Stel je betrapt je echtgenoot die met je 10 maanden oude zoontje in bed ligt. Ja je leest het goed, toevallig komt de moeder boven en ziet dat haar zoontje met zijn gezichtje op het blote geslachtsdeel van haar man ligt. Ik denk dat als ik dat ooit gezien zou hebben dat ik een moord begaan zou hebben…maar dit was even mijn mening. Ik hoef je niet te vertellen dat moeder woest was en aangifte wilde doen. Wilde doen ja maar de politie vond dat moeder geen bewijs had en in eerste instantie stuurde deze haar weg. Via via kwam de moeder erachter dat de verwekker van haar kind geregistreerd stond bij diverse kinderporno site’s…..en toen wilde de politie wel de aangifte opnemen goh hoe kan het, de bromsnorren worden wakker.. Moeder gaat met haar zoontje ergens anders wonen en langzamerhand komt er rust, de verwekker van haar kind laat zich niet zien, niet horen, maar dan na 8 jaar (!)
spant hij een kort geding aan, dat hij zijn kind wil zien, zijn kind die hij toen het mannetje 10 maanden oud was met zijn gezichtje op zijn geslachtsdeel legde…De rechter is kordaat en weigert een omgangsregeling. Wel moet moeder elke 3 maanden een foto sturen naar de vader. Maar het verhaal gaat verder, de verwekker (ik kan het beest geen vader noemen) valt nu de moeder lastig, staat gewoon in de tuin terwijl hij geen omgang mag hebben met zijn kind. Het mooie van dit alles is, deze smeerlap werkt bij Justitie als gevangenisbewaarder en doet net als elke pedo doet, de schuld bij een ander leggen, voor mij zo doorzichtig als glas.