01:15 Na zo’n anderhalf uur lezen in bed gaat voor mij nu toch echt het licht uit, letterlijk en figuurlijk. Sonja heeft zich nog steeds niet laten zien, dus zal het er straks wel op neerkomen dat ik in alle vroegte op moet staan voor Max, en Sonja zich de hele ochtend niet zal laten zien.
08:15 Met veel moeite doe ik iets wat voor wakker worden door moet gaan. Sonja vraagt of ik opsta voor Max, dat zal ik dan maar doen anders heeft ze weer de hele dag een pesthumeur. Niet dat dat nou zo ongebruikelijk is…
08:20 Opstaan, Max uit bed halen, en dan naar beneden om ontbijt voor ons tweeën te maken. Sonja blijft in bed liggen, Tom is wel wakker maar maakt geen aanstalten om ook naar beneden te gaan. Ik vind het allang prima, dan loopt hij me beneden tenminste niet voor de voeten.
De stand van zaken als ik beneden kom: de achterdeur blijkt niet op slot te zijn, op de koffietafel in de woonkamer vind ik fruitresten, een schilmesje en een bierglas met een laagje water. Oftewel, Sonja heeft het weer eens niet voor elkaar gekregen om haar afval op te ruimen. Ik zie het niet als mijn taak om altijd maar achter haar aan te lopen om de rommel achter haar kont op te ruimen, ook al is ze dat van thuis uit wel gewend, dus laat ik het gewoon liggen. Dan moet Max zich maar in de box amuseren.
09:45 Ontbeten, weblog bijgewerkt, tijd om weer aan het echte werk te beginnen. Probleem is alleen wel dat ik voor de volgende ronde aanbiedingen foto’s moet gaan maken, en dat is momenteel niet mogelijk aangezien ik Max daar niet bij kan gebruiken maar Sonja zich nog altijd niet heeft laten zien. Dan zal ik maar beginnen met de teksten, misschien dat ik later vandaag een keer de gelegenheid krijg om foto’s te maken.
10:20 Tom duikt nu ook op beneden, nu alleen nog afwachten of en hoe laat z’n moeder dat voorbeeld volgt. Tom vraagt om een boterham, daar zal ik me dus eerst maar even mee bezig gaan houden.
12:30 Max is er bij gaan liggen, teken dat hij moe aan het worden is. Voordat hij naar bed gaat krijgt hij van mij nog z’n lunchprak.
12:45 Met z’n drieën trekken we naar boven. Ik ga Max naar bed brengen, Tom gaat Sonja wakker maken want, zo vindt hij, ze heeft nu wel lang genoeg geslapen.
13:05 Sonja gaat lunch maken, daarna verkas ik naar boven om foto’s te maken.
13:30 Aan de slag! Foto’s maken, foto’s bewerken, en dan weer een stapeltje aanbiedingen aan m’n eBay-winkel toevoegen.
17:15 Dat zit er weer op voor vandaag, en in de tussentijd ook nog een bestelling binnen zien komen—zij het van een klant die een van de advertenties niet goed gelezen had en ook nog eens zelf de verzendkosten naar beneden bijstelde. Maar alles komt goed.
18:25 De geschiedenis herhaalt zich: er komen noch geluiden noch geuren naar boven die de suggestie wekken dat Sonja bezig is met eten koken, dus zal ik het maar weer zelf gaan doen. Nadeel van die ‘als ik maar lang genoeg wacht doet Jeroen het wel’ aanpak is dat Tom veel te laat in bed zal liggen terwijl hij morgen toch gewoon weer naar school moet. En dan heb ik het nog niet gehad over de alsmaar toenemende frustratie over Sonja’s wangedrag.
18:35 Zodra ik m’n gezicht beneden laat zien roept Sonja: “we zijn al bezig”—met eten koken bedoelt ze dan. Als ik de keuken in loop is daar echter niks van te zien. Sonja loopt ook de keuken in en min of meer jaagt me terug naar boven want ze heeft “geen zin in grote gestes”. Wat ze daarmee bedoelt laat zich raden. Voor Max is het intussen ook al een heel eind voorbij z’n etenstijd, hij krijgt een broodje om ‘m rustig te houden. Ik ga maar weer naar boven, even op bed liggen tot het eten klaar is. Dat zal niet zo lang duren, want doordat ze weer te lang heeft zitten spelen moet het snelle hap worden, en dus staan er weer eens frietjes met frikandel op het menu.
18:45 Ik lig net vijf minuten en dan word ik al weer aan het werk gecommandeerd: Tom moet in bad. Daar maak ik nooit lang werk van, tien minuten later staat-ie gewassen en met z’n pyama aan beneden.
19:10 Die ‘snelle hap’ heeft meer tijd nodig dan je zou denken. Het eten komt nu pas op tafel.
20:30 Tom heeft z’n eten flink gerekt, met als gevolg dat hij nu pas naar boven gaat—uiteraard weer met tegenzin en de nodige vertragingstactieken. Ik krijg bevel om Max voor te bereiden op z’n bed (lees: in bad, en dan z’n pyama aan), Sonja blijft nog even voor de TV hangen om Tom de gelegenheid te geven z’n tanden te poetsen, te plassen en naar bed te gaan.
21:00 Tom ligt eindelijk in bed, Max ligt bij z’n mama op schoot te slapen. Ik ga maar weer aan m’n webwinkel verder klussen.
22:10 Sonja deelt mede dat Max naar bed kan. Oftewel: Jeroen, laat alles vallen waar je mee bezig bent en breng Max naar bed. Ze zou het natuurlijk ook gewoon kunnen vragen. Of het zelf even doen, natuurlijk.
22:40 Ik ga het voorbeeld van Max volgen: naar bed. Nog even het ontbijt voor morgen voorbereiden, en dan ben ik er weg van voor vandaag.
08:00 Iedereen is al wakker. Sonja verkondigde gisteravond dat ze vandaag uit wilde slapen en ik dus voor Max op zou moeten staan. Dat werd dan weliswaar als een vraag geformuleerd, maar het zal de lezer inmiddels bekend zijn dat dergelijke vragen retorische vragen zijn. Commentaar van Sonja: “als je niet opschiet hoeft het niet meer”.
08:05 Max heeft flink z’n best gedaan op z’n poepluier, zo goed dat zowel z’n pyama als de overtrek van z’n aankleedkussen in de was kunnen. Z’n kleren zijn gisteravond al op die stapel beland, als ik in z’n kast op zoek ga naar schone kleren kom ik vooral veel ongebruikte kleerhangers tegen (een stuk of vijftien in totaal). Dan weet ik ook meteen waarom ik bij het ophangen van de was zo vaak kleerhangers tekort kom.
08:15 De keuken is zoals altijd weer een chaos. Dat zal ik dan maar weer zelf opruimen. Vervolgens blijkt het brood op te zijn, op twee ‘kontjes’ na. Tom, nog helemaal ingesteld op het luxe leventje bij z’n oma, verkondigt dat hij geen “donker brood” wil—bruinbrood, dus. Dan heeft-ie pech, want ik heb alleen maar bruinbrood.
Dat ‘opruimen’ betekent overigens niet dat ik alles opgeruimd heb. Alle afwas staat nu bij elkaar aan één kant in plaats van verdeeld over de hele aanrecht plus het gasfornuis, maar de rest laat ik staan. De etenswaren (pasta, tomaten in blik, tomatenpuree en een pot appelmoes) laat ik staan, de bovenkant van de koelkast heeft Sonja inmiddels volgebouwd met de bak snoep, een plastic mandje met fruit waarvan de naam me even ontgaat, en een plant. De zak chips is inmiddels weg, maar ook alleen maar omdat ze die gisteren leeggemaakt heeft.
08:45 Sonja verschijnt aangekleed en wel beneden. En dan mij m’n bed uitschoppen omdat ze uit wil slapen; als uitslapen betekent dat ze een half uur later uit bed komt had ze net zo goed meteen op kunnen staan. Aangezien niet alleen het brood op is en m’n humeur toch al niet zo bijster is mag ze meteen door om boodschappen te gaan doen. Het boodschappenlijstje heb ik voor haar klaargelegd.
09:15 Tijd nu om aan de was te gaan beginnen; zo’n overtrek vol poep kan ik nou eenmaal niet een paar dagen laten liggen. Uiteraard gaat het weer niet vlot: er zit nog een lading was in de machine, en dat zal opgehangen moeten worden. Maar het wasrek hangt nog vol. Dus moet ik eerst de droge was afhalen en opruimen, vervolgens de wasmachine leeghalen en de volgende lading opzetten, en daarna de natte was ophangen.
09:40 Terwijl ik daar mee bezig ben laat Tom z’n gezicht zien. Dat komt mooi uit, ik had al gezien dat er een hele stapel Suske & Wiske’s over z’n bed verpreid lag, dus stuur ik ‘m door naar z’n kamer om die stripboeken op te ruimen.
09:55 Tom komt de trap af met de mededeling dat hij liever buiten wil gaan spelen. Opgeruimd heeft hij niet, hij heeft alleen een Suske & Wiske liggen lezen.
10:00 Sonja komt terug, en Tom grijpt de gelegenheid aan om z’n moeder zo ver te krijgen dat ze ‘meehelpt’ met het opruimen. Ik roep nog naar beneden dat hij dat zelf moet doen, maar er zal ongetwijfeld weer niet naar mij geluisterd worden. Dat ‘helpen met opruimen’ van Tom ken ik, in de praktijk komt het er altijd op neer dat iemand anders alles opruimt en hij toekijkt. Afgekeken van Sonja, ongetwijfeld.
10:05 Inmiddels ben ik klaar met m’n wasgoed, en vervolgens wordt me opgedragen om de woonkamer te stofzuigen. Daarmee klaar moet er afgewassen worden, wat ik ook weer alleen moet doen.
10:30 Sonja is naar boven, naar eigen zeggen om de was op te hangen, een nieuwe machine was op te zetten, en Tom’s bed af te halen. Als ik naar boven loop om te helpen met het schone beddengoed hoor ik Sonja al weer kwaad zijn op Tom: ze is hem toch gaan ‘helpen met opruimen’ wat er—zoals voorspeld—weer op neer kwam dat ze alles zelf opgeruimd heeft. Met de was heeft ze zich niet beziggehouden, dus ook dat komt weer op mijn schouders terecht.
10:55 Zo, dat zit er ook weer op, even pauze. Sonja zal zo wel beneden zijn (ze weet dat ik op m’n kamer aan de slag moet, m’n laptop staat er al). Dat betekent dat ik nu even niks kan doen.
11:40 De telefoon gaat, iemand die Sonja wil spreken. Die heeft zich nog altijd niet beneden laten zien, dus loop ik maar met de telefoon naar boven. Geen idee waar ze mee bezig is, ik moet zo ongeveer nog toestemming vragen om naar het toilet te gaan maar Sonja doet gewoon wat ze wil zonder iets te zeggen en zonder rekening te houden met anderen. Weer beneden kom ik tot de conclusie dat Sonja wel weer net zo lang boven zal blijven als ze wil, dus ga ik ‘m laptop maar weer naar beneden halen om daar te werken. Weer drie kwartier van m’n kostbare tijd verspild.
En dan durft Sonja nog te beweren dat ik “niet communiceer”. Het onderbouwt weer eens mijn standpunt dat degenen die het hardste klagen over het ‘niet communiceren’ van anderen als regel degenen zijn die het zelf niet kunnen. Wat dat betreft zou ze het goed doen als manager in het Nederlandse bedrijfsleven; die hebben vrijwel allemaal dezelfde aandoening.
12:20 Inmiddels is deze weblog bijgewerkt, ben ik tussentijds een keer m’n Internetverbinding kwijtgeraakt omdat Max de kabels uit het modem had getrokken, is Max inmiddels in slaap gevallen, en heb ik een pesthumeur.
12:25 Max is net in de box in slaap gevallen als de rest van de meute naar beneden komt. Met teveel lawaai, waardoor Max prompt weer wakker wordt. Sonja gaat wat te eten voor ‘m maken, ik maak van de gelegenheid gebruik om m’n laptop te pakken en naar boven te verdwijnen. Eens zien of ik nog wat aanbiedingen op eBay gegooid kan krijgen vandaag, na eerst m’n eBay-administratie bijgewerkt te hebben.
17:30 Zo, weer een handjevol aanbiedingen de deur uit, nu maar hopen dat dat spul de komende weken allemaal verkocht wordt. Afgaande op de herrie beneden de afgelopen uren hebben Sonja en Tom weer volop ruzie.
18:00 Er komen nog geen geluiden van beneden die er op wijzen dat Sonja aan het eten is begonnen, dus zal ik ook dat zelf maar weer doen. Sonja blijkt nog steeds met Tom achter de computer te zitten om Lego Star Wars te spelen. De keuken is alweer een chaos; op het aanrecht onder andere een bak snoep, een bak met bestek, een lege eierdoos, een plastic zak met een krentenbol, en een bierglas waar een flink stuk uit is. Op de afdekplaat van het gasfornuis de resten van een mislukte cake, op de koelkast een zak chips, hetzelfde mandje onduidelijk fruit, dezelfde plant, een fles bronwater, een netje mandarijnen en het niet-afgewassen deksel van een van de mengkommen van de keukenmachine.
Op het menu staat vandaag brocolli met gekookte aardappelen en hamburgers.
19:00 Tom en Sonja gaan weer verder met Lego Star Wars (inclusief het onvermijdelijke geruzie, aangezien Tom lang niet altijd doet wat Sonja wil), ik ga met Max op schoot TV kijken.
20:30 Zowel voor Max als voor Tom is het al lang bedtijd. Max veroorzaakt geen probleem, die is al lang op m’n schoot in slaap gevallen, Tom wil echter weer niet.
23:45 Na kinderbedtijd ben ik weer aan de slag gegaan en heeft Sonja zich voor de TV geïnstalleerd. Ik stop ermee voor vandaag en ga naar bed, Sonja nog niet.
08:15 Ik word wakker doordat Sonja met veel omhaal Max uit bed haalt. Zelf was ze kennelijk al eerder opgestaan, naar ik aanneem om haar sollicitatiegesprek van vanochtend voor te bereiden (typisch Sonja: altijd alles uitstellen tot het laatste moment). Dat uit bed halen gaat weer eens gepaard met een paar sarcastische opmerkingen.
08:20 Zowaar, ze heeft voorbereidingen getroffen voor het ontbijt; het brood ligt al ontdooid op het aanrecht, de koffie is al gezet. Maar uiteraard heeft ze alle zooi die ze de afgelopen tijd op het aanrecht heeft gedumpt nog altijd niet opgeruimd. Ik maak het ontbijt verder af en ga samen met Max ontbijten; Sonja zie ik dan wel een keer verschijnen.
09:00 Het ontbijt is op, precies op tijd voor Max om Teletubbies te kijken. Sonja heeft zich nog niet laten zien, dus loop ik toch maar even de hal in om naar boven te roepen dat d’r boterham in de keuken ligt te wachten. Geen reactie.
09:25 Schoonmoeder hangt aan de telefoon, en lijkt zowaar verbaasd dat ik degene ben die de telefoon opneemt. Nou, ik woon anders nog steeds hier. Nog wel tenminste. Ergens in de loop van de dag komt ze Tom terugbrengen, ze weet alleen nog niet hoe laat. Ze belt voordat ze vertrekt.
09:30 Sonja komt naar beneden en gaat meteen door naar d’r sollicitatiegesprek. Dat ze tot dit punt in de procedure is gekomen is op zich natuurlijk positief, al ben ik nog niet overtuigd van haar geschiktheid voor die functie—een chaoot me niet echt geschikt voor een baan waarin gestructureerd kunnen werken een absolute vereiste is.
11:20 Max is moe, tijd om ‘m maar eens even in bed te stoppen.
12:15 Sonja is weer thuis, en weet breed lachend te vertellen dat ze weer een baan heeft! Nog niet helemaal, want ze begint pas op 1 november en het contract is er nog niet, maar de toezegging heeft ze al wel. Dat betekent voor mij dus dat ik per 1 november weer huisman word. Deze keer is het de bedoeling dat ze eerst drie maanden een opleiding gaat volgen, daarna drie maanden stage gaat lopen, en vervolgens een vaste aanstelling krijgt. Op zich leuk, maar zoals altijd: eerst zien, dan geloven.
17:00 Bij gebrek aan voorraad en een gebrek aan zin om te koken wordt het menu van vanavond geregeld door de afhaalchinees.
18:15 Even gauw Max in bad stoppen, dan zijn we mooi op tijd terug voor The Simpsons over een half uurtje.
19:45 The Simpsons zijn weer afgelopen, en Max is intussen op m’n schoot in slaap gevallen. Die kan nu naar bed, ik ga nog wat werken en dan is het om 21:30 uur weer tijd voor Top Gear.
07:45 Een kwartier voor de wekker word ik wakker door het gestommel van Sonja. Om 10:00 heeft ze een sollicitatiegesprek waardoor ik Max voor m’n rekening moet nemen vanochtend, maar desalniettemin voel ik nog niet de aandrang opkomen om op te staan.
08:00 De wekker laat weer van zich horen, evenals Sonja en Max. Dan zal ik ook maar opstaan. Sonja is Max aan het aankleden, ik sleep mezelf naar beneden om ontbijt te maken. Zo te zien is Sonja al een keer beneden geweest, want de keuken is net een tikkeltje minder een puinhoop als gisteravond. Dat wil nog niet zeggen dat het opgeruimd is; op het aanrecht kom ik nog tegen: een pot appelmoes, een blik tomatenblokjes, een blikje tomatenpuree (alle drie nog dicht), een schaar, een blikopener en een aangebroken zak pasta (inderdaad, dezelfde die er inmiddels al een week of anderhalf ligt). Op de koelkast kom ik nog een aangebroken zak chips tegen en wat documentatie over een functie waarvoor Sonja al afgewezen is. Op de grond, tegen een krat bronwater staat ook nog een bakplaat die in de oven thuishoort.
09:30 Sonja vertrekt richting sollicitatiegesprek, Max ruikt niet bepaald naar roosjes en mag dus even mee naar boven voor een schone luier. En wat vind ik op de commode: de luier die hij vannacht heeft aangehad. Het was dus weer eens teveel moeite om die even in de luieremmer te gooien. Op m’n werkkamer blijkt vervolgens Sonja’s laptop ook nog aan te staan; die zal ik dan zelf maar weer uitzetten.
11:45 Twee keer tijd: bedtijd voor Max, direct gevolgd door koffietijd voor mij.
12:00 Sonja is terug, met de verheugende mededeling dat ze morgen een vervolggesprek heeft. Tot zover het positieve deel. Minder enthousiast ben ik over wat er achteraan kwam. De bedoeling was eigenlijk dat ze in die functie eerst drie maanden zou werken met behoud van uitkering, maar aangezien we geen uitkering krijgen gaat dat dus al niet door. De opdrachtgever blijkt echter toch aan hetzelfde kostenplaatje vast te houden, wat dus betekent dat ze dan eerst drie maanden onbetaald moet gaan werken. Dat wordt dan wel voor een klein deel gecompenseerd door de opleiding die ze dan krijgt, maar toch vind ik het een slecht idee. Het is tenslotte wel werk, en dat behoort gewoon betaald te worden. Werkgevers kennende zou het me dan ook allerminst verbazen als die opleiding in de praktijk niet zo heel veel voor gaat stellen (ik heb in mijn eigen ‘carrière’ al meegemaakt dat een beloofde opleiding alsmaar met allerlei smoesjes werd uitgesteld) en ze na die drie maanden weer op straat wordt gezet, zodat de werkgever toch lekker drie maanden gratis personeel heeft gehad.
18:00 Nu op Discovery Channel: The History of Singapore. Zoiets heeft altijd mijn warme belangstelling; sinds ik er zelf een week rondgelopen heb wil ik niets liever dan weer terugkeren naar Singapore. Ondertussen geef ik Max te eten terwijl Sonja in de keuken bezig is met haar en mijn eten. Vanavond ‘reifkoeken’ op het menu, wat waarschijnlijk afgeleid is van wat in het Duits iets van Reifkuchen of zo zal heten en in het Nederlands aardappelpannenkoeken heet.
19:15 Max was zo moe dat hij direct na het eten op mijn schoot in slaap is gevallen. Inmiddels is hij weer wakker geworden en lijkt weer last van z’n maag en/of darmen te hebben. Eigenlijk zou hij naar bed moeten, maar daar trapt-ie deze keer niet in; nadat ik ‘m z’n pyama heb aangetrokken en in bed heb geparkeerd probeert hij er toch weer uit te komen. Dan maar weer naar beneden, bij Sonja op schoot een flesje melk nuttigen.
07:45 Ik word uit m’n slaap gehaald door het gehuil van Max. Na een paar minuten staat Sonja op, onderwijl verzuchtend in mijn richting “jij zult ook niet eens een keer opstaan”. En dat terwijl ze per saldo meer slaap krijgt dan ik.
08:00 M’n wekker piept, maar ik blijf toch nog maar even liggen. Na die opmerking van daarnet heb ik even geen zin om al op te staan.
08:45 Toch maar eens opstaan. Aangekomen op het toilet ga ik zitten om er vervolgens achter te komen dat het toiletpapier op is.
09:00 Sonja is bezig met het ontbijt. Even eten en dan maar weer aan het werk. Sonja verdwijnt na het ontbijt weer naar boven om zich voor te bereiden op het gesprek dat ze vanmiddag heeft met haar reïntegratieconsulent.
11:00 Max heeft een poepluier en moet dus weer verschoond worden. Terug beneden begint hij het TV-kastje weer leeg te halen, waarop hij naar z’n box verbannen wordt. Vijf minuten later is het stil en blijkt hij in slaap gevallen te zijn.
12:00 Van dat werken is nog niks terechtgekomen, ik ben alleen nog maar bezig geweest met m’n weblog Reïntegratieleed, waar ik eens flink m’n gal gespuwd heb over onze afgewezen aanvraag voor een uitkering. Maar nu ga ik toch echt aan het eigenlijke werk.
13:15 Max ontwaakt, en dus laat ik m’n werk weer vallen en ga ‘m z’n lunch geven.
13:45 De bel! Ah, ja, de techneut voor de tweejaarlijkse controle van de CV-ketel. Die blijkt prima in orde te zijn. Aangezien ik toch op zolder ben haal ik de wasmachine maar even leeg en zet de volgende machine alvast klaar.
14:10 Even een broodje bapao naar binnen werken en dan kan ik weer verder met m’n werk. Oh nee, wacht even, ik moet de was nog ophangen. Lastig; binnen heb ik er even geen ruimte voor, en buiten is niet optimaal vanwege het nogal twijfelachtige weer. Toch maar buiten ophangen dan.
15:50 Sonja gaat op pad richting reïntegratiebureau, naar eigen zeggen heeft ze daar maar een half uurtje nodig dus zou ze rond 17:00 uur weer terug moeten zijn.
16:15 Hè hè, eindelijk klaar met m’n aanbiedingen voor vandaag. Nu nog m’n weblog bijwerken en dan maar verder met m’n andere winkel.
18:10 Dat “half uurtje” van Sonja was kennelijk in vrouwenminuten gerekend, want ze komt nu pas binnen. Ze gaat meteen door om eten te koken, vandaag hebben we tagliatella met tomatensaus en kippenbouten op het menu.
20:30 Sonja heeft inmiddels een bad in laten lopen voor Max. Als ik met Max naar boven kom blijkt z’n badje nog niet klaar te zijn, bij gebrek aan warm water. Wat blijkt: die monteur is vergeten om na de onderhoudsbeurt de gastoevoer van de CV-ketel weer open te draaien. Uiteindelijk komt alles toch nog op z’n pootjes terecht, Max gaat in bad en vervolgens bij z’n Sonja op schoot voor een fles melk, valt vervolgens in slaap en verhuist alsnog naar z’n bed. Sonja gaat door met haar gebruikelijke avondactiviteit (TV kijken, dus), ik ga wederom aan het werk.
22:45 Sonja is een kwartier geleden naar bed gegaan, ik hou het ook voor gezien voor vandaag. Nog even lezen in bed en dan slapen.
