Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

Maar weer eens een update van de laatste paar dagen. Sonja heeft dinsdagochtend professionele kinderopvang geregeld; vanaf volgende week gaat Max op woensdag de hele dag naar de opvang en Tom na schooltijd zodat ik “de hele dag rust” heb. Per saldo scheelt het me maar een paar uur, en dan blijven er nog zes dagen over, maar Sonja denkt nu eenmaal uitsluitend in lapmiddelen en niet in structurele oplossingen. Volgens haar zou ik dan ook nog het weekend hebben, en daarmee dus drie dagen die ik aan m’n bedrijf kan besteden. Ja hoor, vast. Dat soort weekenden ken ik; de ene onderbreking na de andere, en vrijwel de garantie dat ik een deel van m’n tijd toch beneden bij de kids moet blijven omdat Sonja “moe is” of “zich niet lekker voelt” en dus een paar uur naar bed wil.

Bovendien zijn drie dagen maar net genoeg om uiteindelijk te kunnen voldoen aan de eis van 1225 uur die je aan je bedrijf moet besteden om allerlei belastingvoordelen te kunnen krijgen. Om daadwerkelijk een goedlopend bedrijf op te bouwen heb je toch echt heel wat meer uren nodig dan die ca. 24 uur per week.

Gisteren heb ik inderdaad zowaar het grootste deel van de dag boven kunnen werken, maar uiteraard was mijn werkdruk weer groter dan die van Sonja. Vroeg in de middag is die een paar uur gaan slapen om rond kwart voor vijf weer wakker te worden. Persoonlijk zou ik dan redeneren: “ik ben uitgerust, laat ik Jeroen nog maar even doorwerken dan zal ik eten koken”. Niet dus. Sonja ging achter de computer zitten, Lego Star Wars spelen, ik moest eten gaan koken. Ik had al de hele dag continu gewerkt, maar kennelijk denkt Sonja dat je van zittend werk niet moe kunt worden (tenzij je Sonja heet natuurlijk, want dan kun je er wel moe van worden).

En toen werd het vandaag…

08:45 Schoonmoeder staat aan de deur, want die komt vanochtend even op Max passen. Sonja en Max zijn Tom naar school brengen, straks (09:40 uur) hebben we een afspraak bij haar huisarts, kwakzalver Marion Salwegter, vanwege ‘relatieproblemen’. Ik zie het al aankomen: Sonja zet haar masker weer op, doet weer alsof ze een en al begrip en medeleven is, en zodra we weer weg zijn beginnen het gezanik en de verwijten weer.

10:30 En jawel, het ging precies zoals ik gedacht had. Sonja had haar masker opgezet, en op de terugweg liet ze weer duidelijk merken dat ze vond dat alles maar moest op haar manier. Echtscheiding wil ze eigenlijk niet, want Sonja is nog grootgebracht met het ouderwetse idee dat een huwelijk voor het leven is, en er kwam ook weer een verhaal op gang dat er in feite op neerkomt dat bij een scheiding ze door de Bijstand (waar ik dan een beroep op moet gaan doen) zo’n beetje kaalgeplukt wordt en alles wat meer is dan 70% van het minimumloon naar mij gaat. Nou is Sonja wel vaker slecht geïnformeerd dankzij haar gewoonte om een complete omschrijving van een situatie op te stellen op basis van twee woorden aan informatie over die situatie, dus het zal allemaal wel meevallen. Ik heb het al eens opgezocht; de Bijstand kort het bedrag van de alimentatie op mijn Bijstandsuitkering, als er geen alimentatie betaald wordt gaan ze het bedrag wat betaald had moeten worden terugvorderen bij de ex-partner.

Opmerking die ook niet uit kon blijven: “dan moet ik maar stoppen met werken”. Die opmerking zag ik al aankomen, want telkens als een gesprek (of een ruzie) ook maar enigszins gaat in de richting van uit elkaar gaan is dat zo’n beetje het eerste wat ze roept. Ze is duidelijk niet in staat tot rationeel denken; ze heeft haar moeder om op terug te vallen, ze heeft de kinderopvang om op terug te vallen, ze is kortom beter af dan ik, want ik moet zelfs nog maar afwachten of ik wel een uitkering zal krijgen.

Thuisgekomen was het nog even ruzie en geschreeuw, waarop ik naar boven ben vertrokken en weer een complete inzinking heb gehad.

11:15 Sonja is met moeder en Max ergens op familiebezoek, die zal voorlopig niet terug zijn. Intussen heeft ze wel (met tegenzin) geaccepteerd dat ik niet mee zal gaan op vakantie, en inmiddels gaat zelfs de hele vakantie niet meer door. Ze had nog wel gezegd dat ze de reis om zou laten boeken en alleen met Max op vakantie zou gaan, maar dat blijkt nogal duur te zijn. Het is kennelijk niet mogelijk om accommodatie te boeken voor één volwassene met kind, er moet altijd voor twee volwassenen betaald worden. Wat een ongelooflijk belachelijke regeling! Dat betekent dus dat je als alleenstaande ouder nooit met je kind op vakantie zou kunnen! Gezien het grote aantal alleenstaande ouders kan ik me niet voorstellen dat zo’n vakantie niet te boeken zou zijn ergens. Er is duidelijk een markt voor, er kan dus geld mee verdiend worden, en ik kan me dan ook niet indenken dat niemand op het idee is gekomen om dat gat in de markt op te gaan vullen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder