Weer zo’n dag…

07:15 Ik word ruw uit m’n slaap gerukt door m’n wekker. Max blijkt al wakker te zijn en Sonja is ook al opgestaan. Dus wat doe je dan als je toch al te weinig geslapen hebt? Inderdaad, je blijft nog even liggen.

07:50 Sonja komt de slaapkamer binnen en begint de dag al met zeuren: of ik eerst maar even wil douchen, want ze zou vannacht twee keer wakker zijn geworden van mijn zweetlucht. Die had ik nog niet eerder gehoord. Maar goed, dit is een Duits huishouden waar Sonja de baas is, en Befehl ist Befehl, dus ga ik eerst maar even douchen.

08:15 Sonja brengt Tom naar school en neemt Max even mee. Mij wacht, nu Sonja d’r baan kwijt is, de maandagochtendprocedure die ik had voordat ze die baan vond: solliciteren! Maar eerst een brief schrijven voor de Dienst WZI over de afkoopwaarde van onze levensverzekeringen (die informatie is inmiddels binnen) en me vervolgens ergeren dat ik ‘m niet kan printen—de desktop-PC wil weer eens niet opstarten.

09:00 Sonja is weer terug en gaat die dame van WZI even bellen (bereikbaar op maandag, dinsdag en donderdag tussen 09:00 en 10:00—hoezo goede bereikbaarheid). Dat gaat ze echter boven doen waardoor ik niks meekrijg van het gesprek.

10:00 Zo, dat hebben we gehad, weer braaf drie sollicitaties de deur uit gedaan. Sonja zit nog steeds boven, die zal voorlopig ook wel niet terugkomen. Ik heb al wel gezien dat ze nu ook m’n werkkamer aan het overnemen is: na de woonkamer en onze slaapkamer begint zich nu ook in mijn kamer een collectie kleding te vormen, deels op m’n bureau, deels liggend op een doos en deels hangend aan een kast. Boeiend detail: Sonja vroeg eerder vanochtend of het al wat werd met de inrichting van m’n nieuwe webwinkel. Dat schiet inderdaad niet echt op, maar om verder te kunnen zal ik boven moeten gaan zitten—maar daar heeft Sonja zich al geïnstalleerd met al d’r spullen, en die zal geheid niet bijster positief reageren als ik verzoek met laptop en kleding te verkassen.

11:45 Ik kan beneden niet verder met m’n webwinkelactiviteiten, daarvoor zal ik nu toch echt boven, bij m’n voorraad, aan de slag moeten. Alleen, daar zit Sonja nog steeds. Als ik vraag of ze nog lang nodig heeft vertrekt ze zowaar, maar laat wel alles liggen. Als het in de weg ligt moet ik het maar opzij schuiven, want “ik vind het nou juist zo makkelijk dat ik het niet hoef op te ruimen”, aldus Sonja. Het bevestigt weer eens m’n vermoeden dat ze langzaam maar zeker steeds meer van m’n werkkamer over gaat nemen, tot het zo vol ligt met haar zooi dat ik nergens meer bij kan. Ze zou het liefste hebben dat ik alles wat ik heb in een grote container gooi en naar de stort breng, zodat ik geen tijd meer hoef te verdoen met zoiets onbenulligs als hobbies (haar kledinghandeltje is ‘werk’, mijn speelgoedhandel is ‘hobby’) maar gewoon al mijn tijd, 24 uur per dag en zeven dagen per week, kan besteden aan het huishouden zodat ze zelf weer het luxueuze, gemakzuchtige leventje kan leiden dat ze van thuis uit gewend is.

In typisch Sonja-gedrag wil ze overigens nog wel even weten hoelang ik nodig heb. Dat vraagt ze elke keer als ik boven aan het werk ga, en elke keer vertel ik ‘r dat ik dat niet vooraf kan zeggen. Merkt u het verschil, geachte lezer? Ik moet zo’n beetje m’n hele dagindeling tot op de minuut nauwkeurig specificeren, maar Sonja kan zoveel tijd besteden aan haar activiteiten als ze maar wil en daar moet de rest van de wereld zich maar aan aanpassen.

13:45 Sonja moet op stap en dus moet ik weer naar beneden verkassen. Zo schiet het natuurlijk niet echt op.

14:30 Het is jammer voor Max, maar ik zal ‘m toch wakker moeten maken: het is weer tijd om Tom op te gaan halen.

15:45 Sonja is weer eens “moe” en wil weer “even een uurtje gaan liggen”. Euh, hoe zat dat ook al weer met “zet je er overheen, ga gewoon door, anders krijg je niks meer gedaan”? Om de schijn op te houden doet ze nog even alsof ze zich aan mij wel wil aanpassen, maar daar doe ik niet aan mee; als ik m’n poot stijf houd en ga doen wat ik zou moeten doen krijg ik toch alleen maar weer een hoop gezucht en gesteun. Dus, ja hoor Sonja, je gaat maar naar bed. En ja hoor, ik zal je wel wakker maken als het eten klaar is.

17:30 Bij gebrek aan verse voorraad heb ik voor vandaag nog een keer paella op het menu gezet. De paella komt weer uit een pak van Knorr Wereldgerechten, de vis komt uit de vriezer.

19:15 Met het gebruikelijke tegensputteren is het weer bedtijd voor Tom. Eerst moet-ie nog even onder de douche, en daarna z’n bed in. Sonja gaat er alvast achteraan, een kwartiertje later sjouw ik Max naar boven. Ook die mag even in bad (waar-ie bijzonder veel lol heeft met een plastic bakje) en vervolgens naar bed.

20:30 En dan is het alweer tijd om voor de TV te gaan hangen.

23:30 M’n TV-avond is weer eens langer geworden dan ik me eigenlijk kan veroorloven. Eerst ‘Dat zal ze leren’, en vervolgens te lui om nog iets anders te gaan doen, zodat ik daarna ook nog ‘Holland’s Next Top Model’ en zelfs ‘Jensen’ heb zitten kijken, die flink op dreef was.