Het heeft even geduurd, maar na alles tegen elkaar afgewogen te hebben is de keuze gevallen op WerkConsult. Dit zowel vanwege de aanpak als de persoonlijkheid en de omgang met de potentiële cliënt (ik dus).
ReWork/Alexander Calder
Ik heb absoluut geen behoefte aan reïntegreren in kuddeverband, waardoor ReWork en Alexander Calder eigenlijk al meteen afvielen. ReWork viel ook nog eens af door de smoesjes van de receptioniste en de plek waar het gesprek plaatsvond, Alexander Calder viel ook nog eens af vanwege de GSM die kennelijk te belangrijk was om uit te zetten.
Epheon
Epheon viel af door de benadering in de belronde en door het onvermogen om duidelijk te maken wat er precies gebeurt met m’n reïntegratietraject op het moment dat m’n WW-uitkering afloopt en ik in de Bijstand terechtkom. Lijkt me toch wel vitale informatie…
WerkConsult
Waarom dan WerkConsult, anders dan het feit dat de andere kandidaten afvielen? Inderdaad, vanwege de volledig individuele aanpak (het heet niet voor niks Individuele Reïntegratie Overeenkomst), en vanwege de ‘doe maar normaal dan doe je gek genoeg’ mentaliteit. Zojuist heb ik Johan Migchels dus maar even gebeld en blij gemaakt, en meteen maar een nieuwe afspraak gepland. Donderdagochtend 1 december gaan we beginnen.
UWV
Nu alleen nog die afspraak bij het UWV. Die zou vier weken na het vorige gesprek plaatsvinden en daarvoor zouden ze ook een uitnodiging sturen, maar intussen zitten we al op vijf weken en ik heb nog geen uitnodiging gezien. Als brave werkzoekende zou ik Nicole van Crey dan dus zelf maar eens moeten gaan bellen, maar inmiddels is het 12:22 uur en zal ze dus wel met lunchpauze zijn. Dan maar een e-mailtje er tegenaan gooien.
Vandaag stonden er twee gesprekken met reïntegratiebureaus op het programma: Alexander Calder en Epheon.
Gesprek Alexander Calder
De conclusie: dat wordt niks. Na de gebruikelijke intake en assessments volgt er eerst een sollicitatietraining, waar ik dus helemaal niks aan heb, en daarna volgt een individuele begeleiding (de sollicitatietraining is dus kennelijk in kuddeverband). Afgaande op wat ik daar gezien heb en wat er in de folder staat hoort daar ook bij: gezellig met z’n allen in een ruimte gaan zitten, PC voor de neus, en ga op Internet maar vacaturesites aflopen. Daar heb ik geen reïntegratiebureau voor nodig, dat kan ik thuis ook wel.
Ander serieus minpunt: de GSM. Het gesprek begon al direct met een korte onderbreking omdat de man nog even “een belletje” moest plegen. Vervolgens werd hij tegen het einde van ons gesprek ook nog eens twee keer gebeld. Slechte zaak, want zo maak je de indruk dat de klant (in dit geval: ik) niet echt belangrijk is. Daarom maak ik zelf bij dergelijke gesprekken altijd gebruik van de beste knop die een GSM heeft: de uitknop.
En dan was er nog de spreekwoordelijke ‘klik’. Of beter gezegd, die was er niet. De meest bevredigende klik vanochtend was die van de voordeur van Alexander Calder toen ik ‘m achter me dichttrok—op weg naar buiten, wel te verstaan.
Gesprek Epheon
Niet dat het een selectiecriterium is, maar ze hebben betere koffie dan bij Alexander Calder. De eerste indrukken waren in elk geval goed. Zo begon de goede man al niet meteen met tutoyeren; nou heb ik daar beslist niks op tegen, maar het is wel zo netjes om beleefd te beginnen. Of ben ik nou zo’n ouwe lul geworden?
Jubel ende vreugde, ook bij Epheon doen ze niet aan groepsgewijze toestanden, maar gaat alles individueel. Althans, volgens de folder altijd en volgens de consulent in 90% van de gevallen. Het traject ziet er min of meer hetzelfde uit als elders: intake, testen, en dan individuele ondersteuning bij het vinden van een passende baan.
Wat ik hem ook gevraagd heb maar wat me toch nog niet helemaal duidelijk is, is de relatie tussen WW-uitkering en reïntegratietraject. Zo’n traject duurt een jaar, maar m’n WW-uitkering loopt eind juni 2006 af en een vervolguitkering krijg ik kennelijk niet (volgens de consulent van Alexander Calder). Loopt m’n WW dan gewoon langer door, of gaat in juni het hele dossier richting de Gemeentelijke Sociale Dienst en mogen die het dan verder uitzoeken? Hopelijk het eerste, want m’n huidige WW-uitkering is toch wel wat comfortabeler dan een bijstandsuitkering. Toch maar eens informeren als ik weer naar de burelen van het UWV gesommeerd wordt. Dat zou volgende week moeten zijn, maar de uitnodiging is nog niet binnen.
Maar voor die tijd wacht mij nog de zware taak van het kiezen van een reïntegratiebureau. Behalve de dood en de belastingen is er natuurlijk niets zeker, maar ik denk dat de strijd zal gaan tussen WerkConsult en Epheon, al was het maar omdat die geen groepsgewijze begeleiding doen.
Het heeft even geduurd, maar vanochtend is ook een afspraak gemaakt bij Alexander Calder. Dat wordt nog een drukke dag, aanstaande donderdag. Om 9:30 uur bij Alexander Calder, en vervolgens om 15:00 uur bij Epheon.
Vanmiddag heb ik het tweede kennismakingsgesprek gehad, deze keer bij WerkConsult. Deze keer was ik degene die te laat was (al was het dan maar vijf minuten), maar de koffie kwam wel een stuk sneller dan bij ReWork.
Maar daar doe ik het uiteraard niet voor.
De adviseur hier (Johan Migchels) was een heel ander type dan die van gisteren. Hier geen tweedelig pak met stropdas, maar iemand van het type spijkerbroek & trui met bijpassende ‘doe maar normaal dan doe je gek genoeg’ mentaliteit. Alweer een pluspuntje voor WerkConsult. Bovendien lijken we ook heel aardig dezelfde mening te hebben over van alles wat met werk te maken heeft, tot aan de functie-eisen voor UWV-ers toe (ze zouden eigenlijk zelf eerst eens een jaar verplicht de WW in moeten voordat ze aan de slag gaan).
Toch ben ik er nog niet helemaal uit wie van de twee ik zou kiezen als m’n keuze tot die twee beperkt zou blijven. ReWork komt net een tikkeltje professioneler over, maar bij WerkConsult doen ze tenminste niet aan groepstherapie. Volgens Johan is bijvoorbeeld Alexander Calder weer sterk in kuddegewijs werken, en daar zit ik nou net niet op te wachten.
Hij wist ook beter over te brengen wat ik nu eigenlijk kan verwachten. Uiteraard ook hier een intakegesprek en de onvermijdelijke tests om te bepalen wat ik kan en wat ik wil, om op basis daarvan dan te bepalen in welke richtingen ik het beste kan gaan solliciteren. Dat alles dan weer met gebruikmaking van het netwerk van WerkConsult, en niet meer en niet minder begeleiding dan nodig.
Gelukkig heb ik nog gesprekken bij die andere twee bureaus, dus over een week zou ik dan eindelijk moeten kunnen beslissen wie de gelukkige winnaar wordt. Maar eerst maar eens voor elkaar krijgen om Alexander Calder ook inderdaad te bellen, en uiteraard nog solliciteren op die fantastische (ahem) vacatures welke het CWI gestuurd heeft.
Vanochtend was het dan zover: kennismaken bij ReWork. Dat ging op zich redelijk goed, maar het begin was minder.
Om 11:00 uur had ik een afspraak, dus stond ik netjes vijf minuten eerder bij de receptie. De receptioniste ging even bellen, en klonk verbaasd dat H. (de account manager) in Eindhoven was. Goeie interne communicatie daar bij ReWork. Mij werd vriendelijk verzocht even plaats te nemen, en een paar minuten later werd zowaar een bakkie koffie aangeboden. Volgens de dame was H. net pas tien minuten binnen. Dat bleek dus niet waar te zijn, want om 11:10 uur kwam hij pas het gebouw binnenwandelen. Zeg dan gewoon dat hij wat later komt…
Het gesprek vond plaats in een ruimte die het midden hield tussen een café en een bedrijfskantine. Geen echt geschikte plek, want twee tafels verder waren drie heren druk bezig met ik-weet-niet-wat, maar het had iets te maken met het Excel sheet dat op een scherm geprojecteerd werd. Toch lichtelijk storend, dat achtergrondgeluid. Vooraf was al afgesproken dat ik een zonnig humeur mee zou brengen en H. dan voor de koffie zou zorgen, maar helaas herinnerde hij zich dat pas toen we al twintig minuten bezig waren.
Maar wat had hij nou precies in de aanbieding? In elk geval geen ingangen bij IT-bedrijven. Op zich geen probleem, want zoals al eerder gezegd werken systeembeheerders niet alleen bij IT-bedrijven. Bovendien hoef ik ook niet per sé weer dat werk te gaan doen. Het traject komt bij ReWork in het kort neer op: eerst een intakegesprek, dan het gebruikelijke rondje testen en assessments, gevolgd door een basistraining in kuddeverband (de inhoud van die training is me nog niet helemaal duidelijk, maar ik vrees het ergste), en daarna wordt er “maatwerk” geleverd.
Drie kwartier later stond ik weer buiten. Aangezien dit het eerste reïntegratiebedrijf was heb ik nog geen vergelijkingsmateriaal, maar voorlopig geef ik het een ‘gemiddeld’ als score. Morgenmiddag dezelfde oefening nog een keer maar dan bij WerkConsult, en dan kan de eerste vergelijking gemaakt worden. Hetgeen mij er aan herinnert dat ik Alexander Calder nog moet bellen voor een afspraak.
