Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

07:15 Ik ben gisteravond dus inderdaad zo ongeveer in slaap gevallen op het moment dat m’n hoofd het kussen raakte. Ik heb kennelijk zo diep geslapen dat ik een hoop gepiep hoor en het even duurt voordat het tot me doordringt dat het m’n wekker is.

07:20 Opstaan, Tom uit bed halen (hij is zowaar al wakker), Max ook uit bed, en naar beneden om ontbijt te maken, plus Tom’s lunch. Sonja blijkt de tafelmargarine opgemaakt te hebben dus ga ik maar verder met de halvarine van Max (die margarine, plus nog allerlei andere levensmiddelen, mag hij niet hebben vanwege zijn koemelkallergie). Commentaar van Tom: “ik lust geen halvarine”. Onzin, dat heeft-ie al vaker op z’n brood gehad. Vervolgens vraag ik wat hij op z’n boterham wil, en komt er als antwoord: “ik wil geen boterham”. Ook goed, dan niet, dan lijdt-ie maar honger. Max en ik gaan wel ontbijten, en uiteraard moet Tom gewoon aan tafel blijven zitten.

08:20 We gaan weer richting school. Daar aangekomen blijkt dat ze de kinderen in Tom’s klas eens een keer hebben gemeten en gewogen. De uitslag: Tom is 117 cm lang en daarmee een van de langsten in z’n klas, en weegt 20 kg wat, afgaande op het lijstje, redelijk gemiddeld is. Na Tom afgeleverd te hebben gaan Max en ik nog even door naar het kantoor van WZI (voorheen de Gemeentelijke Sociale Dienst) om daar een brief voor mevrouw Rutten af te geven. Met de post moet je altijd maar afwachten of hij aankomt en zo ja: wanneer. Vorige week hebben ze ook al een brief van me gehad, die heb ik daar zelf in de brievenbus gedaan maar is kennelijk toch nooit aangekomen, waardoor het vermoeden bestaat dat die gleuf geen echte brievenbus is maar de invoeropening van de papiervernietiger.

Klokslag 08:47 uur stond ik aan de balie om die brief af te leveren, met de vermelding “SPOED” op de envelop. Dan is het nu gewoon afwachten: zou Rutten misschien bellen, of schriftelijk bevestigen dat de afspraak voor aanstaande donderdag niet doorgaat, zonder reactie akkoord gaan met het laten vervallen van de afspraak, of vrijdag weer een brief sturen waarin staat dat ik wederom zonder bericht niet op de afspraak verschenen ben? WZI en haar ambtenaren inmiddels kennende gok ik op dat laatste.

09:15 Weer thuisgekomen gaat Max weer spelen. Ik kijk even of er vandaag boodschappen gedaan moeten worden, constateer dat het nog wel een dag kan wachten, pak nog een bakkie koffie en ga m’n e-mail maar eens ophalen.

09:40 Dat uitstellen van het boodschappen doen was een goed idee: het was vanochtend al grijs weer, en zojuist is het gaan regenen. Max heeft intussen kennelijk wel een goed humeur: tijdens de wandeling van WZI naar huis is hij begonnen met kletsen (ook al heb ik geen flauw idee waar-ie het over heeft) en sindsdien is hij niet meer opgehouden. 🙂

Ik ga me maar eens een paar uurtjes wijden aan m’n ondernemingsplan.

12:00 Na flink wat zoek- en leeswerk is het nu toch weer eens tijd om met m’n keuken verder te gaan. Vandaag is onze voorraadkast aan de beurt, plus wat ik verder nog gedaan krijg.

12:30 De kast is leeg en schoongemaakt, lunchtijd voor Max en mezelf. Ik ben wel enigszins verbaasd dat Max nog niks heeft laten merken van vermoeidheid; normaliter is hij rond 11:00 uur toch wel toe aan een uurtje slapen.

13:00 Volgende klus: het Grote Uitsorteren. De voorraadkast moet opnieuw ingedeeld worden want de rommelige indeling tot nog toe werkte voor geen meter. Aangezien we van alles in huis hebben speciaal voor Max krijgt hij z’n eigen plank. Dan wil ik nog een plank met al ons ‘bakspul’ zoals cakemix, appeltaartmix en dergelijke, en een plank met reguliere voorraad levensmiddelen.

13:45 Max is nu toch echt moe. Bedtijd dus, alleen wel jammer voor ‘m dat ik ‘m over drie kwartier weer uit bed moet halen.

13:55 Een deel van de voorraad, met name uit de categorie ‘bakspul’ kan linea recta de vuilnisbak in. Dat is veelal gewoon droog poeder, en dat is jarenlang goed te houden, zelfs nog tot geruime tijd na de vermelde houdbaarheidsdatum, maar het meeste is al meer dan twee jaar voorbij die datum. Geen genade, weg ermee. Eenzelfde lot is de schrikbarend grote voorraad snoepgoed beschoren. Een deel daarvan zat in een plastic tas, maar iets in die tas was kennelijk te warm geworden, gesmolten en uit de verpakking gekomen, met als gevolg dat er het een en ander aan elkaar plakt. Weg ermee. Dan blijven nog twee plastic dozen en een tas met snoepgoed over, een klein deel daarvan gaat ook nog de vuilnisbak in en de rest komt bij elkaar in één plastic doos. Dat komt goed uit, want ik had nog een doos nodig voor het los in de kast rondslingerende bestek. Daar moeten we nog veel meer van hebben, maar ik heb even geen idee waar dat ergens ligt. Ik zal het vanzelf wel een keer tegenkomen.

14:35 Opeens realiseer ik me dat ik Tom ook nog op moet halen. Ik kijk op de klok en zie dat ik over tien minuten op school moet zijn. Oh shit! Ik laat alles vallen, haal Max uit bed, zet ‘m in de buggy en maak dat ik wegkom.

14:50 Zowaar, Tom wil vanmiddag met een vriendje afspreken! Ik vind het al lang prima. De papa van Olivier (het vriendje in kwestie) moet nog even op z’n andere kind wachten maar komt Olivier dadelijk wel even brengen. Wel zo gemakkelijk, dan weet hij ook meteen waar hij moet zijn om ‘m weer op te halen.

15:10 De bel. Olivier is gearriveerd, ergens rond half vijf wordt-ie weer opgehaald. Tom en Olivier gaan spelen, ik mag weer verder gaan zwoegen in de keuken. Het wordt nu al wat gecompliceerder: behalve onze voorraadkast hebben we boven het aanrecht ook nog een kastje met voorraad en dan hebben we ook nog een kelderkast waarin wat voorraad ligt. Het keukenkastje neem ik ook nog onderhanden, de kelderkast zal in de loop van de week aan de beurt komen. Ook in het keukenkastje kom ik van alles tegen wat ik er niet in wil hebben, van poeder voor dipsausjes die al ver over de houdbaarheidsdatum zijn tot lege kruidenpotjes en lege blikken. Dat betekent dus weer: een deel weggooien, een deel afwassen en in de doos met overbodige spullen mikken.

16:30 De tijd vliegt als je hard aan het werken bent: de papa van Olivier staat aan de deur. Na deze korte onderbreking kan ik weer verder waar ik gebleven was.

17:45 Vandaag junkfood op het menu: frietjes en hamburgers. Daar zijn twee redenen voor: ten eerste heb ik geen boodschappen gedaan dus is de keus nogal beperkt, ten tweede heb ik even geen zin om nog uitgebreid te gaan staan koken. Het pilsje erbij smaakt weer bijzonder goed.

20:30 Vanavond ga ik maar eens lekker lui doen: de laptop blijft uit, ik ga voor de TV hangen: Tomb Raider: The Cradle of Life. En daarna uiteraard weer verder spelen met Harry Potter.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder