Startersdag Kamer van Koophandel

08:30 Sonja gaat vandaag met de kids naar d’r moeder, ze is net de deur uit. Tijd dat ik maar eens uit bed kom.

11:00 De Kamer van Koophandel heeft vandaag haar jaarlijkse Startersdag. Als lid van de doelgroep heb ik me daar ook maar voor aangemeld (kost niks, dus slechter kan ik er niet van worden), en dus is het nu tijd om maar eens richting de Philips High Tech Campus te fietsen.

12:30 Viel dat even tegen. Ik ben al zover gevorderd dat de Startersdag sowieso weinig nieuws op zou leveren, maar het was ook nog eens matig georganiseerd. Een beetje een rommelig geheel, en dan hadden ze ook nog een route door het geheel uitgezet die niet of nauwelijks aangegeven was. Nog erger: ze hadden vier gebouwen in gebruik, en elk daarvan heeft z’n eigen eetgelegenheid—en daar werd volop gerookt. Toch een serieus minpunt.

Die eetgelegenheden brachten trouwens wel herinneringen boven. Normaal gesproken heet zoiets een cafetaria of bedrijfsrestaurant, maar bij Philips hebben ze het Food Court genoemd. Die term heb ik niet meer gehoord sinds ik een paar jaar geleden naar Singapore en China ben geweest. In Nederland ben ik de term nog nooit eerder tegengekomen.

Ah ja, mijn geliefde Azië. Ooit zal ik er terugkeren…

17:30 Ik heb noch de tijd noch de zin om te gaan staan koken, dus val ik maar weer terug op m’n standaard noodrantsoen voor als ik een keer alleen ben: pizza en een biertje. Snel, gemakkelijk, en weinig afwas.

21:00 De familie is weer thuis. Ik breng Max meteen door naar bed, als ik beneden kom is Tom ook al verdwenen. En wat doet Sonja vervolgens? Die is net vijf minuten binnen en is alweer ruzie aan het zoeken. Kennelijk had ik deze dag van relatieve rust moeten gebruiken om de afwas van twee dagen weg te werken en de woonkamer volledig op te ruimen. Als ik net weer achter m’n computer zit word ik weer naar boven gecommandeerd om te controleren of Tom zich eerst nog heeft uitgekleed of met z’n kleren nog aan in bed is gekropen. Uitkleden blijkt hij nog wel gedaan te hebben, maar z’n pyama heeft-ie niet meer aangetrokken. Dus help ik ‘m daar nog even in en ga dan weer naar beneden. Gelukkig is er niks op TV en gaat Sonja naar bed, na eerst nog even het fornuis volgebouwd te hebben met een hoop serviesgoed wat ze meegebracht heeft.

Ook al zoiets: ons serviesgoed voor dagelijks gebruik is een allegaartje, Sonja wil dat al sinds tijden vervangen door een complete set. En dus heeft ze nu een incomplete set meegebracht, naar verluidt de Octa-set van Arcopal—achthoekig en zwart. En van oorsprong vijfdelig. Welke halvegare dat nou weer verzonnen heeft? Ieder zichzelf respecterende fabrikant verkoopt z’n serviezen als zes-, twaalf- of achttiendelig servies. Behalve dus Arcopal.