Het is alweer een aantal dagen geleden dat ik iets van me heb laten horen, en nu op de dag van de ‘waarheid’ heb ik even de tijd om te laten zien dat ik nog steeds in het land der levenden ben. De dag van de waarheid, dat zou je op verschillende manieren kunnen uitleggen. Mijn cluppie speelt vanmiddag tegen AZ voor de strijd om de tweede plaats. Ik heb er vertrouwen in. PSV, Twente, en 020 hebben we gepakt hier in de Tempel, dus de Kaaskoppen zijn het volgende sportieve slachtoffer. Deze afgelopen week heb ik eens goed nagedacht, iedereen doet dat wel eens, maar ik heb even alle dingen op een rijtje gezet. Op mijn legaal gekochte harde schijf (snappie hem moppie?) staan behoorlijk veel zaken die ik in de loop der tijd verzameld heb. bedreigingen, racistische opmerkingen, veel mailtjes en ontzettend veel screenshots.
Ik bewaar deze gewoon hier thuis, ik vind dat je een beetje paranoia bent als je iets niet thuis durft te bewaren, en toch zijn er schijnen mensen te zijn die dat te doen, die achter elke struik/boom een potentiële inbreker zien. Dan heb je volgens mij hulp nodig, dan zit er iets niet goed 😉
Gisterenmiddag heb ik op het politiebureau weer eens aangifte gedaan. Er zijn mensen die stoppen nooit met bedreigingen, beledigingen en dat moet nu maar eens afgelopen zijn. Dan heb ik het telefoonnummer wat gebruikt werd voor SKS laten afsluiten. Er zat meer storing op de lijn dan me lief was. (goede verstaander heeft maar een half woord nodig)
Ik ben veel met Nika bezig, ze is eindelijk aan het bijkomen, ze is weer vrolijk, speels en ze loopt Noa nu niet meer te zoeken. Was echt zielig om te zien ik had dat nooit verwacht. Toen onze labrador Shelly overleed en Mandy (Golden Retriever) achter bleef, liep deze echt niet te zoeken. Ze ging gewoon door, maar met Nika was dat toch anders.
Het was een drukke week, ik heb veel gedaan en moet nog veel doen, dus als ik even niets van me laat horen dan ben ik gewoon bezig 😉