01:00 Weer veel te laat zet ik de TV en de PS2 uit, regel ik nog even het ontbijt, en ga ik naar bed.
07:25 Alweer een zonnige dag. Mooi. Tom wakker maken, ontbijt en lunch maken, Max uit bed, ontbijten, en wegwezen weer.
08:20 Maar voordat we richting school lopen eerst nog even de groencontainer buitenzetten. Die zit bijna vol, maar tussen nu en de volgende keer (over twee weken) zal ik nog wel een paar keer het gras moeten maaien dus zal de container leeg moeten.
09:00 Als vanouds: Max gaat spelen, ik vergrijp me aan de koffie en ga dan weer een rondje e-mail doen. Grote schrik: m’n laptop start bij de eerste poging op! Ik heb zo het vermoeden dat het geholpen heeft dat ik eerder vanochtend de schakelaar van de stekkerdoos omgezet heb, waardoor het apparaat al een paar uur stroom heeft gekregen. Met m’n zeer beperkte elektronicakennis zou ik zeggen dat er een condensator op het mainboard niet goed is.
10:00 Na het doen van de afwas begin ik maar eens aan de opruiming. Er zwerft van alles en nog wat rond hier in huis. Zo kom ik in de woonkamer, de ouderslaapkamer en de keuken nog het een en ander aan gereedschap tegen, door Sonja ongetwijfeld achtergelaten onder het motto ‘dat heb ik nog nodig’. Ja, ergens in de komende zes maanden of zo. Aangezien Sonja het niet opruimt verzamel ik het allemaal zelf en dump de hele handel in de schuur. Op de koelkast kom ik naast gereeedschap nog een heel scala aan andere spullen tegen die daar niet horen te liggen, van babyflesjes (die niet eens gebruikt worden) tot oud papier, rijstwafels en allerlei afval. Dat wordt allemaal ook opgeruimd, ik kan nu eindelijk het bovenblad van m’n koelkast weer zien. En dat is duidelijk toe aan een schoonmaakbeurt, net als de apparatuur die er nog op staat (keukenmachine, koffieapparaat, en waterkoker). En net als de rest van de keuken…
11:00 Het is bedtijd voor Max, en daarna moet de vloer in de woonkamer gedweild worden. Na eerst een halve emmer van m’n sop over het aanrecht gegooid te hebben begin ik aan die klus. Het is dè manier om te ontdekken hoeveel meubilair je eigenlijk in je woonkamer hebt staan. Een minimalistisch interieur wordt opeens een stuk aantrekkelijker.
12:00 Dat zit er weer op. Terwijl de vloer droogt ga ik op m’n werkkamer aan de slag: m’n klanten hebben betaald, dus moet er weer het een en ander ingepakt worden.
12:45 Max meldt zich, gelukkig ben ik al zo goed als klaar met inpakken. Nog even afmaken, vervolgens eerst Max naar beneden gevolgd door m’n laptop en de uitgaande post. Zometeen maar eens een hapje gaan eten.
13:45 De lunch is weer naar binnen gewerkt. Max zet ik voor de TV om Teletubbies te kijken, dan kunnen we daarna langzaam aan eens vertrekken richting brievenbus en school.
14:25 En weg zijn we weer.
15:00 …en ook weer terug. Twee van de drie enveloppen die ik wilde versturen pasten opeens niet meer door de gleuf van de brievenbus, terwijl het voorheen met dezelfde inhoud wel ging (met een beetje duwen). Ik begin TNT Post ervan te verdenken dat ze stiekem die opening een millimeter smaller hebben gemaakt.
Tom gaat TV kijken, Max gaat in de box spelen, en ik ga op jacht naar foto’s. Tom moet voor een schoolproject een babyfoto van zichzelf hebben en een foto waar het hele gezin op staat. We hebben echter niet zo veel gewone foto’s (en geen idee waar die zoal rondslingeren), de meeste foto’s zijn digitaal. Bovendien zijn er geen foto’s waar we alle vier opstaan, dus zal de gezinsfoto moeten bestaan uit twee foto’s. Al die foto’s moeten dan op een geheugenkaartje, en daarmee moet ik dan naar het Kruidvat om ze af te laten drukken. Dat betekent dus wel dat Max vanmiddag niet naar bed kan.
16:15 Een uur later, en ik heb zowaar twee bruikbare foto’s gevonden op Sonja’s laptop. Maar geen babyfoto van Tom. Dan heeft het dus ook nog geen zin om naar het Kruidvat te gaan. De kids gaan gewoon door met waar ze mee bezig zijn, ik mag me weer aan de was gaan wijden. De eerste twee ladingen van gisteren zijn droog en kunnen opgeruimd worden, de derde zit nog in de wasmachine en moet dadelijk buiten opgehangen worden, en dan moet er ook nog een nieuwe machine was opgezet worden.
17:00 De was is zoveel mogelijk gedaan, nu is het wachten tot de huidige lading gewassen is. Inmiddels zweet ik me wezenloos en ben ik moe. Hetgeen dan weer tot gevolg heeft dat het menu van vanavond er eentje wordt uit de categorie ‘snel en gemakkelijk’: diepvriespizza en een bak sla. Ik heb geen energie meer om ook nog te gaan koken.
19:00 Aan Sonja vanavond de eer om de kinderen in bad te stoppen en naar bed te brengen, ik ga de was buiten ophangen. Het zou vannacht niet gaan regenen, dus is het morgenochtend allemaal droog en kan het opgeruimd worden.
19:30 Max blijft maar herrie maken. Kennelijk zijn er weer tandjes aan het doorkomen, een beetje Dentinox doet wonderen.
19:45 Tijd om te gaan afwassen. Sonja wekt even de indruk dat ze komt helpen, maar na twee schaaltjes afgedroogd te hebben is ze weer verdwenen omdat weet-ik-veel-wat op haar laptop kennelijk belangrijker is. En dus kan ik het weer allemaal alleen doen.
20:30 Sonja houdt het bureau bezet dus ga ik zelf maar CSI kijken. Na het tweede reclameblok komt Sonja er nog even bij voor de rest van de aflevering, zodra die afgelopen is verdwijnt ze richting douche en bed.
21:30 CSI afgelopen, Sonja naar bed, dus wat ga ik dan doen? Juist, verder met Harry Potter.
01:25 Ik ben weer eens te lang doorgegaan met spelen. Toch best verslavend, dat spel.
06:30 Sonja’s wekker gaat af, maar voor de rest krijg ik nog minder mee dan voorheen. Nog even doorgaan zo en ik slaap er voortaan volledig doorheen.
07:35 Iets later dan gepland rol ik uit bed. Eerst even Tom wakker maken, dan Max aankleden en mee naar beneden, en de rest van de ochtendprocedure afwerken.
08:20 Vijf minuten later dan gepland vertrekken we weer richting school.
08:45 Eigenlijk had ik nu direct door willen lopen naar het postkantoor, maar dat gaat op maandag pas om 10:00 uur open, en een uur door de binnenstad gaan zwerven is verspilling van m’n kostbare tijd. Dus keren we maar weer huiswaarts.
09:00 Eerst maar eens een machine was opzetten. Dat had ik eigenlijk vanochtend meteen na het opstaan willen doen (dan was de eerste machine gedaan tegen dat ik terug zou zijn van school) maar dat zat er vanochtend even niet in. Het is nu al stralend weer, en dat schijnt de rest van de week zo te blijven, dus moet ik zien dat ik de was zoveel mogelijk weggewerkt krijg. Vervolgens is het tijd voor koffie en m’n e-mail, en dan kunnen we dadelijk op stap om boodschappen te gaan doen.
10:15 Nog even de tweede lading was opzetten en de eerste lading buiten ophangen, en dan gaan we de Lidl weer eens financieren.
11:15 Max begon bij de Lidl al in z’n ogen te vrijwen, dus die kan bij thuiskomst meteen door naar bed. De tweede machine was is intussen ook al klaar, dus gaat nu de bel voor de derde ronde en kan de tweede lading ook opgehangen worden. Waarna ik me stort op het laatste beetje koffie en aan het niet-huishoudelijk deel van m’n werk ga.
Volgens m’n vorige week gemaakte weekplanning zou ik nu eigenlijk met m’n webdesign-activiteiten aan de slag moeten, maar m’n speelgoedhandel gooit weer eens roet in het eten: in de e-mail komt eerst een bericht binnen dat een klant wat gekocht heeft, even later gevolgd door een mailtje van PayPal met de mededeling dat de klant betaald heeft. Meteen maar even afhandelen dan, dan kan haar aankoop vandaag nog op de post. Waarmee het inmiddels 12:28 uur is geworden. Daar gaat m’n planning…
13:00 Max wordt precies op tijd voor de lunch wakker. Goeie timing!
13:30 Voor de derde keer vandaag gaan we op stap, deze keer eerst naar het postkantoor en daarna Tom ophalen. De klant zal een dag langer moeten wachten: de envelop scheurde toen ik ‘m in de brievenbus probeerde te duwen. Tot nog toe paste het betreffende artikel wel altijd (met een beetje duwen) door de gleuf, geen idee waarom het nu opeens niet lukt.
Op de terugweg heb ik ook maar even de brief voor mevrouw Rutten bij WZI in de brievenbus gestopt, dan weet ik tenminste zeker dat-ie aangekomen is. En dan nu maar afwachten of er een reactie komt, zo ja wanneer die komt, en wat die reactie dan zal inhouden. Ik ga er maar alvast vanuit dat ik straks te horen krijg dat m’n aanvraag niet verder behandeld wordt omdat ik “zonder tegenbericht geen gehoor heb gegeven aan de uitnodiging”. Bij dat soort lui kun je altijd maar beter uitgaan van een worst-case scenario, dan kan het naderhand alleen nog maar meevallen.
15:05 Thuisgekomen mag Max weer even naar bed, Tom gaat weer Lego Star Wars spelen. Hij doet maar, het is mij te warm om daar nu ruzie over te gaan maken.
15:30 Eigenlijk zou ik een deel van m’n middag moeten besteden aan webdesign aangezien dat er vanochtend bij ingeschoten is, maar momenteel loopt de ene na de andere veiling af en zijn er zowaar enkele artikelen verkocht, dus gaat m’n aandacht weer naar Toy Imperium. Ach ja, m’n planning lag toch al overhoop. Misschien dat het morgen beter gaat.
17:15 Voor vandaag heb ik paëlla op het menu gezet. Uit een pakje (Knorr Wereldgerechten), aangevuld met een halve buil gemengde vis uit het vriesvak van de Albert Heijn en drie halve paprika’s (een rode, een gele en een groene). Het ging weer helemaal op, zelfs zonder protest van Tom, afgezien van de stukjes paprika dan.
18:45 Voor Tom en Max is het om 19:00 uur bedtijd, dus mag Tom nog even verder met Lego Star Wars tot die tijd, maar dan wel met de afspraak dat hij dan ook inderdaad om 19:00 uur naar bed gaat.
19:15 Tom heeft zich weer eens niet aan de afspraak gehouden en loopt meteen door naar de zolder. Ik stop Max in bad en roep Sonja om achter Tom aan te gaan. Ze roept terug dat ze dat zal doen, maar klaarblijkelijk is haar (vrijwel dagelijkse) telefoontje met haar moeder toch belangrijker. Uiteindelijk komt het er op neer dat ik alles maar weer zelf doe, en tussendoor ook nog even de was binnenhaal.
19:45 Max heeft nog even een half flesje melk gehad, Sonja is intussen samen met Max naar boven gegaan. Geen idee of dat alleen is om ‘m in bed te leggen, geen idee ook of Sonja nog terug denkt te komen of dat ze zelf ook meteen doorgaat naar bed.
20:15 Sonja is weer terug en begint zowaar de puinhoop op onze eetkamertafel op te ruimen. Afgaande op de begeleidende commentaren is het dus inderdaad, zoals ik al vermoedde, de bedoeling dat ik altijd alles opruim, terwijl het toch vrijwel uitsluitend haar spullen zijn die overal rondslingeren op plekken waar ze niet horen te liggen. Tja, dat krijg je als je getrouwd bent met iemand die van huis uit gewend is dat de huishoudster alles wel achter je opruimt. Uiteindelijk is de tafel nog niet helemaal leeg, maar een deel van het tafelblad is inmiddels weer zichtbaar.
20:40 Naar Duits gebruik begint Sonja (zelf Duitse) al weer bevelen te geven voor morgen. En dat terwijl ze toch herhaaldelijk geroepen heeft dat het nu mijn huishouden is.
22:00 Sonja gaat naar bed, ik zet m’n computer uit en ga eens kijken wat onze vriend Potter nog meer te wachten staat.
23:30 Even een onderbreking. De laatste van m’n veilingen zijn net afgelopen, dus ga ik gauw nog even m’n klanten hun factuur sturen. Althans, die klanten die nog niet betaald hebben, want een paar hebben de factuur niet eens afgewacht maar meteen via PayPal betaald.
23:55 Nou vooruit dan, nog even verder spelen…
01:15 Het voordeel van opnieuw moeten beginnen is dat je al weet wat je te wachten staat en hoe je het moet doen, dus ben ik in het spel alweer aangeland op de plek waar ik de vorige keer de mist in ben gegaan. Nog even opslaan, en dan naar bed.
10:00 Gelokt door de geur van vers gezette koffie kom ik uit bed. Twintig minuten later zit ik aan m’n ontbijt. Sonja kondigt aan dat ze met Tom naar de rommelmarkt gaat, Max blijft thuis.
11:00 Sonja en Tom vertrekken, Max is intussen moe aan het worden en mag dus even gaan slapen. Mooi, dan heb ik even m’n handen vrij. Geen rust echter, want de rest van m’n eBay-administratie moet nog gedaan worden. Morgen lopen een slordige 200 veilingen af, en voor die tijd moet ik die administratie helemaal bijgewerkt hebben.
16:00 Sonja zou “tussen 1 en 2” weer terug zijn, maar zoals al verwacht werd het dus wat later… Ik ga boven even aan de slag, als ik terugkom zit de rest van de familie weer Harry Potter te spelen. Dat wil zeggen: Sonja is aan het spelen, Tom kijkt toe en geeft commentaar, en Max probeert van Sonja’s schoot te ontsnappen.
18:15 Het menu van de dag: frieten. Yummie! Niet gezond, beslist niet verantwoord, maar wel lekker. Het begeleidende witbiertje ook. 
19:30 Het eten is weer achter de rug, Sonja gaat weer verder spelen, voor de kids is het weer bedtijd. En jawel, Tom wil alweer niet.
20:05 Tom is naar z’n kamer (die zal wel weer aan het spelen zijn), Max mocht nog even naar beneden voor een fles melk en is daarna ook in bed geparkeerd. Waarna Sonja weer vrolijk verder speelt en ik achter m’n computer kruip om Top Gear te kijken. Handig, zo’n TV-kaart in je PC. Dat is ook meteen het enige interessante op de buis, voor de rest is het vooral veel over de aanslagen in de VS op 11 september 2001.
22:45 Sonja is naar bed, ik ga me maar weer eens wagen aan Harry Potter.
08:00 Gisteravond hebben we Tom tot 23:30 uur door laten spelen met Lego Star Wars. Het idee daarachter was dat hij dan zo moe zou zijn dat hij de volgende ochtend erg lang door zou slapen. Max zou wel op z’n normale tijd wakker worden maar daar zouden we na een papfles toch weinig of niks meer van horen, en dan zouden de papa en Sonja…
Niet, dus. Tom is al wakker. Sonja gaat alvast met het nageslacht naar beneden om het ontbijt te maken, ik rek me nog eens lekker uit en blijf nog even een half uurtje liggen.
11:00 Sonja gaat dadelijk de stad in en neemt de kinderen mee. Mooi, rust in de hut! Tom wordt verzocht om samen met Max even op zolder te gaan spelen, zodat Sonja zich aan kan kleden. En toen ging het mis: met een hoop lawaai komt Max van de trap af donderen. Hij kan zelf wel de trap op en af, maar de trap af moet toch echt nog achteruit; vooruit de trap af is weliswaar ambitieus maar daar kan-ie toch beter nog maar even mee wachten. Flink brullen natuurlijk en een flinke blauwe plek op z’n hoofd. Eerst goed wrijven en vervolgens goed koelen, dan blijft het tenminste bij een blauwe plek en wordt het geen bult. Gelukkig heeft hij er verder kennelijk niks aan overgehouden.
12:30 Hèhè, eindelijk zijn ze de deur uit. Eerst ga ik Sonja maar eens blij maken. Meestal ben ik te lui om me te scheren met als gevolg dat ik intussen een flinke baard en een snor heb; die mogen er wel weer af. Bovendien krijgen we de komende week mooi weer met temperaturen rond de 25 graden, en dan is al die haargroei ook niet echt een zegen.
17:50 Sonja heeft de Harry Potter Collectie voor de PlayStation 2 meegebracht. De collectie omvat de spellen die gebaseerd zijn op de eerste drie delen van de serie. Na een middagje m’n eBay-administratie bijwerken wil ik nu wel even wat anders, dus gaat de DVD met het eerste spel in de PS2 en ga ik eens kijken of het wat is. Eerste indruk: lang niet onaardig. In feite is het gewoon het zoveelste adventure game, en die speel ik al zolang als ik een computer heb. Nou ja, bijna net zo lang, want voor m’n eerste computer (een Commodore 16) waren er geen adventure games. Eigenlijk ook niet echt veel andere games, trouwens.
Als je gewend bent aan PC-games zijn de graphics van Harry Potter wel wat matig maar dat mag de pret niet drukken; het schijnt ook eigen te zijn aan de PS2. Ik mag ook graag race-games spelen, maar ook die zijn op de PS2 grafisch toch een stuk minder dan die van Need for Speed op de PC. Ik ben net goed en wel begonnen, en dan komt de familie thuis. Sonja wil het ook even proberen, en gaat vervolgens eten koken terwijl ik verder speel, vergezeld van Tom’s gebruikelijke doorlopende commentaar. Da’s minder.
18:30 Vandaag alsnog op het menu: couscous. Tom doet alsof hij het niet lust (onzin want hij heeft het al vaker gehad) maar eet uiteindelijk toch z’n bord zo goed als leeg.
19:30 Dit zou wel eens leuk kunnen worden: vanavond op RTL5 deel 1 van Dat zal ze leren, wat omschreven wordt als “realityserie waarin 24 moderne jongeren een maand lang in een kostschool uit de jaren vijftig verblijven“. Arme jongeren, ik heb nu al medelijden met ze. Arme Sonja ook, want naar eigen zeggen is ze zelf ook zo opgevoed (ook al dateert ze zelf uit 1969).
20:30 Dat was inderdaad wel boeiend. Ik ben benieuwd of ze het overleven. Tijd nu om verder te gaan met Harry Potter. De controller gaat heen en weer tussen mij en Sonja, en langzaam maar zeker komen we steeds verder. Zo moeilijk is het nou ook weer niet. Tegen tienen houdt Sonja het voor gezien en gaat naar bed. Ik ga nog even verder, ga vervolgens per ongeluk een stap te ver terug in het menu, denk dat ik gewoon verder kan spelen via ‘Spel laden’, en kom er vervolgens achter dat er nog niks opgeslagen was. Dus kan ik weer opnieuw beginnen. Maar dat zal voor later zijn.
22:30 Nu eerst naar BBC1 voor het tweede deel van de Last Night of the Proms. Er zijn maar weinig programma’s waar ik de TV voor aanzet, maar deze staat zelfs al weken van tevoren in m’n agenda. En dat wil wat zeggen. Deze keer komt het geluid uit m’n koptelefoon, niet om zo anderen niet te storen (want die zijn er geen), maar de geluidskwaliteit is op die manier een stuk beter dan gewoon uit de speakers van de TV.
23:45 En ook dat is weer afgelopen. Het was weer genieten. Terug nu naar Harry Potter, en zien dat ik het eerste level (Harry’s eerste dag) opnieuw doorkom—maar nu wel tussendoor opslaan!
Terug naar WZI
Waar ik vandaag echter helemaal niet blij van werd: WZI.
Tijdens het gesprek bij WZI op 17 augustus werd ons verteld dat we de afkoopwaarde van onze levensverzekeringen nog moesten opgeven, mevrouw Rutten zou ons daarover een brief sturen met het formele verzoek. Die brief is nooit gekomen, maar vandaag lag er wel een andere in de bus.
Op 14 september 12:00 uur moet ik weer m’n gezicht laten zien daar en de gevraagde gegevens meebrengen omdat we “onvoldoende gehoor” zouden hebben gegeven aan de eerste uitnodiging. Pardon? Rutten zegt toe schriftelijk om aanvullende informatie te verzoeken maar is vervolgens niet in staat dat te doen, en dan is het ook nog mijn schuld?
Nog een fraaie:
Het opnieuw zonder bericht van verhindering geen gevolg geen gevolg geven aan deze uitnodiging leidt tot het buiten behandeling laten van uw aanvraag.
Hoezo dat dan? Ik heb helemaal niet “zonder bericht van verhindering geen gevolg gegeven aan een uitnodiging”. Ik vind het dan ook een behoorlijk beledigende opmerking. Daar gaat Rutten toch wel wat van horen bij dat gesprek.
Ik zal ‘r sowieso moeten mededelen dat die afspraak naar een latere datum verplaatst zal moeten worden, want de gevraagde informatie van de verzekeringsmaatschappijen is nog niet binnen. Eigenlijk lijkt het me ook veel gemakkelijker om die informatie gewoon door te sturen zodra het binnen is.
Eigenlijk kan ik ook net zo goed die informatie niet verstrekken, want ik weet nu al dat ze onze aanvraag voor een WWB-uitkering toch wel af zullen wijzen. We gaan echt geen belangrijke en jarenlang opgebouwde verzekeringen de nek omdraaien voor twee maanden uitkering.
Tip voor iedereen die ook zo’n uitkering aan gaat vragen: ‘vergeet’ even dat je een levensverzekering hebt. De Gemeente gaat echt niet alle verzekeringsmaatschappijen af om te vragen of je misschien zo’n verzekering hebt, en het scheelt je een hoop gezeik. Bovendien is zo’n verzekering een belangrijke investering op lange termijn, als je die tussentijds afkoopt krijg je hooguit je ingelegde premie terug, niet het tot dan opgebouwde kapitaal, en lijd je dus een hoop financiële schade.
Voorbeeld: ik heb een levensverzekering die uitkeert zodra ik 65 wordt, of indien ik voor die tijd kom te overlijden. Die verzekering hebben mijn ouders ooit voor me afgesloten en loopt intussen al enkele tientallen jaren—en al die tijd is er dus ook premie voor betaald, eerst door m’n ouders, later door mij, en nog later door Sonja (dat is belastingtechnisch kennelijk gunstiger). Als ik 65 word kan ik die uitkering gebruiken voor een lijfrentepolis (of zoiets), waarmee ik dan de rest van m’n leven een aanvullend inkomen heb boven op m’n AOW. Als ik die verzekering nu af moet kopen kost me dat nu dus het opgebouwde kapitaal plus de misgelopen rente, en straks een aanvullend inkomen.
Nou zal het WZI zich daarvoor niet interesseren, aangezien die alleen maar op de korte termijn denken en niet gehinderd worden door enige vorm van langetermijnvisie…
07:15 En toen was het vrijdagochtend. Officieel heb ik er nu één week opzitten als huisman. Straks meer daarover. Tom is weer eens z’n opstandige zelf: in plaats van zichzelf aan te kleden ligt hij op bed door een exemplaar van Suske & Wiske te bladeren (plaatjes kijken aangezien hij nog niet kan lezen). Hij wil weer eens niet aankleden en niet naar school. Hij zal toch moeten. Tegen 08:00 uur is hij dan toch eindelijk beneden, en om 08:20 uur zijn we de deur uit.
08:45 Tom is op school afgeleverd, Max en ik gaan meteen even door naar de Albert Heijn. Bij de kassa blijkt dat de pinapparaten van AH vrij gevoelig staan afgesteld: volgens het apparaat is ook dit pasje (horende bij de huishoudrekening) ongeldig. Nu is dus maar de vraag of het aan het apparaat of aan de pas ligt. Gelukkig heb ik nog wat contant geld bij me, maar ik vind het toch triest dat je in deze tijd van elektronisch betalingsverkeer nog altijd contanten bij je moet hebben omdat je pinpas niet overal werkt. En waarom kunnen we hier eigenlijk nog steeds niet met creditcard betalen in de supermarkt? Zelfs in Belgische supermarkten is dat de normaalste zaak van de wereld, en België staat toch niet echt bekend als vooroplopend in de vaart der volkeren. Goed, creditcards accepteren kost natuurlijk geld en ik kan me voorstellen dat budget-supermarkten als Aldi en Lidl er daarom niet aan beginnen, maar de Albert Heijn richt zich tot vooral op de financieel wat beter gesitueerde medemens.
09:15 Weer thuis. Boodschappen even opruimen, en dan: koffie!
11:45 Ik ben inmiddels maar eens begonnen aan iets wat op een globale weekplanning moet lijken, maar dat blijkt lastiger dan gedacht. In elk geval heb ik nu even een onderbreking: Tom moet weer opgehaald worden.
12:15 Eerst maar eens even lunchen, dan kan Max daarna naar bed, Tom kan gaan spelen en ik kan weer verder met m’n weekplanner.
14:02 Sonja belt om te vragen of ik naar de Aldi kan gaan om hoestpastilles te organiseren. Dat wil ik best doen, maar Max slaapt nog dus dat zal even moeten wachten.
15:00 Max is zojuist wakker geworden. Die zal nu vast wel z’n fruithapje lusten, daarna gaan we even op stap naar de Aldi.
16:15 We zijn weer terug, maar zonder de hoestpastilles. Die hadden ze namelijk niet. Meteen maar even Sonja bellen om het slechte nieuws door te geven, en meteen maar even vragen om op de terugweg een kleine omweg langs de geldautomaat te maken. Ik moet straks ook nog de ‘grote boodschappen’ doen bij de Nettorama, en is het maar afwachten of m’n pinpas daar werkt. De laatste keer dat ik er geweest ben (twee weken geleden) deed-ie het nog wel, maar dat is uiteraard geen garantie.
16:45 Oh ja, dat moest ik ook nog doen: afwassen. Daarna is het wachten tot Sonja terug is, dan kan ik meteen door naar de Nettorama. Sonja heeft al gezegd dat zij dan wel zou koken, dus dat scheelt weer. Vandaag staat er couscous (uit een pakje van de AH) op het menu.
18:45 Sonja is terug, dus kan ik boodschappen gaan doen. Sonja blijkt echter ook nog naar de Albert Heijn geweest te zijn waardoor het menu voor vanavond gewijzigd wordt: boerenkip in de braadzak, met krieltjes en salade. Maar eerst op pad.
19:45 Kijk, da’s nog eens tempo draaien: op vrijdagavond boodschappen doen, gegarandeerd druk, en dan toch maar een uur nodig hebben inclusief 2 x 10 minuten rijden en 10 minuten om boodschappen in de auto te laden. Het blijkt weer eens buitengewoon handig als je vooraf weet wat je allemaal nodig hebt (al kom je er in de winkel vanzelf achter dat je lijstje niet compleet is), weet waar je alles kunt vinden, en de artikelen op je boodschappenlijstje noteert in de volgorde van je vaste route door de winkel. Ik presteer het zelfs om artikelen uit het schap te halen en in m’n winkelwagen te gooien zonder te stoppen.
Het zou nog sneller kunnen, ware het niet dat andere klanten nogal eens in de weg lopen. Het is werkelijk ongelooflijk hoeveel klanten hun winkelwagentje aan de ene kant in het gangpad zetten, vervolgens naast hun kar gaan staan (midden in wat resteert van de doorgang) en dan op hun gemak gaan staan kijken wat er allemaal in de schappen ligt, waarbij de wereld om hen heen volledig verdwijnt. Ook altijd goed voor de nodige frustratie: vrouw loopt met karretje door gangpad, komt een kennis tegen die hetzelfde aan het doen is, en gaan dan gezellig met elkaar staan kletsen, ondertussen het hele gangpad blokkerend.
Toen ik een paar jaar geleden voor m’n werk drie weken naar Azië ging heb ik bij de ANWB zo’n persoonlijk alarm gekocht, een klein apparaatje dat, als je de pin eruit trekt, een enorme herrie maakt—iets van 90 decibel of zo. Ik heb alsmaar de neiging om dat ding eens een keer te gebruiken als er weer eens een stel van die kwebbbeltantes alles dichtgeparkeerd hebben…
