Ziek

09:15 Het zat vanochtend allemaal niet mee. Tom wilde niet uit bed, in de keuken bleek dat Sonja het niet nodig had gevonden om even op te ruimen zodat ik de halvarine, margarine en een pak appelsap zelf maar weer opgeruimd heb. Om acht uur was Tom nog steeds niet beneden, toen ik naar boven riep dat-ie op moest schieten en vroeg wat-ie aan het doen was, riep hij terug dat hij een boekje aan het lezen was. Godver! Dus kon ik twee trappen op, om te constateren dat Tom nog niet eens aangekleed was. Dat heb ik toen maar voor ‘m gedaan, wat uiteraard weer een hoop geklaag opleverde omdat ik niet al te zachtzinnig te werk ging. Op school aangekomen moest-ie omkleden voor de gymles, maar dat wilde hij ook al niet. Pech gehad, hij zal toch moeten. Bij het omkleden liep hij alle kanten uit en was met van alles bezig behalve omkleden, dus heb ik ‘m maar gewoon laten staan en ben naar huis gegaan.

11:00 Tom was niet de enige die onhandelbaar was vanochtend, Max kon er ook wat van. De hele ochtend met speelgoed gooien, op stoelen klimmen, en kasten uitruimen. Zojuist heb ik ‘m in bed gelegd in de hoop dat-ie tot een uur of twee slaapt, zelf ben ik kapot en heb ik barstende koppijn. Maar helaas voor mij, ik moet gewoon doorgaan.

11:45 Doorgaan zei ik toch? Lukt niet. Sonja nog even een mailtje gestuurd, vervolgens de computer uit en hopen dat ik een uurtje of anderhalf op de bank kan gaan liggen slapen.

12:57 Ook dat zit er niet in. De buren zijn hun TV-verslaving weer aan het uitleven, en aangezien die tegen de scheidingsmuur tussen de beide woningen staat en ze bij de bouw van die huizen de geluidsisolatie vergeten zijn mag ik daar weer van ‘meegenieten’. Het helpt niet dat ze dat apparaat toch al vrij hard hebben staan altijd en zelf ook bepaald niet op fluistertoon praten. Sonja belde op om te vragen of ze naar huis moest komen (fout natuurlijk, dat had ze gewoon uit zichzelf moeten doen), en nu is Max ook nog eens wakker geworden. Sonja werkt gewoon door en zou rond 16:00 uur thuis moeten zijn.

16:30 Sonja is weer thuis en suggereert dat ik beter achtereenvolgens nog een paracetamolletje moet nemen, douchen, en even gaan liggen tot het eten klaar is. Klinkt als een goed plan, laat ik dat maar eens gaan doen.

21:00 Dat liggen heb ik gedaan, maar echt rusten zat er niet in aangezien Tom zich in de tuin keer op keer aan het misdragen was en Sonja telkens tegen ‘m tekeerging. Fijn, zo’n Duits huishouden… Maar uiteindelijk is er gegeten en zijn de kids in bed beland. Sonja is weer eens voor de TV in slaap gevallen, ik ga maar weer eens een poging doen een stap verder te komen met Need for Speed: Most Wanted.