uiteraard weer op haar manier: alles op het afdruiprek, en laat maar staan voor iemand anders (mij, dus) om het af te drogen en op te ruimen.
08:20 Tom neemt elke dag fruit en een beker drinken mee naar school, en als hij de hele dag moet ook nog brood. Als ik ‘m na school ophaal laat ik ‘m z’n beker en broodtrommel altijd eerst opruimen zodra we thuiskomen. Gisteren heeft Sonja ‘m opgehaald, en is z’n rugzak gewoon in de keuken gedumpt. Het gevolg: Tom’s beker staat niet op het aanrecht, en nu krijgt hij van z’n moeder te horen (die zelf in de keuken staat op ongeveer een meter van die rugzak) dat hij die beker alsnog moet pakken omdat hij anders geen drinken meekrijgt. Het demonstreert maar weer eens het tweesporenbeleid van Sonja: Tom en ik (en straks Max) moeten alles zelf opruimen, maar zelf hoeft ze niks op te ruimen en ook geen eigen initiatief te tonen.
08:30 Sonja brengt Tom naar school, intussen ga ik verder met Max voeren, de afwas afdrogen en opruimen, en vervolgens m’n laptop naar boven verhuizen. Daar zal ongetwijfeld wel weer een hoop kritiek op komen, want het zal wel weer eens niet passen in Sonja’s plannen—wat die plannen ook mogen zijn. In de hal blijkt de buggy van Max in de weg te staan. Als die niet gebruikt wordt staat die als regel dichtgeklapt tegen de muur, maar Sonja heeft ‘m gisteren klaargezet om Max mee te nemen toen ze Tom op ging halen. Dat ging op het laatste moment niet door omdat Max een poepluier had geproduceerd, maar uiteraard heeft ze die buggy niet meer opgeruimd maar gewoon laten staan. Nu is ze Tom naar school brengen, maar de buggy heeft ze gewoon opzij gezet, met als gevolg dat zowel de trap naar boven als de toiletdeur geblokkeerd zijn.
09:00 En jawel, de stroom kritiek en verwijten komt weer op gang. Gisteravond ben ik met m’n slaperige kop vergeten om brood voor het ontbijt uit de diepvries te halen, en nu is Sonja kwaad omdat ik ‘r dat vanochtend toen ik wakker werd niet gezegd heb. Alsof ik daaraan denk als ik om 07:00 uur uit m’n slaap gerukt word! Bovendien was ze dusdanig vroeg uit bed dat ze het ook zelf had kunnen doen zonder dat de ochtendprocedure vertraging op zou lopen.
Als Sonja naar boven loopt om een schoon kleed voor op de bank te halen ziet ze dat ik haar laptop met nog wat andere spullen op bed heb gelegd. Die lagen op mijn bureau, maar heb ik weggelegd om ruimte te maken voor mezelf. Voor Sonja reden om me te verwijten dat ik “haar spullen altijd zonder overleg maar aan de kant gooi”. Ja, dat doe ik altijd—al twee keer tot nog toe. Dat alles wordt dan weer gevolgd door de gebruikelijke verwijten uit de categorie ‘je denkt alleen maar aan jezelf’, ‘je leeft in je eigen wereldje en ”je communiceert niet’. En dat dus uit de mond van iemand die alleen maar aan zichzelf denkt, in een eigen wereldje leeft en niet tot enige normale communicatie in staat is. Ze heeft totaal niet in de gaten dat ik niks anders doe dan haar gedrag kopiëren. Hoog tijd om maar eens een echtscheiding aan te gaan vragen, want dit houdt geen enkel normaal, weldenkend mens vol. Het zal ongetwijfeld goed te doen zijn als je Duits afgericht bent, maar dat ben ik niet.
Het ‘niet communiceren’ moet deze keer blijken uit het feit dat ik boven aan de slag ga zonder eerst te vragen of het gelegen komt. Sonja verzucht dat ze dan vandaag maar geen kleding gaat zitten naaien en in plaats daarvan dan maar het huishouden gaat doen en voor de kids gaat zorgen. Kijk, daar wist ik dan weer niks vanaf, want ze heeft mij niet verteld dat ze dat vandaag wilde gaan doen. En dan ook nog durven klagen dat ik degene ben die niks zegt en gewoon z’n gang gaat…
Klein maar significant detail: om kleding te naaien heeft ze haar naaimachines nodig—en die staan beneden op tafel. Euh…
10:00 Sonja wil kennelijk geen Max in de buurt hebben, want hij wordt nu al weer in bed gedumpt. Arm kind, hij is er net twee uurtjes uit! Die zal echt nog geen slaap hebben.
10:15 Max heeft inderdaad nog geen slaap en laat het merken ook, waarop Sonja ‘m maar weer uit bed haalt. Een mooie gelegenheid voor haar om te controleren of ik wel echt met m’n werk bezig ben en niet zit te spelen of zo.
15:45 Het gaat richting 16:00 uur, tijd om m’n nieuwe fiets op te gaan halen. Eigenlijk wilde ik alleen gaan maar uiteindelijk gaat de hele familie. De fiets blijkt zowaar een iets beter model te zijn dan ik gekocht had; klaarblijkelijk was de fabriek door hun voorraad van het 2006 model heen en hebben ze toen maar het model voor 2007 geleverd. De bevestiging voor de fietskar was er ook al aangezet, alleen nog een bevestiging voor het kinderzitje voorop, en ik kan weer even vooruit.
18:00 Sonja kookt ook vandaag, op het menu staat risotto. Het toetje laat op zich wachten omdat Sonja eerst iets van een taart of zo wil bakken. Niet handig, want daardoor gaat Tom alweer ruim na z’n bedtijd naar bed.
20:00 Max heeft de afgelopen drie kwartier onder luid protest bij z’n moeder op schoot gelegen, waarna Sonja ‘m zo beu was dat hij bij mij gedumpt wordt met de opmerking dat hij naar bed kan. Het gebrul is afgelopen zodra ik boven ben en ‘m even in z’n bed zet zodat ik z’n Tummytub vol kan laten lopen. Ook het badderen, afdrogen en pyama aantrekken verloopt zonder problemen. Hij laat zich zelfs nog in bed zetten, maar als ik het licht uitdoe begint het gebrul weer. Na ruim een kwartier weet Sonja te vertellen dat hij z’n melk nog niet gehad heeft. Geweldig, daar komt ze nu mee! Ik haal Max weer uit bed, en bij Sonja op schoot tettert hij vervolgens z’n melk naar binnen.
De ‘taart’ blijkt niet veel voor te stellen: het komt neer op iets wat op een dunne pizzabodem lijkt, met aardbeien er op. Droog en weinig smaak.
21:00 Max mag weer naar bed. Als ik terugkom heeft Sonja de TV al uitgezet en kondigt ze aan dat ze naar bed gaat. Zodra ze boven is hoor ik al weer geklaag: op de overloop (nog geen meter breed) ligt al ruim een week een grote weekendtas en sinds vanmiddag ook nog wasgoed, dit alles door Sonja daar neergegooid onder het motto ‘dat moet iemand anders maar opruimen’. Daarmee is de hele doorgang heel aardig versperd, en dus heb ik de hele handel de slaapkamer ingeschoven toen ik Max in bad ging doen. En dat zint Sonja dus kennelijk weer niet. Ik ben benieuwd waar ik dat alles straks tegenkom; terug op de overloop, op m’n werkkamer, of wellicht op m’n bed.
07:35 Met de nodige tegenzin sta ik op, om vervolgens Tom uit bed te halen. Die blijkt zowaar al wakker te zijn maar wil weer eens niet uit bed. Geheel tegen z’n gewoonte in ligt Max nog steeds te slapen.
08:00 Tom heeft zich nog altijd niet laten zien, dus hijs ik mezelf weer twee trappen op om te zien waar hij blijft. Hij blijkt nog steeds in z’n bed te liggen, dus til ik ‘m er zelf maar uit en parkeer ‘m naast z’n bed op de grond. Misschien dat het helpt. Intussen is Max ook wakker, dus kan die ook uit bed gehaald worden. Als ik z’n luier verschoon blijkt de luieremmer verdwenen te zijn. Die vind ik vervolgens terug in de badkamer. Tja, zo kun je natuurlijk ook voorkomen dat een volle emmer een onfrisse geur in de slaapkamer veroorzaakt, al was het toch beter geweest als Sonja die emmer had laten staan en gewoon de vuilniszak die er in zit had vervangen.
08:20 Sonja is nog bezig met Max te voeren dus zal ik Tom maar naar school brengen. Sonja is het er weer eens niet mee eens dat ik ‘m opjaag; volgens haar zou hij daardoor dat gedrag over gaan nemen. Juist ja, en dat Duitse gedrag van z’n moeder neemt-ie niet over zeker? Hij zal toch moeten leren om door te werken, Sonja vind het dan wel prima als hij z’n eigen trage tempo draait en dan te laat op school komt, maar daar denk ik toch net iets anders over.
09:00 Tom is afgeleverd, ik ben weer terug, dan kan ik nu meteen door naar de Nettorama.
09:45 Dat ging lekker snel! De voordelen van boodschappen doen rond deze tijd bij de Nettorama: volop parkeerplaatsen, bijgevulde rekken en weinig klanten. Dat schiet tenminste op. Bij het afrekenen wil de giropas weer eens niet en beweert het pinapparaat dat de pas ongeldig is. Een keer de magneetstrip afvegen en vervolgens de pas langzaam door het apparaat trekken blijkt zowaar te helpen. Mooi, dan hoef ik tenminste m’n laatste contant geld niet uit te geven.
12:00 Eindelijk eens een keer een positieve ontwikkeling: de fietsenboer belt op om te vertellen dat m’n nieuwe fiets morgen daar afgeleverd wordt en ik ‘m na 16:00 uur op kan halen. Jippie! Nu alleen die twee oude fietsen nog zien te verkopen.
13:15 Sonja is terug van een bezoek aan WZI, naar verluidt krijgen we aan het einde van de week dan eindelijk te horen of we onze WWB-uitkering gaan krijgen. Nu was ik eigenlijk van plan om naar boven te verkassen om daar verder te kunnen werken, maar natuurlijk worden die plannen weer gedwarsboomd: Sonja deelt mede dat ze “even wil gaan liggen”, ze zou moe zijn omdat ze ‘s nachts weinig zou slapen. Da’s dan weer typisch Sonja: waarom zou je moeite doen om de oorzaak daarvan te achterhalen en het probleem vervolgens op te lossen, als je ook gewoon elke middag in bed kunt gaan liggen en je daarmee meteen ook maar even aan je huishoudelijke verplichtingen kunt onttrekken?
15:00 Sonja was Tom op gaan halen, die vervolgens bij iemand anders ging spelen. Alweer krijg ik niet de kans om naar m’n werkkamer te verdwijnen, want Sonja moet nog “even” iets met foto’s doen en d’r e-mail ophalen. Het lijkt me dat je zoiets ook gewoon beneden in de huiskamer zou moeten kunnen doen.
16:00 Max heb ik naar bed gebracht, zelf ga ik maar eens lekker onderuit in een heet bad.
17:20 Uitgebadderd, en Sonja blijkt vertrokken te zijn zonder dat even mede te delen. Max ligt nog steeds te slapen. Gezien het tijdstip zal ik maar alvast aan het eten beginnen, althans het voorbereidende werk. In dit geval houdt dat in: aardappels schillen, want voor vanavond staat er boerenkoolstamp met spekjes en hamreepjes op het menu, en uiteraard de obligate rookworst. Geen haute cuisine, maar gewoon degelijke Hollandse kost.
17:45 Ik ben net begonnen als Sonja en Tom thuiskomen. Dat komt goed uit, want dan kan ik na het schillen tenminste meteen verder. Ik heb intussen bijgeleerd: er gaat bij mij geen pan meer op het fornuis als de eters nog niet thuis zijn; m’n eten is te vaak de mist in gegaan doordat niet iedereen op tijd thuis was. Tom gaat z’n kamer opruimen, Sonja gaat ‘m naar het schijnt helpen en daarnaast ook nog eens verder hobbyen op haar laptop.
18:15 Max is wakker. Sonja brengt ‘m naar beneden (hij is zowaar aangekleed) en verdwijnt dan weer naar boven.
19:50 Het eten ging er zowaar goed in, beetje te weinig boter er doorheen maar voor de rest prima. Voor Max was het iets nieuws, en hij wist er wel weg mee. Dat zal ongetwijfeld iets te maken hebben met het feit dat het een aardappeleter is (Tom is meer voor pasta) en er eigenlijk iets teveel aardappelen inzaten. Voor Tom is het bedtijd, en zoals altijd gaat dat weer met tegenzin en de nodige vertraging, maar uiteindelijk krijg ik ‘m toch in bed.
20:40 Zo, en dan nu weer op de bank voor de TV. De eerste 10 minuten van CSI heb ik gemist maar dat zal wel niet zo’n probleem zijn. Bovendien kijk ik dat meestal toch niet, maar ik heb even geen animo meer om wat anders te gaan doen.
21:30 Door nu naar wat ik eigenlijk wilde zien: ‘Herman helpt’, waarin chef-kok Herman den Blijker weer eens lekker bezig gaat. Ik moet zo onderhand uit gaan kijken, voor ik het weet ga ik koken nog leuk vinden…
