07:35 Sonja is de kids uit bed aan het halen, ik zal maar alvast aan het ontbijt gaan beginnen.
08:30 Hetzelfde probleem als vorige week donderdag: Sonja gaat nu pas de deur uit om Tom naar school te brengen, en vandaag begint hij de schooldag met gymles. Max moet mee, want ik moet nu ook de deur uit: om 09:00 uur heb ik een afspraak met een account manager van Yacht. Niet dat ik verwacht dat het iets op zal leveren, maar niet geschoten is altijd mis.
10:15 Na een uurtje babbelen met de goeie man sta ik weer buiten; hij zag toch geen mogelijkheden voor me, aangezien mijn IT-kennis vooral breed is in plaats van diep. Maar ach, ze hebben wel Yacht wel lekkere koffie.
10:30 Yacht zal me geen inkomen verschaffen, dus ga ik maar weer eens verder met Toy Imperium. Nog genoeg te doen…
12:00 Max begint langzaam moe te worden. Ik ga ‘m nog even z’n lunchprak geven, dan kan hij vervolgens naar bed.
14:30 Ik ga Tom ophalen van school. Eens kijken of hij vandaag weer met iemand af wil spreken.
14:50 Tom gaat inderdaad bij iemand spelen, dus keer ik zonder Tom terug naar huis. Onderweg gaat de telefoon: een detacheerder die wil weten of ik nog beschikbaar ben. Standaard roep ik altijd dat ik morgen kan beginnen, nee zeggen kan altijd nog.
16:30 Sonja gaat Tom ophalen, Max mag mee.
16:55 Ze zijn weer terug, en net op tijd voordat het gaat regenen. Eten koken is vandaag een gedeelde bezigheid: op het menu staan aardappelen met rode kool en gehaktballen, Sonja gaat alvast de gehaktballen maken, zodra die in de pan liggen begin ik aan de rest. Terwijl ik daarmee bezig ben gaat Sonja Tom in bad stoppen.
19:15 Tom is een kwartier geleden al naar boven gestuurd, Sonja gaat er nu achteraan om ‘m nog even voor te lezen en voor Max een bad in te laten lopen. Het badderen wordt weer aan mij overgelaten, Sonja vindt nog steeds dat ze Tom en Max niet tegelijk naar bed kan brengen. Dat kan wel, maar het vereist wel een klein beetje planning.
19:40 Tom ligt in bed, het verhaaltje is voorgelezen, Max mag bij Sonja op schoot nog even z’n melk naar binnen werken. Ik ga weer aan m’n eigen werk.
07:15 De wekker begint te piepen, Sonja blijkt niet in bed te liggen.
07:35 Afgaande op de geluiden zijn de kids nog niet wakker en is Sonja aan het afwassen geslagen. Als ik Tom wakker wil gaan maken blijkt hij al wakker te zijn. Da’s positief, dat scheelt weer in het werk. Max wordt ook wakker, die haal ik dan ook maar meteen uit bed. Pyama uit, schone luier om, aankleden, en naar beneden.
07:45 Sonja is al bezig met het ontbijt, de afwas blijkt (geheel niet tot mijn verbazing) weer in Sonja-stijl gedaan te zijn: alles op het afdruiprek, en laat maar staan. De kraan druppelt rustig door; ook een kraan helemaal dichtdraaien behoort niet tot Sonja’s vaardigheden, al verschuilt ze zich zelf achter het smoesje dat het leertje niet goed is. Dat is dan wel een variabel leertje, want als ik de kraan dichtdraai drupt-ie niet.
07:55 Normaliter neemt Sonja ‘s ochtends bij het ontbijt het voeren van Max voor haar rekening, maar daar heeft ze kennelijk geen zin in al zegt ze het niet. Max wordt met stoel en al mijn richting in geschoven, gevolgd door z’n boterham, dus is wel duidelijk wat de bedoeling is.
08:20 Sonja gaat Tom naar school brengen, ik ga m’n e-mail ophalen. Verrassing van Microsoft: weer een stapel beveiligingsupdates, en deze keer een flinke stapel. Meestal is het hooguit 1 à 2 MB, vaak zelfs minder, deze keer moet er maar liefst zo’n 40 MB geïnstalleerd worden. Andere verrassing: een mailtje van Blogger met antwoord op een “verzoek om informatie over mijn Blogger account” en een link waarmee ik m’n wachtwoord kan veranderen. Da’s raar, want daar heb ik helemaal niet om gevraagd. Toch maar eens even een mailtje terugsturen, want dergelijke geautomatiseerde antwoorden worden altijd onmiddellijk verzonden, en daardoor lijkt het erop dat rond middernacht iemand geprobeerd heeft zich toegang tot m’n account te verschaffen.
08:50 Sonja is weer terug, weet te vertellen dat ze nog wat op d’r laptop moet doen en verdwijnt naar boven. Naar eigen zeggen heeft ze ongeveer anderhalf uur nodig. Sonja kennende is dat anderhalf uur in vrouwenminuten, dus die zal ik de komende drie à vier uur niet terugzien.
10:15 Max ruikt naar poepluier, dus die mag even naar boven voor een schone luier. Terwijl ik daarmee bezig bent begint hij ook nog eens te gapen en in z’n ogen te vrijwen. Aha, moe! Dan kan hij meteen door z’n bed in, wat hij nog zonder protest toelaat ook.
11:45 Sonja gaat Tom ophalen, op het moment dat ze wil vertrekken gaat de bel en staat dezelfde vent aan de deur die gisteren de watermeter vervangen heeft. Wat hij komt doen? De watermeter vervangen. Euh, dat heb je gisteren al gedaan? Oh ja. Kennelijk heeft hun PDA wat kuren. Door de bel is Max wakker geworden, dus die kan uit bed.
12:15 Sonja is terug, lunchtijd.
13:00 Sonja gaat met Max koffiedrinken bij een vriendin (nee hoor, Max krijgt nog geen koffie).
14:50 Ik stuur Tom naar boven om z’n tanden te gaan poetsen. Over tien minuten moeten we weg, want het is weer eens tijd voor z’n halfjaarlijkse controle bij de tandarts.
15:20 Exact op tijd lopen we de wachtkamer binnen. Net als ik ga zitten is Tom al aan de beurt. Zo snel is het nog nooit gegaan, ik was al ingesteld op een kwartier wachten. Z’n gebit is prima in orde, en vijf minuten later staan we al weer buiten.
15:25 Aangezien we toch tijd overhebben nu gaan we eerst nog maar even kijken of opa thuis is, die woont toch vlakbij. Die blijkt weer eens niet thuis te zijn, dus rijden we door naar huis.
15:45 Precies drie kwartier na vertrek zijn we weer terug. Tom gaat buiten spelen.
16:05 Nou, dat heeft ook niet lang geduurd: Tom is al weer terug.
18:05 Sonja is nog steeds niet terug en het is nog maar afwachten of ze op de terugweg nog even boodschappen zal doen. Dan zal ik maar alvast gaan bedenken wat ik nog te eten kan maken.
18:10 Sonja en Max komen weer thuis, en inderdaad heeft ze geen boodschappen gedaan. Bij gebrek aan beter komt er vandaag spaghetti op het menu. Gehakt, champignons, een gesnipperde ui en een tomatensaus er doorheen, en klaar is kees.
18:25 Sonja had aangeboden om de saus te maken, maar ze vind het kennelijk belangrijker om samen met Tom ‘Lego Star Wars’ te spelen op de PC. Dan doe ik ook dat maar zelf; meer moeite dan een blik tomatenprut opentrekken wordt het echter niet.
18:50 Tom vraagt of hij nog even (met z’n mama) ‘Lego Star Wars’ mag spelen. Prima, het is tenslotte nog geen bedtijd, maar als het bedtijd is moet-ie wel naar bed.
19:00 Ik vertel Tom dat het bedtijd is, maar dat wordt door hem en Sonja genegeerd. Vijf minuten later nog een keer hetzelfde verhaal. Dan ga ik Max maar alvast in bad stoppen.
19:20 Max is weer schoon en in z’n pyama gehesen, nu nog even een flesje melk naar binnen en dan is het bedtijd. Tom en Sonja gaan nog steeds door met spelen.
19:30 Ik breng Max naar bed, als ik terugkom is het kennelijk nog steeds geen bedtijd voor Tom.
19:45 Goh, zowaar, Sonja brengt Tom eindelijk naar bed. Het is dat de PC gecrasht was, anders was het waarschijnlijk nog later geworden. Deze zoveelste ondermijning van het vaderlijk gezag bewijst maar weer eens dat mijn mening in dit huishouden niet telt.
07:35 Shit, da’s wel laat opstaan. Ik kan me niet herinneren dat m’n wekker afgegaan is. Sonja staat ook op, die mag de kids uit bed halen (die allebei nog slapen) dan ga ik aan het ontbijt beginnen. Normaliter is de verdeling andersom, maar gezien het tijdstip en Sonja’s manier van werken (traag en inefficiënt) kan ik het ontbijt beter zelf regelen.
08:00 Sonja en Tom laten zich eindelijk beneden zien, ik vraag me af waarom ze altijd zo lang nodig hebben. Een blik op de buitenwereld stemt ook al niet vrolijk: het regent stevig door.
08:10 Sonja gaat alsnog Max uit bed halen ook al heeft die zich nog niet gemeld. Dat had ze dan ook net zo goed meteen kunnen doen, dan had hij tegelijk met ons kunnen ontbijten. Nu kost me dat weer een hoop tijd.
08:20 Sonja brengt Tom naar school, ik ga Max eten geven.
08:50 Sonja heeft om 09:00 uur een afspraak bij Randstad. Ik had verwacht dat ze Tom op de fiets weg zou brengen en dan meteen door zou fietsen, maar om onbekende reden heeft ze ‘m te voet naar school gebracht. Dan wil ze nu ook nog haar CV uitprinten, al zie ik niet echt in waarom dat nu moet; zo komt ze zeker te laat op haar afspraak. Bovendien hebben ze bij Randstad haar CV al, en als ze echt een nieuw exemplaar moeten hebben kan ze dat ook wel per e-mail doorsturen.
09:10 Ze had er tien minuten geleden al moeten zijn, maar ze vertrekt nu pas. Uiteraard blijft het opruimen weer voor mij: haar laptop blijft gewoon op het bureau staan (waardoor ik daar niet kan werken) en de desktop PC en de printer laat ze zelfs gewoon aan staan. Dus verhuis ik haar laptop maar zelf en zet zelf de rest van de apparatuur uit. Veel eigen werk zal ik niet gedaan krijgen, want om 10:45 uur moet ik met Max bij het Consultatiebureau zijn.
09:20 Een doordringende lucht waarschuwt me dat Max een poepluier heeft. Eerst maar verschonen dan, want over tien minuten is het…
09:30 Tijd voor de Teletubbies!
10:15 Gelukkig is het opgehouden met regenen, want zo meteen moet ik met Max op stap. Nog even wat spullen verzamelen om mee te nemen, jas aan, schoenen aan, Max in de buggy en wegwezen. Op het moment dat we vertrekken komt Sonja net thuis.
11:20 We zijn weer terug, slechts een klein beetje vochtig geworden. Max weegt intussen 12,34 kilo en meet 79 cm, en ligt daarmee iets boven het gemiddelde. Al met al een gezonde peuter, afgezien dan van z’n koemelkallergie. De hele toestand (meten, wegen, standaardonderzoek door de arts) laat-ie allemaal gelaten over zich heen komen; alleen over die twee prikken was hij wat minder enthousiast…
11:30 Sonja heeft het bureau beneden weer in gebruik, dus rest mij niks anders dan maar naar boven te verdwijnen. Voor zolang het duurt dan, want er moet straks ook nog geluncht worden, Sonja heeft om 14:00 uur weer een andere afspraak, en ik moet Tom ook nog uit school halen. M’n ondernemingsplan gaat nu eerst even de kast in, ik ga me nu tussen al die andere bezigheden door maar eens even bezighouden met Toy Imperium. Over iets minder dan twee maanden is het al weer Sinterklaas, enkele weken later gevolgd door Kerstmis, dus als ik niet opschiet met speelgoed aanbieden mis ik een hoop omzet.
11:50 Johan liet zich gisteren ontvallen dat de posttarieven volgend jaar omhoog gaan. Zoals bij TPG Post gebruikelijk wordt dat niet op de eerste pagina van hun website aangekondigd, maar enig zoekwerk levert de nieuwe tarieven voor briefpost per 01-01-2007 op. Een brief tot 20 gram gaat omhoog van € 0,39 naar € 0,44, daarna gaat het in stappen van € 0,44 omhoog. Ook de tarieven voor het buitenland worden gewijzigd (vooral in opwaartse richting), de Standard Mail voor buiten Europa wordt afgeschaft. Gemiddelde stijging: 12,1%.
13:00 Sonja komt naar boven en dumpt Max op m’n schoot. Eigenlijk begin ik zachtjes aan wel trek te krijgen in een boterham, en navraag leert dat Sonja Max niks te eten heeft gegeven, dus ga ik maar naar beneden met Max en ga lunch maken.
13:35 Sonja vertrekt weer, zonder een echt duidelijk antwoord te hebben gegeven op de vraag wat ze vanavond wil eten. Het komt weer neer op ‘bedenk zelf maar wat’.
14:25 Max gaat weer in de buggy, want we moeten Tom op gaan halen. Als we naar buiten lopen komen we iemand van het waterleidingbedrijf tegen die een nieuwe watermeter komt plaatsen. Prima, kom over een half uur maar terug.
15:00 We zijn goed en wel thuis, staat er weer iemand van het waterleidingbedrijf aan de deur om nu daadwerkelijk de meter te vervangen. Dat heeft-ie duidelijk meer gedaan, want tien minuten later hebben we een nieuwe meter, een kaartje met de eindstand van de oude meter, en is de goede man weer vertrokken. Vertrouwen is goed, controle is beter, dus werp ik zelf nog maar even een blik op de nieuwe meter; mooi, hij staat inderdaad op nul.
17:00 Hoogste tijd om aan het eten te beginnen. Dat wil zeggen, nadat ik de afwas gedaan heb. Op het aanrecht ligt weer het nodige afval verzameld, de vuilniszak die voor de achterdeur lag is door Sonja inmiddels buitengegooid. De volle vuilniszak vervangen door dat exemplaar was teveel gevraagd, dus hebben we in onze achtertuin nu nog een vuilnisemmer die niet meer dicht gaat en een losliggende vuilniszak. Als ik die een stukje omhoogtrek om het afval erin te gooien word ik begroet door een wolk fruitvliegjes. Yuck! Dat had ik niet voorzien, dus had ik de achterdeur niet dichtgedaan—met als gevolg dat er nu een hoop van die vliegjes in m’n keuken rondvliegen.
Dan blijft er maar één optie over. Sonja zal nog liever de halve achtertuin volstouwen met vuilniszakken dan dat ze een vuilniszak vervangt, dus zal ik het zelf maar weer doen. Dat heeft uiteraard wel consequenties voor het eten. Oorspronkelijk had ik aardappelen, erwten met wortelen en braadworst op het menu gezet, maar toen ik dat aankondigde kwamen er al meteen afkeurende geluiden van Sonja over de groenten. Vervolgens vond ik een pak rode kool in de diepvries (Sonja’s favoriete groente). Ik was eigenlijk van plan om die dan maar in de pan te gooien, maar dat kan ze nu dus wel vergeten.
19:00 Tom wordt alvast naar boven gestuurd om z’n tanden te gaan poetsen en in bed te kruipen, even later gevolgd door Sonja. Max laat ze beneden, met de opmerking dat ze alvast z’n badje in zal laten lopen en ik “zo meteen” met Max naar boven kan.
19:20 Als we ruim een kwartier later boven komen blijkt er helemaal nog geen badje klaar te staan. Zoals met zo’n beetje alles hier in huis zal ik dat dan ook maar weer zelf regelen. Als Max net in bad zit komt Sonja van de zolder af naar beneden; mooi, dan kan die zich verder met Max bezighouden terwijl ik beneden alvast z’n fles melk ga maken.
Vervolgens ga ik weer even aan de slag met m’n aanbiedingen. Vandaag moeten er nog een aantal gemaakt worden, dan kunnen ze morgen op eBay en kan tegelijkertijd m’n winkel open.
21:30 Tot zover m’n handel, tijd voor de volgende aflevering van ‘Herman helpt’.
22:30 Sonja is bij het eerste reclameblok naar bed verdwenen. Ik ga maar weer eens verder spelen.
08:15 Het ontbijt is weer naar binnen, tijd dus om Tom naar school te brengen. De wandeling daar naar toe bevestigt telkens weer m’n vermoeden dat Tom een goede Moslima zou zijn: hij kletst de hele dag al aan één stuk door waardoor ik het idee heb dat hij een meisje is in een jongenslichaam, en als we naar school lopen loopt hij altijd een paar meter achter me. Hij beweert dan wel dat hij niet naast me kan lopen omdat ik te hard zou lopen, maar als hij een paar meter achterblijft kan hij het tempo wel bijhouden.
08:50 M’n ondernemingsplan roept. Nog even een keer er doorheen lopen, en daarna kan het hele pak (45 pagina’s) afgedrukt worden. Twee gaatjes erin en de hele stapel in een zichtmap, en het ziet er heel presentabel uit.
10:40 Wegwezen nu, om 11:00 heb ik een afspraak bij WerkConsult om m’n ondernemingsplan weer onder de loep te nemen.
12:30 Dat ging goed, Johan was tevreden al is het plan nog lang niet klaar. De twee grootste klussen nu zijn het invullen van een hoop bedragen en een marktonderzoek. Ik ben er dus nog niet, maar als ik dit tempo volhou zou ik 1 januari 2007 van start moeten kunnen gaan.
17:00 Vandaag staat er op verzoek van Sonja weer Kip Tandoori op het menu. Anders gezegd: ik moet weer de keuken in.
20:30 Tijd weer voor het standaardpakket op TV: eerst ‘Dat zal ze leren’ en daarna ‘Holland’s Next Top Model’.
22:30 Sonja gaat naar bed, ik ga weer spelen. Alleen nog zien dat ik een beetje op tijd in bed lig.
00:30 Pfff, genoeg geweest. Ik heb intussen zoveel tijd aan m’n ondernemingsplan besteed dat m’n ogen dichtvallen. Bedtijd.
10:30 Lekker uitgeslapen sta ik op. Beneden in de keuken wacht mij weer de gebruikelijke puinhoop—de rest van de zak pasta van gisteren ligt nog steeds op het aanrecht, de afwas staat er ook nog, en m’n keukenmachine is inmiddels al weer in gebruik als Sonja’s persoonlijke opbergmeubel.
10:55 Max zit in z’n ogen te wrijven van vermoeidheid. Die zal ik maar eens even een uurtje in bed gaan leggen dan.
11:00 Sonja vraagt of ik samen met Tom op de PlayStation het spel ‘Lego Rock Raiders’ wil spelen. Helaas, daar heb ik geen tijd voor, ik heb nog een hoop te doen voor morgenochtend. Dat resulteert in de verzuchting: “dan zal ik er zelf maar tijd voor maken, zoals ik al de hele week doe”. Juist ja, ze heeft het ook zo ontzettend druk. Zo druk dat ze op de bank ligt met een boek. Doordat er de nodige tekst voorbijkomt in zo’n spel kan Tom niet alleen spelen (hij kan nog maar nauwelijks lezen) dus moet Sonja alles voorlezen en ‘m verder helpen. Alleen wordt ze niet gehinderd door een overmaat aan geduld, dus het geruzie begint al rap.
11:30 Tijd om verder te gaan met m’n ondernemingsplan. Ik zit nu nog beneden te werken, maar als dat geruzie door blijft gaan zal ik zo boven zitten.
12:15 Sonja komt overeind van de bank, loopt naar d’r naaimachine, hoort dat Max wakker is, deelt mede dat Max wakker is, en gaat vervolgens zitten. Oftewel, dit was weer zo’n ‘verborgen bevel’, deze keer om Max uit bed te halen. En dus onderbreek ik m’n werk maar weer eens en ga Max uit bed halen.
12:45 Sonja heeft het weer op d’r heupen, de zoveelste klaagzang over hoe slecht ze het wel heeft, dat ze altijd alles alleen moet doen en ik niks uitvoer in het huishouden is weer begonnen. Kennelijk is het zo dat ik altijd alles wat ik in m’n handen heb gehad meteen en op de juiste plek op moet bergen, maar geldt dat niet voor haar. Ze bekijkt het maar, ik pak m’n spullen en verdwijn naar boven, wat weer het verwijt oplevert dat ik “altijd wegloop”.
13:00 Sonja komt naar boven om haar klaagzang nog even voort te zetten. In deze ronde is het probleem dat ze geen vrije tijd zou krijgen, en dat ze daardoor dus ook geen tijd zou hebben om haar sollicitatiegesprek van aanstaande dinsdag voor te bereiden. Daar valt niks aan voor te bereiden, want het is geen sollicitatiegesprek maar een intake bij een werving- en selectiebureau. En geen vrije tijd? Dan is het misschien een idee om niet elke avond de hele avond voor de TV te gaan hangen…
Kennelijk is haar “sollicitatiegesprek” toch belangrijker dan mijn ondernemingsplan dat maandagochtend zo ver mogelijk klaar moet zijn. Verbaast me niks, want Sonja is er altijd al op tegen geweest dat ik voor mezelf zou beginnen. De enige keer dat een eigen bedrijf een toegestane optie was, was eerder dit jaar toen Sonja zelf overwoog een bedrijfje te beginnen in het maken en verkopen van kleding—waarbij ze er dan maar meteen vanuit ging dat zij zich alleen maar bezig zou hoeven te houden met het maken van kleding en ik alle andere werkzaamheden uit zou voeren: materiaal inkopen, foto’s maken en bewerken, advertenties maken en plaatsen, transacties afhandelen (inclusief de wandelingen naar het postkantoor) en de volledige administratie. Dat ik m’n eigen speelgoedhandel al had was niet van belang, want dat was “maar een hobby”.
Kortom, kennelijk is het de bedoeling dat ik braaf een baantje als hersenloze loonslaaf ga vinden wat voldoende oplevert voor een leven vol luxe, en daarnaast ook nog het hele huishouden doe en de kinderen grootbreng (dat alles uiteraard wel volgens Sonja’s methoden) zodat ze zelf weer het comfortabele leventje kan leiden wat ze van thuis uit gewend was.
13:45 Over weglopen gesproken: Sonja komt naar boven met de mededeling dat ik naar beneden moet omdat Tom “bij papa wil blijven”. Ik kan ‘m geen ongelijk geven met zo’n moeder. Zelf gaat ze weg omdat ze “een time-out” nodig heeft, al neemt ze Max wel mee. Dat wordt dan weer gevolgd door een klaagzang dat ik alles mag en iedereen altijd rekening met mij moet houden, maar zij niks mag en niemand rekening met haar hoeft te houden. Regelrechte onzin, maar dat ziet ze niet in.
15:00 Tom heeft ‘Lego Rock Raiders’ inmiddels ingeruild voor ‘London Racer: Destruction Madness’ (een racespel) en vraagt of ik meedoe. Nou, vooruit dan.
16:00 Sonja is inmiddels weer terug en gaat zowaar aan de lunch beginnen? Om deze tijd nog? Zal wel iets zijn van ‘lunchen moet, maakt niet uit hoe laat’. En dus krijgen Tom en ik een boterham met saté en gaan Sonja en Max aan de frieten met frikandel. Serieus. Echt waar. Om deze tijd nog. Dat wordt dus laat eten vanavond, met als gevolg dat Tom weer veel te laat in bed zal liggen en morgen dus weer gigantisch opstandig gaat zijn.
Meteen erachter aan krijg ik de opdracht om Max weer in bed te leggen, als ik weer beneden ben verdwijnt Sonja naar boven. Zonder te vertellen wat ze gaat doen en wanneer ze terug denkt te zijn.
17:40 Max is weer wakker en heeft het kennelijk koud. Dus krijgt hij van Sonja een trui aan, wordt beneden in de box gedumpt met een flesje warme melk, waarna Sonja weer zonder iets te zeggen naar boven verdwijnt.
18:45 Laat ik zelf maar af gaan wassen, voordat Sonja naar beneden komt en opnieuw begint te zaniken.
19:15 Als ik bijna klaar ben komt Sonja naar beneden. Deze keer niet om voor de TV te hangen, althans niet om TV-programma’s te kijken maar om ‘Harry Potter’ te spelen. Dat blijkt niet te werken; het spel start wel op maar de controller doet niks. Na een kwartier van alles uit proberen wordt het mijn probleem gemaakt, en twee minuten later werkt het weer. Ze had de stekker van de controller uit de PlayStation getrokken en die vervolgens verkeerd om er weer ingestoken…
19:35 Intussen is het voor Tom bedtijd. Die wil zoals altijd weer niet, wat leidt tot de zoveelste ruzie vandaag. Uiteindelijk wordt-ie met veel geschreeuw en gegil door Sonja onder een koude douche gezet en naar bed gejaagd.
19:50 Sonja suggereert dat Max misschien nog wat te eten moet hebben. Dat betekent dus dat ik de keuken in moet om z’n middaghapje (Weetabix met pap en fruithapje) te maken, want door Sonja’s chaotische aanpak heeft-ie dat nog niet gehad. Net als ik weer zit komt de suggestie dat Tom misschien nog wel een papfles lust. Dus sta ik nog een keer op, ga naar de keuken om een papfles voor ‘m te maken en breng die naar boven. Arm kind, hij ligt in z’n blootje in bed! Niet alleen heeft z’n moeder ‘m onder de koude douche gezet, hij heeft niet eens een schone pyama gekregen! En dat met deze temperaturen! Is het soms de bedoeling dat hij flink ziek wordt? Dit kan echt niet, dus regel ik alsnog een pyama voor ‘m. Ik zie het er nog van komen dat Sonja ‘m van de winter voor straf poedelnaakt buitenzet bij tien graden onder nul. Dat vormt je karakter, zeggen ze in Duitsland…
