Terug naar het UWV

Vanochtend was het dan eindelijk zover: melden bij het UWV om de papierwinkel voor het reïntegratietraject in te leveren. Dat ging grotendeels precies zoals verwacht, met een kleine verrassing aan het eind.

Volgens de uitnodigingsbrief moest ik weer van alles meebrengen: de brief zelf, een legitimatiebewijs, CV, sollicitatiebrieven en de afwijzingen. Uiteraard werd nergens naar gevraagd, maar wijs geworden door de vorige keer had ik alleen de brief en m’n paspoort meegenomen, en uiteraard de aanvraagpapierwinkel. Volgens de brief zou het gesprek weer ongeveer een uur duren, maar deze keer stond ik al na tien minuten weer buiten.

De verrassing zat ‘m in het gespreksverslag dat je altijd meekrijgt: dat doen ze namelijk niet meer. In plaats daarvan wordt het per post nagestuurd, want volgens de nieuwste procedure moet daar een brief bij waarin staat dat, als je het niet eens bent met de inhoud van het verslag, je binnen zes weken bezwaar kunt maken. Je zou denken dat ze die brief, wat toch gewoon een standaardbriefje is, dan gewoon meteen ook zouden kunnen uitprinten en meegeven, maar dat kan dus kennelijk weer niet. Het moet weer geld kosten…