Ik moet mijn kind weer loslaten, de grote zilveren vogel neemt hem weer mee naar China, zijn 2de vaderland, tenminste zo noemt hij China. Morgen om 10.00 gaat hij op weg naar Schiphol. ik mag hem niet brengen, hij kent me, ik hou het niet droog. Zit nu al met een dikke strot, de eerste 2 jaar komt hij niet….oh god wat zal ik hem weer missen. Het was vanavond weer bal onder het eten, lachen dollen, oude verhalen ophalen. dag mijn lieve schat wees voorzichtig daar en wordt bovenal gelukkig…