06:30 Het ziet er somber uit: gisteren nog vroeger naar bed gegaan, en nu nog meer moeite met wakker worden. Zou het misschien juist andersom moeten: nog later dan bed, dan is het ook makkelijker wakker worden? Klinkt ook niet echt logisch.
07:15 PIEP PIEP PIEP. De rest van de vroege ochtend verloopt in elk geval soepeltjes. Iedereen op tijd beneden, aangekleed en klaar voor het ontbijt. Vanochtend zijn we op tijd weg.
08:45 Na dit aangenaam verfrissende uitstapje (het is bewolkt, maar de buitentemperatuur is aangenamer dan de binnentemperatuur) wacht me traditiegetrouw weer een berg werk. De afwas van gisteren staat er nog, het schone en inmiddels droge wasgoed van gisteren moet ook nog opgeruimd worden, en er moeten ook nog boodschappen gedaan worden. Maar eerst koffie, en even de e-mail ophalen. Of wellicht beter gezegd: de spam. Tot een tijdje geleden zat er meestal wel wat spam tussen de overige e-mails, tegenwoordig zit er af en toe een gewone e-mail tussen de spam. Gelukkig is er MailWasher. De gratis versie is goed, de Pro versie is beter. Die kost dan weliswaar 37 dollar (US), maar als je veel e-mailadressen hebt en bedolven wordt onder de spam is het dat wel waard. Ik zou natuurlijk ook kunnen adviseren om op Internet een registratiecode te gaan zoeken, maar dat zou ‘aanzetten tot softwarepiraterij’ zijn, dus dat doe ik maar even niet. 🙂
09:45 Zo, dat hebben we ook weer gehad. Nu eerst maar eens de boodschappen doen. Als we terug zijn zal Max wel moe zijn dus kan die naar bed en dan kan ik ongestoord aan de afwas beginnen.
11:00 Het leek er op dat we nat thuis zouden komen, maar ondanks de aanhoudende dreiging is het toch niet gaan regenen. De boodschappen zijn opgeruimd, Max ligt weer in bed, nu nog even afwassen en dan vind ik het wel weer eens tijd voor een bakkie koffie.
13:30 Max meldt zich, die is dan mooi op tijd voor de lunch.
14:45 Even Tom ophalen, zo terug…
15:15 Tom gaat lekker buiten spelen, ik heb nog een stapel was op te ruimen. Jammer voor Max, maar die zal dan toch even in de box moeten.
16:30 Max is weer moe, dus één keer raden waar die tot etenstijd naar toe kan.
17:15 Vanavond staat er spaghetti op het menu. Daar gaat in: een half pak spaghetti, een blik achterham (circa 450 gram), en per persoon één kipfilet. Spaghetti gaar koken, ham en kip in kleine blokjes snijden en bakken. Als dat allemaal klaar is spaghetti en vlees bij elkaar in de pan, saus er overheen, en smakelijk eten. Een bak sla erbij doet het altijd goed.
19:45 Tom moet naar bed en heeft daar weer eens geen zin in. Da’s dan jammer, toch naar boven toe, even later gevolgd door Sonja.
19:55 Oh kijk, dat is interessant: Starter & Coach, een vierdelige Teleac-serie over startende ondernemers. Als huisman met aspiraties in die richting zou dat wel eens zinvol kunnen zijn om te volgen. Maar helaas, Sonja wil nu, op dit moment, een vriendin van haar in Frankrijk bellen, en kennelijk is dat belangrijker dan Max in bad stoppen en naar bed brengen. Dus zet ik de TV maar weer uit en ga met Max naar boven. Gelukkig hebben we boven ook een TV, en is—in elk geval voor de eerste aflevering—geluid belangrijker dan beeld dus schroef ik het volume flink op en ga me vervolgens met Max bezighouden. Dat is in tien minuten gebeurd, waarna ik me even op bed installeer om het laatste kwartier van het programma te kijken.
06:30 Da’s vreemd. Ik ben een uur vroeger naar bed gegaan dan de avond daarvoor, en nu krijg ik nog minder mee van Sonja’s gestommel dan gisterochtend.
07:15 Tom staat in z’n onderbroek naast m’n bed, en vrijwel tegelijkertijd begint m’n wekker te piepen. Tom blijkt niet aangekleed omdat gisteren z’n kleren in de was zijn gegaan, maar aangezien ik dat niet wist had ik geen schone kleren voor hem klaargelegd. Dat zal ik dus eerst maar eens regelen.
07:35 Ik ben echt nog niet wakker. Ik heb goed en wel Max z’n papfles klaar, gooi ik ‘m over het aanrecht (de fles, niet Max). Dus kan ik weer opnieuw beginnen.
07:45 Tom is nog steeds niet beneden, dus ga ik naar boven om te zien waarom hij niet opschiet. Als ik de trap naar de zolder beklim roept hij al dat ik niet op z’n kamer mag komen. Da’s een teken dat daar iets anders gaande is dan er gaande zou moeten zijn. Wat blijkt: om z’n broek zit geen riem maar een koordje, en dat kan hij zelf niet vastmaken. Gelukkig is de papa, en daarmee de redding, nabij.
08:05 Het schiet niet op. Toen ik die papfles omgooide zijn er kennelijk wat druppels op Tom’s boterham gespetterd, en nu zit hij daar moeilijk over te doen. Het enige wat hem stimuleert om toch z’n boterham op te eten en z’n drinken naar binnen te gieten is het chocolaatje dat Sonja voor ‘m klaar had gelegd. Dat krijgt hij uiteraard pas als de rest op is.
08:30 Door dat getreuzel zijn we pas laat weg. We zullen nog wel op tijd op school zijn, maar het zal wel krap worden. Nou maakt dat op die school niet zo heel veel uit, want volgens de regels beginnen de lessen om 08:45 uur en moeten de ouders voor die tijd vertrokken zijn, maar daar schijnt niemand zich aan te houden. Maar dat hebben ze daar wel met meer regels…
08:45 We zijn alweer terug. Eigenlijk had ik vanochtend meteen even door willen gaan naar het postkantoor, maar gisteren ben ik niet meer toegekomen aan inpakken dus dat schuift door naar morgen. Voor de rest is het dezelfde procedure als altijd: Max gaat spelen, ik pak nog een bak koffie en zwengel m’n computer aan. Na een keer of zes proberen start die zowaar op—een probleem wat zich al een maand voordoet en kennelijk veroorzaakt wordt door een probleem met het moederbord.
Een zoektocht op Internet leert dat dit een bekend probleem is met computers (zowel desktops als laptops) van Medion, Micromaxx, eMachines, en alle andere merknamen waaronder deze apparaten verkocht worden (ze komen allemaal uit dezelfde fabriek ergens in China, alleen de merknaam varieert). Die worden vooral verkocht via supermarkten (in Nederland gaan ze als Medion via de Aldi en als Micromaxx via de Albert Heijn), mogen dus niet al te duur zijn en dus wordt er gebruik gemaakt van goedkope, B-kwaliteit componenten.
M’n laptop is niet het enige Medion/Micromaxx-apparaat hier in huis met problemen. De desktop-PC start ook regelmatig op met twintig minuten vertraging, de monitor valt soms spontaan uit, en de router draait met enige regelmaat ons draadloos netwerk de nek om. Aan de helpdesk van Medion heb je helemaal niks; ze bieden officieel wel ondersteuning per e-mail, maar de enige reactie die je dan krijgt is het advies om de Helpdesk te bellen op hun 0900-nummer à zoveel cent per minuut. Alleen Sonja’s laptop (die is van hetzelfde baggermerk: Micromaxx) heeft nog geen kuren, maar die laptop gaat dan ook nog niet zo lang mee als de rest. Geef het nog een jaartje…
09:45 Max is toe aan vervanging van z’n inmiddels volgepoepte luier. Als ik dan toch boven ben zal ik meteen maar even gebruik maken van de gelegenheid om de derde machine was van gisteren nog even op te hangen en de eerste machine van vandaag op te zetten.
10:55 De eerste machine was is klaar, de tweede kan opgezet worden. En ja hoor, het gaat alweer mis. Ging vanochtend al de papfles om, nu is de fles wasverzachter aan de beurt. Dit is typisch zo’n dag dat je denkt: “was ik maar in bed gebleven”. Het zit nu al tegen en het is pas 11:00 uur. Positief kantje: het is heerlijk weer, zonnig, aangename temperatuur en een zacht windje, dus kan ik de was vandaag buiten ophangen. Dan is die aan het eind van de middag droog en kan het vandaag nog de kast in.
11:15 Wijziging in de planning. Aangezien het mooi weer is en ik m’n klanten altijd voorhoud dat hun aankopen verzonden worden “op de eerste werkdag na ontvangst van uw betaling” gaan we eerst Tom ophalen en dan door naar het postkantoor. De voordelen: de klant krijgt z’n aankoop opgestuurd op de datum die ‘m toegezegd is, Max wordt een keer extra gelucht, en Tom heeft minder tijd om achter de computer te kruipen en Lego Star Wars te spelen.
12:30 Bij terugkeer van het postkantoor kwam Tom bij de voordeur een vriendje van ‘m tegen en besloot hij dat hij buiten wilde spelen. Nou, ik zal de laatste zijn om hem tegen te houden! Max en ik gaan alvast lunchen.
13:40 Max mag weer een uurtje gaan slapen, terwijl ik hem in bed aan het leggen ben komt Tom ook weer binnen. Die wil nu ook z’n lunch. Hopelijk valt Max in de tussentijd in slaap, dan kan ik naar boven om de bedden op te maken en m’n aandacht nogmaals op het wasgoed te richten.
17:00 Tom komt weer eens binnenwandelen en vraagt of hij nu Lego Star Wars mag spelen. Nou, vooruit dan, tot het eten. Tom gaat de Galactic Empire weer te lijf, ik de ingrediënten voor het avondeten. Het menu voor vandaag: bloemkool-ovenschotel. Aardappelpuree maken (uit een pakje), bloemkool koken en gehakt bakken. Dan de puree, het gehakt en de geprakte bloemkool in een ovenschaal mengen, geraspte kaas erover, even in de oven tot de kaas gesmolten is.
17:10 Sonja belt dat ze wat later thuis zal zijn. Prima, dan zal ik ook tien minuten langzamer koken. 🙂
18:15 Dacht ik het eten mooi op tijd klaar te hebben, duurt het opeens tien minuten langer: de oven was er om onbekende reden mee opgehouden. Volgens Sonja doet-ie dat tegenwoordig wel vaker. Ik krijg de neiging om te kijken of er ergens een etiketje “Medion” opzit… 🙂
19:10 Sonja gaat even in bad, Tom gaat mee en Max komt er (na z’n fles melk) nog achteraan.
20:30 Nog even de was binnengehaald voor het geval het vannacht toch gaat regenen, en nu wil Sonja samen nog een keer Lego Star Wars spelen. Vooruit dan.
22:00 Sonja zoekt nog even op Internet op hoe het nu eigenlijk zit met de Save-functie van Lego Star Wars (daar schijnen al meer mensen zich aan geërgerd te hebben) en houdt het dan voor gezien voor vandaag. Het zal voor mij ook niet veel later worden.
06:30 Ik krijg nog net mee dat de wekker gaat, maar daar houdt het wel zo’n beetje mee op. Misschien toch maar ophouden met tot na middernacht te gaan zitten spelen.
07:15 Geen genade, het is weer tijd om op te staan.
08:20 Tijd om Tom naar school te brengen, en dan meteen ook maar even de afvalcontainer buitenzetten. Die vertoont een treffende gelijkenis met het weer: grijs. Gisteren hebben we het nog droog gehouden, maar dat zit er vandaag niet in: door de motregen naar school en weer terug. Shit, en dan moet ik vandaag ook nog boodschappen doen.
10:10 Ik had nog even gehoopt dat het weer beter zou worden zodat we niet door de regen boodschappen zouden hoeven te doen, maar het ziet er naar uit dat me dat niet gegund is. Als ik buiten kijk zie ik een strakke hemel. Strak grijs. Niks aan te doen, dan worden we maar nat.
Het weerbericht op Teletekst belooft “Enkele wolkenvelden en in het noorden soms motregen. Elders meest droog en van het zuiden uit langzaam meer zon”. Dat, en 25 graden. Nou woon ik in het zuiden, maar droog is het beslist niet en die “langzaam meer zon” gaat wel heel erg langzaam. Ik geef het nog een half uurtje, als het dan nog niet beter is geworden moeten we er maar aan geloven.
10:45 Het is weliswaar een beetje lichter geworden buiten, maar het lijkt erop dat het toch nog motregent. Dan worden we maar nat. Nog gauw even gauw de bedden opgemaakt, de was opgevouwen en opgeborgen en een verse machine was opgezet. Dankzij mijn briljante wasgoedsorteersysteem weet ik dat er vandaag nog twee machines was zullen volgen. Maar nu eerst boodschappen doen, tegen dat we terug zijn is die eerste machine klaar. Planning en efficiëntie is alles in dit werk.
12:15 De weergoden waren ons gunstig gezind: vlak voordat we vertrokken hield het op met regenen. Maar ja, hoe kom je bij de winkel en krijg je je boodschappen weer thuis? Een auto heb ik niet ter beschikking. Een deugdelijke fiets heb ik ook nog niet, laat staan eentje met een kinderzitje en fietstassen. De wandelwagen en de buggy zijn niet geschikt om mee door een supermarkt te manoeuvreren en boodschappen in te verzamelen, terwijl die ook nog eens absoluut niet te combineren zijn met een winkelwagen. En de rugdrager vinden mijn rug en ik momenteel al helemaal geen goed idee.
Dus wat doe je dan? Juist, je denkt even na, krijgt weer een briljant idee, en pakt de fiets van je vrouw. Compleet met kinderstoeltje en fietstassen. Voor mij te hoog om op te kunnen fietsen, maar dat deert niet want zonder die fiets had ik ook moeten lopen. Dus: Max in het stoeltje, met de fiets aan de hand naar de Lidl, fiets parkeren, Max in de winkelwagen, boodschappen doen, Max weer terug in z’n stoeltje, boodschappen verdelen over de fietstassen (die toch iets kleiner blijken te zijn dan ik gedacht had), en met de fiets aan de hand weer terug naar huis. Daar alles en iedereen weer van de fiets af, Max naar bed en de boodschappen opruimen. En dat alles in precies vijf kwartier. Ja hoor, roept u het maar! Wat, geen reactie? Goed, dan roep ik het zelf: Jeroen, je bent geweldig! 🙂
En nu eerst een bak koffie.
13:15 Die koffie was de laatste halve mok die over was van vanochtend, en dus niet echt (of beter gezegd: echt niet) lekker meer. Zo goed is onze koffiethermoskan nou ook weer niet. Ik moet me toch maar eens aanwennen om minder koffie te zetten en dan ‘s middags verse. Of natuurlijk meer koffie drinken. De van vrouwen bekende ‘koffiekransjes’ zitten er voor mij niet in. Ten eerste zijn die bijeenkomsten vrouwgecentreerde aangelegenheden waar je je als man toch een buitenstaander voelt, en wij huismannen doen zoiets gewoon niet omdat we… ja, waarom eigenlijk niet? Waarschijnlijk omdat we het veel te druk hebben.
14:15 Over een kwartiertje moeten we Tom weer op gaan halen, maar Max ligt nog te slapen. Arme knul, ik zal ‘m wakker moeten maken. Ik kan hem tenslotte niet alleen thuislaten.
14:45 Tom heeft alweer met niemand afgesproken. Ongebruikelijk, al zeg ik het zelf, want tot vorige week donderdag was het zo’n beetje elke dag raak. Of al die andere kinderen hebben opeens een volle agenda, of er is wat anders aan de hand. Maar misschien is het gewoon een geval van ‘als ik naar huis ga kan ik Lego Star Wars spelen’. Dan heeft-ie vandaag toch pech gehad, hij doet al dagen op rij niks anders als-ie thuis is, vandaag gaat hij maar wat anders doen.
15:00 We zijn weer thuis, en Max zal wel wat te eten lusten aangezien hij door z’n lunchtijd heen geslapen heeft. Dat ga ik dus eerst maar eens regelen, en daarna mag ik me weer twee trappen ophijsen naar de zolder om de wasmachine leeg te halen, de volgende lading was te starten, en de vers gewassen handel op te hangen. Alleen moesten m’n schouders en m’n rug niet zo zeer doen. Die rugdrager heeft toch meer schade aangericht dan ik had gedacht. Au…
17:15 Tijd om weer naar m’n keuken te verdwijnen. Vandaag staan op het menu gekookte aardappelen met sperziebonen en braadworst. Niet bepaald haute cuisine, maar ik ben dan ook geen chef-kok en heb ook geen aspiraties in die richting. Wat ik maak is (meestal) eetbaar en tot nog toe is er niemand ziek geworden van of overleden door mijn kookkunst. Althans niet dat ik weet. Maar wie weet, misschien gaan mijn culinaire kwaliteiten er wel op vooruit nu ik minstens vijf avonden per week moet koken.
19:00 Bedtijd voor de kinderen. Sonja brengt ze naar bed (Max mag nog even terug voor een half flesje melk), ik stort me weer vol enthousiasme (yeah, right) op de afwas.
22:45 Vanavond hadden we weer Oorlog in de keuken op de kijkbuis. Eén ding is zeker, die serie zal nooit in Amerika uitgezonden worden. Alles wat maar enigszins op grof taalgebruik lijkt wordt daar weggepiept, dus met Gordon Ramsay kunnen ze zich dan helemaal uitleven. Toch was het leerzaam, ik heb weer eens een culinaire term bijgeleerd: ding-ding food. Wat dat is? Magnetronvoer—het ding-ding verwijst naar het signaal van de magnetron dat de prak opgewarmd is. Je moet maar op het idee komen.
06:30 De wekker begint weer te zingen, en hoewel-ie niet voor mij zingt word ik toch min-of-meer wakker. Sonja staat vijf minuten later wel op, doet het licht aan (grrr…) en gaat op zoek naar schone kleren. Waarom ze dat niet de avond vantevoren doet?
07:10 Slapen heb ik sinds de wekker ging niet meer gedaan. Tom overtreft zichzelf (het wordt nog wel wat met die jongen) en staat al aangekleed naast m’n bed nog voordat m’n eigen wekker zich gemeld heeft—die zich een paar minuten later alsnog meldt. Daarna de rest van de standaard ochtendprocedure: Max uit bed halen en aankleden, lunch voor Tom klaarmaken, ontbijten, en om 08:15 uur de deur uit om Tom naar school te brengen.
08:45 Max en ik zijn weer thuis. Hij gaat spelen, ik ga me onder het genot van een bak koffie even wijden aan m’n ondernemingsplan en ‘m vervolgens afdrukken om straks mee te nemen naar m’n afspraak bij WerkConsult (het reïntegratiebureau). De toner cartridge van m’n laserprinter blijkt z’n beste tijd gehad te hebben, dus zal ik op zoek moeten naar een nieuwe cartridge.
Economisch gezien is m’n printer al lang afgeschreven (hij gaat inmiddels al dertien jaar mee!) maar hij doet nog uitstekend. Applaus voor de HP LaserJet 6P. Nou kan dat ook niet echt anders; zoveel wordt-ie nou ook weer niet gebruikt. Toen ik ‘m kocht zat er een cartridge in waar je zo’n 1500 afdrukken mee zou moeten kunnen maken, en die heb ik pas na een jaar of vier hoeven te vervangen. De toner cartridge welke ik er vervolgens ingezet heb (da’s dus zo’n negen jaar geleden) zou voldoende moeten zijn voor zo’n 4500 afdrukken, en die cartridge zit er nu nog steeds in…
09:55 Zojuist op Internet gezocht naar een nieuwe toner cartridge. Resultaat: de goedkoopste tot nog toe kost € 49,94—al zal het nog wel wat goedkoper kunnen. Saillant detail: op eBay wordt die printer (inclusief gebruikte toner cartridge) aangeboden voor rond de € 65 inclusief verzendkosten. Met andere woorden: het is zo ongeveer goedkoper om de hele printer te kopen, de toner cartridge te houden en het apparaat door te verkopen. Het zegt natuurlijk wel veel over de kwaliteit van de printer dat-ie nog steeds zo goed verkrijgbaar is; de 6P moet toch al zo’n jaar of tien uit productie zijn.
Negatieve observatie tussendoor: het was redelijk zonnig toen we Tom naar school brachten, inmiddels is het buiten weer grijs aan het worden en is het zo te zien aan het motregenen (of het is tijd dat de ramen weer gewassen worden). Daar ben ik niet blij mee. Met allebei niet.
10:30 Wat later dan gepland gaan we op weg naar WerkConsult. Een auto of fiets heb ik niet ter beschikking dus wordt het lopen. Met de buggy of de kinderwagen gaat dat niet omdat ik daar de trap niet mee op kom en dus mag Max in de rugdrager. Leuk voor Max, want dan zit hij hoog en kan hij lekker rondkijken, zwaaien en met de dames flirten. En uiteraard halverwege in slaap vallen, wat hij dan ook zowel op de heen- als de terugweg doet. M’n rug is aanzienlijk minder enthousiast. Au! Pijn! Niet fijn! Ik zal blij zijn als m’n bestelde fiets annex werkpaard geleverd wordt…
De afgelopen dagen heb ik me onder andere (ik heb nog meer te doen) gewijd aan een eerste versie van m’n ondernemingsplan. Theoretisch zou je ook een bedrijf kunnnen beginnen zonder zo’n plan, maar in de praktijk blijkt dat starters die eerst een degelijk ondernemingsplan geschreven hebben het langer volhouden dan starters die meteen in het diepe zijn gesprongen. Er ontbreekt natuurlijk nog vanalles aan (daarom is het ook nog maar een eerste versie), maar het begin is er. Johan ziet in elk geval wel mogelijkheden voor wat ik van plan ben, dus dat is alvast positief.
M’n werk voor de komende drie weken: de financiële onderbouwing (zo gedetailleerd mogelijk) en een marketingplan. Kortom, ik hoef me weer niet te vervelen.
13:00 Na twee keer drie kwartier lopen en daartussen een uurtje reïntegreren zijn we weer thuis. M’n rug voelt aan alsof die er de rest van de week mee ophoudt. Zo voelde het ook toen ik bij WerkConsult gearriveerd was, en met een uurtje was de pijn weer weg en m’n rug weer rechtgetrokken, dus als het meezit lukt me dat nu nog een keer. Da’s wel te hopen, want over anderhalf uur moeten we op pad om Tom op te halen. Ik had eigenlijk nog boodschappen willen/moeten doen, maar dat zit er niet meer in dus dat wordt morgen. Gelukkig hoef ik geen trappen op en af om Tom op te halen, en dus kan Max gewoon in de buggy.
14:30 Daar gaan we weer… Gelukkig is het droog.
15:15 En daar zijn we alweer. Foutje ergens in de communicatie: mij was verteld dat Tom op dinsdag en donderdag gymspullen mee moest brengen (dinsdag alleen gymschoenen, donderdag complete outfit), maar dat dus blijkt maandag en donderdag te zijn. De takenverdeling voor vanmiddag: Tom gaat verder met Lego Star Wars, Max gaat naar bed voor z’n middagslaapje, en ik heb een afspraak met de stofzuiger.
17:25 Nog even wat geld uitgegeven voor m’n speelgoedwinkel, en dan is het al weer tijd voor: ‘Vooruit manspersoon, naar je keuken!’. Jawohl! Het menu voor vanavond is snelle hap, aangezien ik niet ben toegekomen aan boodschappen doen: rijst met pangroenten en saté.
19:15 M’n rug is nog steeds niet blij, dus die ga ik maar eens even onderdompelen in een heet bad. Tegen dat het bad is volgelopen en ik er in lig moet er een flinke plens koud water bij, want Tom en Max moeten er ook even in. Maar even later is dat weer achter de rug en kan er weer een flinke sloot heet water bij. Ah ja, da’s beter…
20:15 De geschiedenis herhaalt zich: als ik beneden kom staat de afwas al weer op me te wachten. Maar ik hoef voor de afwisseling tenminste niet af te drogen.
20:40 Eigenlijk moet ik nu weer aan slag, maar Sonja zit achter de PC dus kan ik in die hoek niet terecht. Heb ik goed en wel de stroomkabel van m’n laptop eruit getrokken om dan maar met m’n laptop voor de TV te gaan zitten, komt ze weer eens met de opmerking dat ze “zo weg is”. Die kennen we, vertaald betekent dat als regel ‘ik ben nog wel een uurtje bezig’ . Maar omdat ik nou eenmaal veel te aardig ben geef ik haar het voordeel van de twijfel en ga maar even CSI: Crime Scene Investigation kijken.
21:30 Ik krijg weer eens gelijk: Sonja is nog steeds bezig. Dus pak ik alsnog m’n laptop en ga maar voor aan tafel zitten bij de TV. Geen bijzondere goede werkhouding maar ik heb even niks beters. Hetzelfde geldt voor de TV: 30 zenders en er is absoluut niks interessants te vinden. Bij gebrek aan beter stop ik het zappen dan maar bij The Box. Helaas zit CMT hier niet in het standaardpakket van kabelboer UPC, en voor zover ik weet ook niet in de collectie extra kanalen die we binnenkort krijgen als we een half jaar gratis digitale TV van ze krijgen.
Daar ben ik overigens wel benieuwd naar. Niet naar het uitgebreidere zenderaanbod, want daar word ik niet warm of koud van, wel naar de administratieve afhandeling. Tegen dat die zes maanden om zijn schijnen we een brief te krijgen waarna we, naar ik aanneem, mogen aangeven of we wel of geen digitale TV willen (tegen betaling). UPC kennende gaat dat bij hordes klanten weer spectaculair fout: klanten die het wel willen krijgen het niet, klanten die het niet willen zijn de komende twee jaar bezig om het abonnementsgeld terug te krijgen dat UPC onterecht van hun rekening heeft afgeboekt.
Die ellende hebben we al eens meegemaakt toen we een Internetaansluiting bij Chello (ook van UPC) hadden en vervolgens de euvele moed hadden om te verhuizen. Dat is me een puinhoop geworden, niet normaal meer. Een ramp om dat weer rechtgezet te krijgen, en waag het eens om een onterechte afboeking terug te laten draaien door de bank. UPC trekt dan zonder pardon de stekker eruit, en bij voorkeur op vrijdagmiddag om 17:00 uur (of, wat ze bij ons ook al eens gedaan hebben, daags voor Kerstmis en twee minuten voordat iedereen daar naar huis ging). De helpdesk bellen dan maar? Uh-uh. Tien cent per minuut, drie kwartier (!) in de wacht, en dan proberen iets uit te leggen en gedaan te krijgen van een knulletje aan de andere kant van die lijn die het Nederlands duidelijk niet als moedertaal heeft—en dat is dan nog netjes uitgedrukt.
We overwegen over te stappen van ADSL bij KPN naar een andere aanbieder; verder wordt onze vaste telefoonlijn nauwelijks gebruikt en hebben we dus eigenlijk gewoon een hele dure ADSL-aansluiting. Maar tot die zes maanden van gratis digitale TV om zijn en ik zeker weet dat UPC niet weer eens onze rekening plundert stappen we toch maar niet over op Internet (en eventueel telefonie) via de kabel.
09:00 Tijd om op te staan. Geheel conform verwachting heeft Sonja weer eens niet de moeite genomen om even brood uit de diepvries te halen voor m’n ontbijt, maar in de broodtrommel kom ik nog een paar sneetjes meergranenbrood tegen. Dat is niet echt lekker, maar te doen zolang je maar een bak koffie erbij hebt om het weg te spoelen.
10:00 Ik trek me met m’n laptop terug op m’n werkkamer, hetgeen duidelijk tot groot ongenoegen van Sonja is. Jammer voor haar, maar ik moet vandaag nog een concept produceren van m’n ondernemingsplan, want dat heb ik morgen nodig. Verder heeft ook m’n online handel weer de nodige aandacht nodig.
14:30 Lunch zit er kennelijk niet in vandaag, maar ik word wel naar beneden bevolen omdat Sonja eten gaat koken en dat niet schijnt te kunnen terwijl er in de woonkamer twee kinderen rondlopen/-kruipen. Vreemd, want ik en talloze andere ouders kunnen dat namelijk wel. Of zouden die allemaal hun kinderen eerst platspuiten? Ik kan het me niet echt voorstellen.
17:00 Na 2,5 uur (!) staat dan eindelijk het eten—althans het voorgerecht—op tafel. Sonja zit ook aan tafel, en jawel, Tom is prompt weer een lastige eter. Na eerst ruim een half uur gedaan te hebben over anderhalve gevulde champignon besluit hij opeens dat hij geen champignons lust. Wel wil hij meer stokbrood. Het hoofdgerecht (zalmschotel) wil hij ook niet; zoals zo vaak wil hij zich alleen maar volstoppen met water en stokbrood.
Als Sonja tijdens het eten van tafel wegloopt om te gaan douchen (!) lust hij die zalmschotel opeens wèl. Na ruim anderhalf uur zijn we daar dan eindelijk mee klaar. Z’n toetje (chocoladevla) is vervolgens binnen drie minuten weg. Het bevestigt maar weer eens m’n theorie dat er een direct verband bestaat tussen Tom’s tafelgedrag en Sonja’s aanwezigheid. De sfeer is inmiddels behoorlijk explosief.
19:00 En daarmee is het weer bedtijd voor de kids, hetgeen traditiegetrouw ook weer op mijn schouders terechtkomt. Sonja gaat zich weer wijden aan haar geliefde TV.
19:30 Zo, en dan nu een lekker warm bad voor mezelf. Welverdiend al zeg ik het zelf.
20:30 Dat doet een mens goed. Terug naar beneden waar de afwas al op me staat te wachten. Sonja gaat rustig door met TV kijken met Max op schoot (uit bed gehaald omdat hij weer eens buikpijn heeft).
21:00 Afgewerkt, terug naar m’n eigen werk. Eerst nog even dit weblog bijwerken, en dan kan ik weer verder.
22:30 Ter afsluiting ga ik me nog even verdiepen in Lego Star Wars: The Video Game. Ik moet tenslotte wel beoordelen of het geschikt is voor de kinderen. 🙂
23:30 Welke halve zool heeft dat spel ontwikkeld? Ik weet dat je het spel op kunt slaan, maar denk je nou dat ik gevonden krijg WAAR ergens? Niet, dus. Het zit ergens op een obscure, niet voor de hand liggende plek verstopt. En opzoeken in de handleiding kan niet, want kennelijk was het teveel moeite om die te maken. Kortom, ik heb voor niks een uur lang strijd geleverd tegen de Galactic Empire — volgende keer moet ik weer van voren af aan beginnen. 🙁
