Hoogbegaafde autist overleeft in een niet-autistische wereld

01:15 Na zo’n anderhalf uur lezen in bed gaat voor mij nu toch echt het licht uit, letterlijk en figuurlijk. Sonja heeft zich nog steeds niet laten zien, dus zal het er straks wel op neerkomen dat ik in alle vroegte op moet staan voor Max, en Sonja zich de hele ochtend niet zal laten zien.

08:15 Met veel moeite doe ik iets wat voor wakker worden door moet gaan. Sonja vraagt of ik opsta voor Max, dat zal ik dan maar doen anders heeft ze weer de hele dag een pesthumeur. Niet dat dat nou zo ongebruikelijk is…

08:20 Opstaan, Max uit bed halen, en dan naar beneden om ontbijt voor ons tweeën te maken. Sonja blijft in bed liggen, Tom is wel wakker maar maakt geen aanstalten om ook naar beneden te gaan. Ik vind het allang prima, dan loopt hij me beneden tenminste niet voor de voeten.

De stand van zaken als ik beneden kom: de achterdeur blijkt niet op slot te zijn, op de koffietafel in de woonkamer vind ik fruitresten, een schilmesje en een bierglas met een laagje water. Oftewel, Sonja heeft het weer eens niet voor elkaar gekregen om haar afval op te ruimen. Ik zie het niet als mijn taak om altijd maar achter haar aan te lopen om de rommel achter haar kont op te ruimen, ook al is ze dat van thuis uit wel gewend, dus laat ik het gewoon liggen. Dan moet Max zich maar in de box amuseren.

09:45 Ontbeten, weblog bijgewerkt, tijd om weer aan het echte werk te beginnen. Probleem is alleen wel dat ik voor de volgende ronde aanbiedingen foto’s moet gaan maken, en dat is momenteel niet mogelijk aangezien ik Max daar niet bij kan gebruiken maar Sonja zich nog altijd niet heeft laten zien. Dan zal ik maar beginnen met de teksten, misschien dat ik later vandaag een keer de gelegenheid krijg om foto’s te maken.

10:20 Tom duikt nu ook op beneden, nu alleen nog afwachten of en hoe laat z’n moeder dat voorbeeld volgt. Tom vraagt om een boterham, daar zal ik me dus eerst maar even mee bezig gaan houden.

12:30 Max is er bij gaan liggen, teken dat hij moe aan het worden is. Voordat hij naar bed gaat krijgt hij van mij nog z’n lunchprak.

12:45 Met z’n drieën trekken we naar boven. Ik ga Max naar bed brengen, Tom gaat Sonja wakker maken want, zo vindt hij, ze heeft nu wel lang genoeg geslapen.

13:05 Sonja gaat lunch maken, daarna verkas ik naar boven om foto’s te maken.

13:30 Aan de slag! Foto’s maken, foto’s bewerken, en dan weer een stapeltje aanbiedingen aan m’n eBay-winkel toevoegen.

17:15 Dat zit er weer op voor vandaag, en in de tussentijd ook nog een bestelling binnen zien komen—zij het van een klant die een van de advertenties niet goed gelezen had en ook nog eens zelf de verzendkosten naar beneden bijstelde. Maar alles komt goed.

18:25 De geschiedenis herhaalt zich: er komen noch geluiden noch geuren naar boven die de suggestie wekken dat Sonja bezig is met eten koken, dus zal ik het maar weer zelf gaan doen. Nadeel van die ‘als ik maar lang genoeg wacht doet Jeroen het wel’ aanpak is dat Tom veel te laat in bed zal liggen terwijl hij morgen toch gewoon weer naar school moet. En dan heb ik het nog niet gehad over de alsmaar toenemende frustratie over Sonja’s wangedrag.

18:35 Zodra ik m’n gezicht beneden laat zien roept Sonja: “we zijn al bezig”—met eten koken bedoelt ze dan. Als ik de keuken in loop is daar echter niks van te zien. Sonja loopt ook de keuken in en min of meer jaagt me terug naar boven want ze heeft “geen zin in grote gestes”. Wat ze daarmee bedoelt laat zich raden. Voor Max is het intussen ook al een heel eind voorbij z’n etenstijd, hij krijgt een broodje om ‘m rustig te houden. Ik ga maar weer naar boven, even op bed liggen tot het eten klaar is. Dat zal niet zo lang duren, want doordat ze weer te lang heeft zitten spelen moet het snelle hap worden, en dus staan er weer eens frietjes met frikandel op het menu.

18:45 Ik lig net vijf minuten en dan word ik al weer aan het werk gecommandeerd: Tom moet in bad. Daar maak ik nooit lang werk van, tien minuten later staat-ie gewassen en met z’n pyama aan beneden.

19:10 Die ‘snelle hap’ heeft meer tijd nodig dan je zou denken. Het eten komt nu pas op tafel.

20:30 Tom heeft z’n eten flink gerekt, met als gevolg dat hij nu pas naar boven gaat—uiteraard weer met tegenzin en de nodige vertragingstactieken. Ik krijg bevel om Max voor te bereiden op z’n bed (lees: in bad, en dan z’n pyama aan), Sonja blijft nog even voor de TV hangen om Tom de gelegenheid te geven z’n tanden te poetsen, te plassen en naar bed te gaan.

21:00 Tom ligt eindelijk in bed, Max ligt bij z’n mama op schoot te slapen. Ik ga maar weer aan m’n webwinkel verder klussen.

22:10 Sonja deelt mede dat Max naar bed kan. Oftewel: Jeroen, laat alles vallen waar je mee bezig bent en breng Max naar bed. Ze zou het natuurlijk ook gewoon kunnen vragen. Of het zelf even doen, natuurlijk.

22:40 Ik ga het voorbeeld van Max volgen: naar bed. Nog even het ontbijt voor morgen voorbereiden, en dan ben ik er weg van voor vandaag.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Nieuwste column
Politie Eindhoven weigert lastige vragen te beantwoorden
Dat het Openbaar Ministerie niet gediend is van 'lastige' vragen wisten we al. Bij de politie heerst echter dezelfde mentaliteit.
Lees verder...
Fictie
Na de non-fictie ben ik mij nu ook gaan wijden aan het schrijven van (Engelstalige) fictie.
Lees hier verder