Zaterdagstress

09:54 Vanochtend verblijd met koffie op bed en wat later ook nog vast voedsel. Vervolgens ergens rond 09:00 uur opgestaan. M’n laptop had ik gisteravond maar alvast naar boven verhuisd toen ik naar bed ging, die heb ik eerst nog even op m’n bureau geïnstalleerd om me vervolgens beneden te melden voor een tweede bak koffie.

Daar wacht me al de eerste klus. Sonja zit op de bank een boek te lezen, uiteraard met de TV aan, en stuurt vervolgens Max op me af voor een schone luier. Maar goed dan dat ik eerst nog naar beneden ben gegaan, anders had-ie waarschijnlijk een paar uur later nog met die poepluier rondgelopen.

Intussen is het bijna 10:00 uur en zit ik boven, en nu maar hopen dat ik vandaag flink wat gedaan ga krijgen.

13:50 Zojuist de lunch naar binnen gewerkt (bestaande uit een sneetje brood met een frikandel en wat vette klodders). Voorafgaand daaraan heb ik me eerst nog zitten ergeren aan ons draadloze netwerk dat me vandaag al twee keer in de steek heeft gelaten (ja, inderdaad, Duits merk) waardoor ik naar beneden moest om de router uit en weer aan te zetten. Na de lunch nog meer ergernis, want Sonja wilde even twee uurtjes weg omdat ze “in tegenstelling tot de geruchten niet 24 uur op 24 beschikbaar is om te werken“. Een opmerkelijke uitspraak voor iemand die er heilig van overtuigd is dat een mens leeft om te werken.

Ze kon het dus weer eens niet laten, kennelijk is het voor haar niet mogelijk om iets op een normale toon te vragen of te zeggen. Die twee uurtjes konden er overigens ook drie worden.

Max nog even naar bed gebracht, die is na een paar minuten protesteren toch maar in slaap gevallen, ik ga maar weer eens verder. An die Arbeit, zoals ze in Germanistan zeggen!

14:30 Ik kom net op tijd beneden om Sonja de poort uit te zien gaan, zoals gebruikelijk weer op de vlucht voor haar aandeel in het huishouden.

15:15 Shit, Max wordt wakker. Gedaan dus met de rust, en aangezien Sonja voorlopig niet terug zal zijn zit er voor mij niks anders op dan maar naar beneden te verkassen. Ik zou ook eens een keer gewoon de hele dag door kunnen werken…

En dan zal er straks ook wel weer verwacht worden dat ik eten kook. Dat zal in elk geval de enige manier zijn om wat verse groente op tafel te krijgen, want in het onwaarschijnlijke geval dat Sonja voor het eten zorgt zullen het wel frieten worden. Onder het motto: “dan kom er lekker makkelijk vanaf”.

15:40 Even snel naar boven en weer terug, om m’n laptop naar beneden te halen. Helaas niet snel genoeg, want hoewel ik Tom nota bene nog gevraagd heb om even op Max te letten heeft-ie dat (zoals altijd) weer niet gedaan. Max heeft intussen het TV-kastje opengemaakt, een paar DVD’s uit hun doosjes gehaald en ze vervolgens in de videorecorder gestopt. Het gevolg: ik krijg weer een woedeuitbarsting, en voor Tom is het einde computeren en ophoepelen naar z’n kamer. En ik ben zo over de rooie dat ik waarschijnlijk de rest van de dag niks meer gedaan krijg. Het eerste paracetamolletje is inmiddels alweer genuttigd.