Epheon
Vanmiddag heeft ook de account manager van Epheon zich gemeld. Die heeft het kennelijk druk, want onze afspraak is gepland voor volgende week donderdag. Ach ja, zolang het maar gebeurt voordat ik m’n gezicht weer moet laten zien bij het UWV.
Alexander Calder
Inmiddels is ook duidelijk geworden waarom ze gisteren bij Alexander Calder de telefoon niet opnamen: de reeds eerder genoemde lotgenoot wist te vertellen dat ze daar een telefoonstoring hadden gehad. Ik ben er vandaag niet meer aan toegekomen om te bellen, maar Lotgenoot had voor mij nog wel de naam van de account manager daar en z’n 06-nummer. Altijd handig om dat soort informatie te hebben. 
VoipBuster
Desalniettemin neem ik toch maar de route via hun vaste nummer. Gewoon een centenkwestie: naar een mobiel nummer bellen is duur, maar dankzij een eenmalige betaling van € 5,80 kan ik via VoipBuster onbeperkt gratis bellen via Internet naar alle vaste nummers in de VS en een flink deel van West-Europa. Hé, ik moet nou eenmaal zuinig zijn, zo riant is m’n WW-uitkering nou ook weer niet! En die gaat volgend jaar juni dan ook nog eens omlaag naar het minimumloonniveau.
ReWork
Morgenochtend om 11:00 uur aantreden bij ReWork. Ik ben benieuwd wat dat op gaat leveren.
Het CWI helpt—maar niet heus
Vandaag schoof er voor de afwisseling eens een envelop van het CWI door de brievenbus (alleen maar enveloppen van het UWV gaat tenslotte ook vervelen). Het is me niet helemaal duidelijk van welke club het nou eigenlijk echt is, want op de envelop staat “CWI” maar bij de ondertekening van de brief heeft de schrijfster de kreet “UWV” achter haar naam gekrabbeld.
En waarmee werd ik verblijd? Met drie vacatures, de opmerking dat van mij verwacht wordt dat ik daar op solliciteer, en (met groene markeerstift gemarkeerd) de opmerking “Aanwijzingen dat u niet actief solliciteert, zal CWI doorgeven aan de uitkerende instantie”. Sympathieke lui daar bij het CWI.
Maar het CWI zou het CWI niet zijn als ze er geen puinhoop van zouden maken. Drie vacatures, en van alle drie weet ik nu al dat ik afgewezen ga worden wegens gebleken ongeschiktheid (of gebrek aan ervaring, gebrek aan relevante opleiding, te hoge leeftijd, of een van de andere standaardkreten).
Vacature #1
Medewerker applicatiebeheer PSA in een ziekenhuis. Daar zou ik dan onder andere scholingen moeten verzorgen en begeleiden voor medewerkers welke belast zijn met de planning van dienstroosters. Daarvoor moet ik dan onder andere meebrengen: “ruime vakkennis en inzicht in roostersystematiek/-problematiek specifiek gericht op het ziekenhuisproces”. Nou word ik niet gehinderd door enige kennis en/of ervaring op dat gebied, maar vooruit maar weer, zo voldoe ik weer braaf aan m’n sollicitatieplicht.
Andere minpunten zijn ten eerste dat ik ook leidinggevenden moet “stimuleren en adviseren”, terwijl ik in zestien jaar nog nooit een manager ben tegengekomen die zich iets aantrok van adviezen van gewoon werkvolk. Dergelijke adviezen zijn dan overigens nog wel stimulerend voor managers, maar helaas stimuleert het ze vooral om de betreffende medewerker terug de WW in te trappen. Het andere minpunt is dat applicatiebeheer toch echt een IT-functie is maar er niet per e-mail gesolliciteerd kan worden. Nee, dat moet nog echt ouderwets met een brief! Hoebedoelu, gebruikmaken van moderne communicatiemiddelen?
Vacature #2
Medewerker klantcontacten; afhandelen van telefonische contacten met verzekerden. Gelukkig heb ik geen verstand van verzekeren. Goed, ergens in een grijs ver verleden heb ik op kosten van wat toen nog het Arbeidsbureau heette weliswaar m’n Assurantie-B diploma gehaald, maar het enige plezier wat ik daar ooit van gehad heb is dat ik de kreten van m’n assurantie-adviseur begrijp. Het staat zelfs al sinds jaren niet meer op m’n CV.
Deze keer wel per e-mail solliciteren, maar oh gruwel, het is een tijdelijk (en ongetwijfeld slecht betaald) uitzendbaantje via Tempo Team. De oplossing voor dat probleem blinkt gelukkig uit door eenvoud: gewoon een uurloon vragen dat hoger is dan wat ik per uur aan WW krijg. Geheid dat het dan weer een gevalletje “belt u ons niet, dan bellen wij u ook niet” wordt.
Vacature #3
Financieel medewerker. Die moet ruime ervaring hebben, wat ik op zich wel heb maar dat is minstens vijf jaar geleden. Maar er staat niet bij dat het recente ervaring moet zijn, dus misschien maak ik nog een kansje. Alhoewel: ik moet dan ook ervaring meebrengen met betrekking tot periode-afsluitingen terwijl ik me niet kan herinneren iets dergelijks ooit gedaan te hebben. Iets positiever is dan weer dat ik ook leiding zou moeten gaan geven aan de “andere (minder ervaren) medewerkers van de afdeling Debiteurenbeheer”.
Kijk, dat zou dan weer geen probleem moeten zijn: ik heb dan weliswaar geen managementervaring en heb ook nooit van die dure managementtrainingen gehad, maar dankzij de overweldigende incompetentie van Nederlandse managers heb ik wel een jaartje of vijftien ervaring met hoe het vooral niet moet, dus dat moet lukken!
Maar och, die vacatures zitten tenminste nog in vakgebieden waar ik iets mee kan. Van Arbeidsmarkt.com kreeg ik vanochtend “secretarieel medewerker M/V” toegemaild als zijnde een passende vacature…
Vanochtend ben ik maar eens begonnen aan een belronde langs de zes opgegeven reïntegratiebureaus in een poging overal een kennismakingsgesprek te regelen. Dat viel zowaar nog niet mee.
Activa / Lelie Hollander
In tegenstelling tot wat Nicole van Crey, m’n case manager bij het UWV, vertelde blijken twee van de zes, Activa en Lelie Hollander, geen vestiging in Eindhoven te hebben. Die vielen dus meteen al af. Ze willen wel graag een afspraak maken bij mij thuis, maar dat vind ik om meerdere redenen geen geslaagd idee.
Epheon
Wel met een vestiging in Eindhoven is Epheon—maar dat is tot nog toe ook het enige positieve aan dat bedrijf. De dame aan de telefoon wilde eigenlijk liever telefonische informatie verstrekken in plaats van meteen even een afspraak te maken. Uit haar verhaal maakte ik bovendien op dat Epheon zich kennelijk beperkt tot het bieden van ingangen bij diverse bedrijven (“maar we hebben geen vacaturebank”), en ze wist ook niet of de plaatselijke account manager wel ingangen had bij IT-bedrijven—alsof systeembeheerders alleen maar bij IT-bedrijven werken! Maar goed, de account manager in kwestie belt me terug voor het maken van een afspraak. Afwachten dus, maar eerlijk gezegd heb ik al niet veel vertrouwen meer in Epheon.
Rework
ReWork maakte al een wat betere indruk. Ook hier weer de toezegging dat ik door een account manager wordt teruggebeld voor het maken van een afspraak, en op verzoek maar alvast m’n CV die kant op gestuurd. Later vandaag werd ik inderdaad terug gebeld, maar afgaande op wat die man vertelde gaan ze waarschijnlijk niet veel voor me kunnen doen. Maar hoewel de man in kwestie niet bijzonder enthousiast leek over het idee van een kennismakingsgesprek is de afspraak toch gemaakt voor aanstaande donderdagochtend. Slechter kan ik er niet van worden. Een paar uur later belde hij vervolgens nog eens, deze keer om de afspraak anderhalf uur op te schuiven. Prima, als werklo… euh… werkzoekende heb ik toch de hele dag de tijd. Toch?
Maar goed, de afspraak staat, ik breng een zonnig humeur mee en dan zorgt hij voor de koffie.
WerkConsult
Nog wat beter: WerkConsult. De account manager van dienst was telefonisch in gesprek anders had ik ‘m meteen te spreken gekregen, en ook hier weer “u wordt teruggebeld”. En verdomd als het niet waar is, nog geen kwartier later belde hij inderdaad terug. Pluspuntje voor WerkConsult. De afspraak werd prompt geregeld, aanstaande vrijdagmiddag ga ik koffiedrinken op de Aalsterweg. Althans, voor wat reïntegratiebedrijven betaald krijgen voor hun dienstverlening (of het gebrek daaraan) ga ik er wel vanuit dat ze bezoekers een bakkie koffie aanbieden.
Alexander Calder
Tot slot dan nog Alexander Calder. Warm aanbevolen door een lotgenoot (welke inmiddels wel weer een baan heeft), en afgekraakt door een andere lotgenoot (die inmiddels een baantje “for the time being” heeft). Nou ken ik die eerste lotgenoot persoonlijk en die tweede alleen als een van de posters op het forum van Sollicitatieleed, dus krijgt Calder voorlopig even het voordeel van de twijfel.
Het zou alleen wel handig zijn als ze op hun kantoor in Eindhoven de telefoon ook aan zouden nemen. Vanochtend heb ik ze een paar keer gebeld maar was er kennelijk niemand aanwezig, dus dat schiet niet echt op. Straks nog maar eens proberen. Wel een beetje raar bedrijf overigens, afgaande op hun website. Volgens de ene pagina moet je contact opnemen met hun vestiging in Den Bosch, volgens een andere pagina moet je contact opnemen met hun vestiging in Houten, en als je die dan belt word je terugverwezen naar de vestiging in Eindhoven. Waar ze dus de telefoon niet opnemen.
Individuele Reïntegratie Overeenkomst: ik kom er wel, het duurt alleen wat langer…
Goh, dacht ik dat er zowaar mensen gereageerd hadden op m’n eerste blogje over m’n reïntegratieleed, blijkt het allemaal zogeheten comment spam te zijn—het blog-equivalent van junkmail.
Gelukkig voorziet Blogger haar leden van twee buitengewoon praktische functies om met die troep om te gaan: de digitale vuilnisbak en de word verification option. En van allebei heb ik intussen met veel enthousiasme gebruik gemaakt. Die laatste optie betekent wel wat meer werk voor hen die echt willen reageren, maar zo raken die bijdragen tenminste niet bedolven onder de comment spam.
Grrr. Je kunt tegenwoordig ook nergens meer je virtuele neus laten zien op Internet zonder dat je bedolven wordt onder allerlei junk. Op mijn snail-mail brievenbus prijkt al jaren een ‘Nee Nee’ sticker, en dat werkt uitstekend; waarom hebben we die stickers nog niet voor Internet? 
Krap een week voor Kerstmis 2004 kwam ik in de WW terecht. Zo’n negen maanden en talloze vruchteloze sollicitaties later besloot het CWI dat het nu wel eens tijd werd dat ik aan een reïntegratietraject ging beginnen. Dus mocht ik een paar weken geleden bij het CWI op komen draven voor een “Gesprek Reïntegratieadvies”, en werd voor vanochtend mijn aanwezigheid verzocht bij het UWV.
De start viel al tegen. Ten eerste regende het; altijd een slecht voorteken. Vervolgens werd er niet eens gevraagd naar het pak papier dat ik volgens de uitnodiging mee moest brengen (sollicitatiebrieven en reacties van werkgevers). En verder stond ik na 20 minuten al weer buiten, terwijl het gesprek eigenlijk “ongeveer een uur” zou duren. Wel typisch, mijn sollicitatiegesprekken duren ongeveer net zo lang…
Maar goed. Werkcoach Nicole van Crey wilde me het liefst vandaag nog inschrijven bij een reïntegratiebureau dat haar wel geschikt leek voor mij. Gelukkig was ik dankzij mijn lotgenoten op het forum van Sollicitatieleed.nl al daarvoor gewaarschuwd, dus stond ik erop dat ik een lijstje zou krijgen van de reïntegratiebureaus waar ik terecht zou kunnen, om dan na het nodige onderzoek zelf een reïntegratiebureau te kunnen kiezen. Geen probleem gelukkig.
Verder nog verblijd met alweer een stapeltje formulieren (wat zouden ambtenaren toch zijn zonder hun formulieren?), een paar pagina’s voor een POP (een Persoonlijk Ontwikkelingsplan), een aanvraagformulier voor een stage (maar dat zag Nicole niet echt als een geschikte optie), en een “Melding UWV Proeftijd”. Dat laatste komt neer op drie maanden werken met behoud van uitkering.
Ik hoef me dus niet te vervelen tussen nu en m’n volgende afspraak bij het UWV over vier weken. Eerst maar eens zien wat voor vlees ik in de kuip heb met die reïntegratie-bureaus. Als iemand ervaring heeft met Lelie Hollander, Alexander Calder, Epheon, WerkConsult, Rework of Activa, dan hoor ik het graag.
