07:25 Te vroeg gejuicht: vanochtend ben ik wel wakker geworden van Sonja’s wekker, maar gelukkig daarna toch weer in slaap gevallen. Maar nu is het dan toch tijd om op te staan. Tom wil als vanouds weer niet opstaan, maar die zie ik dadelijk toch wel beneden verschijnen. Max en ik gaan alvast die kant op.
08:00 Ik zie dat Tom nog geen sokken aanheeft, dus stuur ik ‘m naar boven om dat alsnog te doen. Jawel, ook dat wil hij niet maar uiteindelijk gaat hij toch. Vervolgens hoor ik boven een harde klap gevolgd door gehuil: hij is met z’n voeten van de trap geschoten en er vervolgens afgevallen. Gelukkig was het pas de tweede tree van onder, dus dat viel al weer mee.
08:15 We zijn zowaar op tijd weg. Onderweg gebeurt het tweede ongelukje: Tom valt nog een keer en komt deze keer weg met een klein schaafwondje op z’n knie. Dat doet natuurlijk zeer, temeer daar hij een kniebroek aanheeft waarvan de rand tijdens het lopen natuurlijk precies over het wondje schaaft. Op school hebben ze gelukkig ontsmettingsmiddel, al blijkt niet iedereen het eens over de aanpak: Selma (Tom’s andere juf) adviseert er geen pleister op te plakken omdat het dan slechter geneest (en trekt vervolgens een van haar eigen broekspijpen op om te laten zien hoe het er dan uit komt te zien), de conciërge die ons van wat jodium voorziet wil er wel een pleister opplakken vanwege het schuren van Tom’s broekrand. We gaan voor de ‘geen pleister’ optie, om het schuren te voorkomen sla ik z’n broekspijpen een paar keer om. Ziet er niet echt charmant uit, maar je moet tenslotte iets.
09:00 Dat is nog eens opschieten: Tom naar school gebracht, naar de Albert Heijn geweest, en toch nu al weer terug. De eerste ergernissen van de ochtend hebben zich inmiddels ook al weer aangediend: Sonja denkt kennelijk nog steeds dat ook Nederlanders hun brood knippen in plaats van snijden, onder de tafel in de woonkamer vind ik een paar schoenen, en gisteren heeft ze een keer de wasmachine leeggehaald maar het apparaat wel aan laten staan.
11:45 De tijd vliegt als je druk bezig bent: het is al weer tijd om Tom op te gaan halen.
12:15 Lunchtijd. Voor Max weer z’n gebruikelijke maaltijd, bestaande uit een mengsel van Weetabix, melk en fruit, en voor Tom en mij een saucijzenbroodje. Terwijl de kids vervolgens gaan spelen is er voor mij geen rust: ik moet weer verder met het schoonmaken van m’n fornuis. Net als ik daaraan wil beginnen gaat de bel: twee kinderen die me kinderpostzegels willen verkopen. Nee dank je, geen interesse. Een kwartier later staan er weer twee aan de deur. Nee, ik heb nog steeds geen interesse. Ik zie al aankomen dat dit zich de hele middag door een aantal keer gaat herhalen. Daarvoor ontbreekt mij echter zowel de tijd als de zin en dus besluit ik ze voor te zijn. Heel simpel: een briefje op de voordeur plakken met de tekst ‘Geen kinderpostzegels!’ en dan zou ik er vanaf moeten zijn.
14:00 De Teletubbies zijn weer afgelopen, tijd om Max maar eens een paar uurtjes in bed te stoppen. Tom is al uit beeld, die is op z’n kamer aan het spelen. Althans, daar ga ik vanuit.
16:00 Wat een kolerewerk! De hele voorkant van het fornuis is gedaan, de la die eronder zit ook evenals de inhoud daarvan (twee bakplaten en een ovenschaal). De bodemplaat van de oven is wel enigszins schoner geworden maar nog niet zoals ik het hebben wil, en met de binnenkant van de oven ben ik voorlopig ook nog niet klaar. Maar ik ben vooral trots op het resultaat van de schoonmaak van de dubbele glasplaat van de ovendeur: voor het eerst sinds tijden is er weer doorheen te kijken.
Ik heb wel weer genoeg gedaan voor nu. Even uitrusten, Max uit bed halen want die is zo te horen weer wakker, en dan rond 17:15 uur weer terug de keuken in om eten te koken. In de post vind ik nog een brief van Zuidzorg: kennelijk hadden we daar gisteren een afspraak voor Max waar ik weer eens niks vanaf wist. Ze hebben maar meteen even een nieuwe afspraak gemaakt.
17:05 Tot zover m’n activiteiten voor Toy Imperium — tijd om aan het eten te beginnen. Deze keer staat er varkensschnitzel in champignonroomsaus met sperzieboontjes en krieltjes op het menu. Hopelijk smaakt het net zo goed als het klinkt.
19:00 Het eten was niet helemaal wat ik er van gehoopt had. Op zich zou het allemaal wel goed gegaan zijn, ware het niet dat Sonja later thuis was dan ik had verwacht, met als gevolg dat alles ruim een kwartier langer heeft gestaan dan gepland. Nou kunnen sperzieboontjes daar nog wel tegen, maar voor vlees, champignonroomsaus en krieltjes is het funest.
19:15 Het is weer bedtijd, maar Tom trekt weer alle vertragingstactieken uit de kast. Hoewel de hele bedprocedure eigenlijk voor Sonja zou moeten zijn wordt dat tegenwoordig ook weer deels op mij afgeschoven: Sonja neemt Max nog wel mee naar boven, maar tegen dat hij uit bad komt moet ik het afmaken omdat Sonja “geen twee kinderen tegelijk aankan”. Kan ze best wel, het vereist alleen maar wat planning en inzicht. Tom is wat dat betreft toch maar minimaal werk, want die kan in principe alles zelf. Het zal wel weer gemakzucht zijn.
07:15 Van al dat harde werken slaap ik wel aanzienlijk beter: ik heb inmiddels al het stadium bereikt dat ik alleen nog gewekt wordt door m’n eigen wekker, en dwars door Sonja’s wekker (en het daarop volgende gestommel) heen slaap.
07:30 Tom komt in z’n blootje de trap af. Ik stuur ‘m terug om zich aan te kleden, en krijg dan te horen dat hij geen shirt heeft. Dat wordt geregeld, vervolgens haal ik Max uit z’n bed en ga naar beneden, even later gevolgd door Tom.
Het ontbijt wordt weer doffe ellende: ik vraag Tom tot vier keer toe wat hij op z’n boterham wil, maar het enige wat hij doet is een beetje gaan staan draaien in plaats van antwoord te geven. Ik stel chocopasta voor, maar dat wil-ie niet. Dan heeft-ie pech gehad, ik heb hier geen tijd voor. Max en ik gaan ontbijten, als Tom alsnog z’n boterham wil zal hij moeten wachten tot we klaar zijn. Tom houdt eerst nog m’n stoel bezet in plaats van op z’n eigen stoel te gaan zitten omdat hij “nog geen boterham heeft gehad”. Ik maak ‘m duidelijk dat hij dat aan zichzelf te wijten heeft en jaag ‘m van m’n stoel af. Tegen dat Max en ik klaar zijn heeft Tom dan eindelijk besloten wat hij op z’n boterham wil: toch chocopasta…
08:15 Inmiddels is het tijd om te vertrekken, dus die boterham zal hij onderweg op moeten eten. Dat gaat gelukkig verder allemaal zonder problemen.
08:50 Het bureau beneden is weer eens volgebouwd. Sonja heeft mijn laptop opzij geschoven, haar laptop er bij gezet en bij die van mij de stroom- en netwerkkabels eruitgetrokken en in haar eigen laptop geduwd. Nou vind ik dat op zich geen probleem, maar waarom zet ze die dan daarna niet terug? Lijkt me toch maar een kleine moeite. Naast d’r laptop vind ik een lege koffiemok (die daar niet hoort te staan) en een pen (die daar niet hoort te liggen). Oftewel, het was weer eens teveel moeite om het zelf even op te ruimen. Wel had ze nog de energie om een briefje op mijn laptop te leggen met een opmerking over iets wat aan haar laptop gedaan moet worden. Ja, doe ik, zodra ik een keer tijd heb.
Maar nu eerst een bakkie koffie, m’n e-mail ophalen, en een boodschappenlijstje maken want er moeten alweer boodschappen gedaan worden. We zullen vanavond tenslotte ook moeten eten.
09:50 Net even m’n boodschappenlijstje ingevuld, en vervolgens laat m’n PDA weten dat de accu nog maar op 10% staat. Dataverlies door gebrek aan stroom kan ik me niet permitteren, dus gaat de PDA in de oplader en ga ik boodschappen doen zonder boodschappenlijstje.
10:40 Voor zover ik weet ben ik niks vergeten met boodschappen doen. Max is naar bed, ik mag zometeen, als ik m’n koffie op heb, mezelf weer bezig gaan houden met Operation Clean Kitchen. Vandaag is het fornuis aan de beurt. Wie denkt “dat is toch zo gebeurd” heeft de binnenkant van het apparaat nog niet gezien…
10:45 Wijziging in de planning: Operation Clean Kitchen schuift door naar vanmiddag, ik ga me eerst maar eens bezig houden met m’n speelgoedhandel Toy Imperium. De bedoeling is om op 1 oktober m’n nieuwe winkel open te gooien, en dat is nog maar een paar dagen.
13:10 Max laat weer van zich horen, tijd derhalve om maar eens aan de lunch te beginnen.
14:20 Max heeft weer een poepluier, die ga ik nog even gauw vervangen en dan gaan we Tom maar eens ophalen.
14:50 Tom wil met Guus afspreken, maar die wil niet echt. Zo te zien heeft die ook hetzelfde probleem als Tom: afgepeigerd. Je vraagt je af wat ze die kinderen op school laten doen.
15:05 Jippie, tijd om m’n gasfornuis maar eens onderhanden te nemen. Het belooft nog een hele uitdaging te worden, eentje die groot genoeg is om het vandaag niet af te krijgen.
17:00 Ongelooflijk wat een werk! Het resultaat tot nog toe: de bovenkant van het apparaat is nu schoon, de knoppen aan de voorkant ook, evenals het rooster in de oven en tot op zekere hoogte de bodemplaat, al zag die eruit alsof hij al heel erg lang niet meer schoongemaakt is. Ik heb voor deze klus werkelijk alles uit de kast moeten trekken. Heet water, afwasmiddel, multisponsje, en zelfs een pak St. Marc (ontvettingsmiddel, zo’n beetje industrial-strength) en een Brillo schuurspons. En dan heb ik de binnenkant van de oven en de la eronder nog niet gehad.
Waarmee het al weer tijd is om eten te gaan koken. Gewoontegetrouw heb ik weer een recept van Internet geplukt. Vanavond op het menu: slavinken op een bedje van groenten, vergezeld van gekookte aardappelen.
19:10 Bedtijd voor Tom en Max en afwastijd voor de papa. Daarna wacht me weer de TV (het is schrikbarend hoeveel TV ik de laatste tijd kijk). Eerst weer Celebrity Masterchef op de BBC, dan een uurtje wat anders gaan doen terwijl Sonja naar CSI: Miami kijkt, en daarna is het tijd voor de belevenissen van Jamie Oliver in Italië. Daarna: of nog even spelen of door naar bed.
07:30 Het is goed te merken dat de herfst begonnen is. Buiten is het grijs, en eigenlijk heb ik heb eigenlijk helemaal geen zin om op te staan. Maar helaas, het zal toch moeten. Eerst Tom wakker maken, dan Max uit bed halen, en dan weer de rest van de ochtendprocedure.
08:35 Tom gaat ruzie krijgen op school. Omdat het er nogal regenachtig uit ziet heeft hij geen schoenen maar laarzen aangedaan; juffrouw Gerrie (een van z’n twee juffen) vindt dat niet goed en zegt dat hij z’n gymschoenen aan moet doen. Standaard antwoord van Tom: “dat wil ik niet”. Daar ga ik me verder niet mee bemoeien, dat vechten die twee onderling maar lekker uit. Max en ik gaan weer verder, even wat boodschappen doen bij de Albert Heijn.
09:15 We zijn weer thuis, en tot nog toe valt het met het weer eigenlijk best wel mee. Het is aangenaam fris buiten, de regen blijft beperkt tot wat verdwaalde druppeltjes motregen. Zo te ruiken heeft Max z’n luier weer goed gevuld, dus die ga ik eerst maar eens vervangen (de luier, niet de peuter). Daarna heb ik dan even tijd voor koffie en m’n e-mail, want rond 10:00 uur moeten we weer op pad naar WerkConsult.
10:15 Dan is het nu tijd voor een frisse wandeling van drie kwartier. Deze keer gaat Max niet in de rugdrager maar in de buggy, en dan zie ik wel hoe ik ‘m daar de trap op krijg. Vorige keer hebben we er iets meer dan drie kwartier over gedaan om daar te komen, dus zonder die zware last op m’n rug zou het nu net in drie kwartier moeten kunnen.
11:00 Gelukt—we hebben er precies drie kwartier over gedaan. Tree voor tree de trap op gaat nog net, zij het met veel moeite; één verkeerde beweging en we zouden allebei weer beneden liggen. Max trekt zich er totaal niks van aan, die is onderweg in slaap gevallen en maft ook nu rustig door. Totdat we binnen zijn, want zodra we de deur door zijn wordt-ie wakker.
12:20 Na vijf kwartier discussiëren en gaten schieten in m’n financiële planning voor Cyber Constructions staan we weer buiten voor de volgende frisse wandeling van drie kwartier. Deze keer tilt Johan even mee, dan komen we tenminste veilig de trap af.
13:15 Max is deze keer wakker gebleven. De lunch gaat vlot naar binnen. Hoewel hij duidelijk moe is kan ik ‘m nu niet in bed leggen, want dan ligt hij nog te slapen als we Tom op moeten gaan halen. Zodra we dat gedaan hebben gaat m’n jongste telg echter alsnog even naar bed, en dan slaapt-ie waarschijnlijk al nog voordat ik de trap af ben.
14:30 Over een kwartier komt Tom uit school, tijd dus om weer eens die kant op te gaan. En dan durft Sonja te beweren dat ik “de hele dag binnenzit”—ik zie m’n schoenzolen bij wijze van spreken met de dag dunner worden.
14:45 Max heeft onderweg z’n standaardhouding in de buggy weer aangenomen: slapend. Alleen kan ik ‘m dan straks thuis niet in bed leggen, want zodra ik ‘m uit de buggy probeer te halen wordt-ie wakker.
De regelmatig terugkerende straf van ‘geen Lego Star Wars spelen’ schijnt bij Tom als straf niet echt veel te helpen, maar blijkt wel een positief ander effect te hebben: Tom gaat weer bij vriendjes spelen. Vanmiddag gaat hij bij Bram spelen (die ik niet ken), wat als (enige) nadeel heeft dat ik ‘m straks op moet gaan halen. Maar ach, da’s beter dan dat hij de hele middag thuis zichzelf (en daarmee ook mij) verveelt.
16:05 Het is duidelijk dat ik aan Operation Clean Kitchen vandaag niet meer ga toekomen. Het is dat Max net wakker is geworden zodat ik tenminste nog gauw even beneden de boel kan stofzuigen, maar daar houdt het ook wel mee op.
16:25 Voor de vierde keer vandaag gaan Max en ik op stap: deze keer om Tom op te halen.
17:00 Over een uurtje is Sonja thuis, tijd dus om me weer naar de keuken te begeven om eerst af te wassen en vervolgens eten te gaan koken.
17:30 Sonja belt dat ze in de file staat en dus wat later thuis is. Geen probleem, dan doe ik het gewoon wat rustiger aan in de keuken. Vandaag staat er pasta-broccoli met spekblokjes en ui in roomsaus op het menu. De roomsaus is volgens de verpakking voor Tagliatellasaus, maar bij gebrek aan tagliatella wordt het macaroni. De procedure in het kort: broccoli koken, pasta koken, spekblokjes bakken, gesnipperde ui erbij, saus maken volgens de handleiding op het pakje. Eigenlijk wil ik er nog champignons bij doen, maar de laatste die ik heb liggen al een tijdje in de koelkast en beginnen intussen een beetje twijfelachtig te ruiken. Geen risico mee nemen, enkeltje vuilnisbak. Uiteindelijk smaakt het wat aan de zoute kant, maar dat zal wel komen door de doorgaans stevig gezouten spekblokjes.
19:00 Bedtijd voor Tom en Max, ik heb weer een afspraak met m’n aanrecht. Alleen deze keer niet alleen om af te wassen, maar ook om de gootsteen te ontstoppen. Die zit weliswaar nog niet helemaal dicht maar is wel goed op weg.
20:00 Tijd voor wederom een avondje TV kijken (al zou ik eigenlijk wat anders moeten doen). Eerst Celebrity Masterchef op de BBC, gevolgd door Dat zal ze leren op weet-ik-veel welke van de kommerzielen, wat dan weer gevolgd wordt door Holland’s Next Top Model. Kortom, weer veel te veel TV voor iemand met mijn stapel werk.
22:30 TV uit, nog even de laptop aan om m’n weblog bij te werken, en dan is het zometeen weer tijd om naar bed te gaan.
10:10 Redelijk uitgeslapen val ik uit bed. Wel weer een paar kostbare uren verspild, maar met wat mazzel kan ik een groot deel van de dag toch nog aan m’n ondernemingsplan besteden. Al wacht mij eerst weer het onvermijdelijke puinruimen, want als Sonja in de keuken bezig is geweest ziet de keuken er om een of andere reden altijd uit als een slagveld.
11:00 Sonja gaat straks zwemmen met Tom en Max dus heb ik heerlijk het rijk alleen. Maar eerst moet ze nog even op pad, en ondertussen is Max ook wel weer toe aan een uurtje slapen. Sonja’s tempo en haar ‘nog even dit doen’ gewoontes kennende zal de middag ook wel weer een heel eind om zijn voordat ze daadwerkelijk vertrekken.
13:10 Hè-hè, eindelijk zijn ze de deur uit en kan ik aan de slag. Al is al dat niks-kunnen-doen, gecombineerd met eerst het geblaat van de televisie en vervolgens een hyperactieve Tom zo vermoeiend dat ik eigenlijk weer terug naar bed zou willen. Maar helaas, daar heb ik geen tijd voor. Nu eerst proberen wat verder te komen met m’n ondernemingsplan, en tegen dat ik daar een paar uur aan besteed heb moet ik weer eten gaan koken.
Het begint er op te lijken dat ik met m’n weekenden nog maar een paar mogelijkheden heb: of mezelf keihard opstellen en het hele weekend doorbrengen op m’n werkkamer (huishouden en kinderen zijn dan voor Sonja) of m’n weekenden maar volledig afschrijven en alleen uit bed komen om te eten en naar het toilet te gaan. Dat, of scheiden en alleen gaan wonen. Want met Sonja en de kids in de buurt is het onmogelijk om iets naar behoren te kunnen doen.
16:00 Sonja belt op om te vertellen dat ze zometeen vertrekken. Het gesprek gaat meteen ook maar even over ‘wat eten we vandaag?’ Zou je ze niet! Zit ik daar een uur lang op Internet te zoeken naar een beetje leuk recept voor wat we in huis hebben, en wat wil het volk dan? De ene wil pizza, de andere wil friet. Stelletje barbaren!
17:00 Tja, dan zetten we maar frieten en frikandellen op het menu…
18:00 Sonja verdwijnt naar bed met de mededeling dat ze misschien wel, misschien niet meer terugkomt vandaag, de kids zijn voor mij.
19:00 Bedtijd! Tom wil weer niet naar bed. Pech gehad, hij zal toch moeten. Max laat zich wel in bed liggen, al blijft hij wel zachtjes protesteren. Zou ik dan vanavond misschien toch nog wat werk gedaan kunnen krijgen?
20:10 Sonja komt naar beneden, op zoek naar paracetamol zetpillen voor Max die weer eens buikpijn heeft. Na een kwartier zoeken vind ik die zetpillen precies daar waar ik tegen Sonja gezegd had dat ze lagen.
20:40 Sonja komt weer terug, deze keer voor wat water voor Max, om vervolgens maar met Max op schoot te gaan zitten en ondertussen TV te kijken. Oh, en of ik ook nog maar even de zwemtas (die door Sonja bij thuiskomst uit het zwembad onderaan de trap is gedumpt) op wil ruimen. Je zou toch denken dat ze dat zelf ook wel zou kunnen.
Dan roept Tom bovenaan de trap dat Sonja nog een verhaaltje voor moet komen lezen. Wat blijkt? Hij heeft zich net pas uitgekleed terwijl hij eigenlijk al lang had moeten slapen. En dus word ik door Sonja naar boven gecommandeerd om Tom in te gaan stoppen. Kortom, ook vanavond kan ik het wel vergeten om nog wat zinvol werk te verrichten.
08:00 Half wakker registreer dat ik Sonja is opgestaan, zich heeft aangekleed, en Max uit bed heeft gehaald. Nu wil ze even naar de bakker om verse broodjes te halen. Het zal allemaal wel; persoonlijk vind ik het verspilling, temeer daar d’r eerste salaris nog niet binnen is en we dus nog steeds op de reserves draaien, maar als ze zich zoiets in d’r hoofd heeft gehaald krijg ik het er toch niet meer uit—een bijverschijnsel van opgroeien in een huishouden waar alles draaide om geld, luxe en gemakzucht, en geldgebrek wel zo’n beetje het laatste gebrek was.
09:10 Ha, ik krijg ontbijt op bed! Drie halve broodjes en een bak koffie. Zo te horen kan Sonja het beneden wel alleen af met de kids (Max zit in de box, Tom zit een tekening te maken voor z’n oma die gisteren jarig was) dus blijf ik nog lekker even liggen, boek erbij (Harry Potter en de Steen der Wijzen, helaas de Nederlandse vertaling) en m’n ontbijt flink rekken.
10:00 Redelijk wakker sta ik op. Sonja wil “zometeen” nog even de stad in, onder andere om een cadeautje te kopen voor haar moeder. Benieuwd hoelang ze deze keer nodig zal hebben om daadwerkelijk de deur uit te komen. Hoe eerder hoe liever, liefst met de kids, dan kan ik in alle rust verder met m’n ondernemingsplan. Maar eerst kan ik puinruimen in de keuken en af gaan wassen.
12:30 Sonja wil “even” bij de desktop-PC. Daardoor kan ik niet echt verder op m’n laptop, wat op zich niet zo’n probleem is aangezien ik momenteel toch niks zinnigs aan het doen ben. Aan m’n ondernemingsplan valt nu toch niet te werken. Verdreven van m’n plek verdwijn ik maar weer terug naar boven en ga op bed verder liggen lezen.
13:30 Sonja heeft het eindelijk voor elkaar gekregen om te vertrekken. Tom gaat mee en Max mag naar bed. Mooi, dan kan ik eindelijk aan het werk. Dat wil zeggen, na eerst maar weer de keuken opgeruimd te hebben, want daar heeft Sonja alweer een puinhoop van gemaakt. Dat ze slordig en gemakzuchtig is weet ik al jaren, maar het lijkt wel of het steeds erger wordt.
14:15 Max vindt dat hij wel weer lang genoeg geslapen heeft. Daarnaast vindt-ie ook nog dat het etenstijd is. Wat kun je als liefhebbende papa dan anders doen dan je zoon uit bed halen en ‘m te eten geven?
16:15 Sonja en Tom zijn weer thuis. Dat duurt niet lang: een half uur later zijn ze weer weg. Deze keer naar Sonja’s moeder, en nu neemt ze Max ook mee. Rust in de tent!
17:40 Ik ben niet echt opgeschoten met m’n ondernemingsplan, en dat zal de komende uren ook niet verbeteren. Eerst ga ik maar eens een diepvriespizza in de oven gooien (vanavond dus weer een snel-en-gemakkelijk menu), dan is die rond 18:00 uur klaar, mooi op tijd voor Jeremy Clarkson Meets the Neighbours.
18:45 M’n eerste TV-programma voor vanavond is afgelopen, dan heb ik nu ongeveer drie kwartier om weer verder te werken want om 19:30 uur begint de volgende aflevering van Dat zal ze leren.
20:30 En ook TV-programma nummer 2 is weer afgelopen. Terug aan het werk maar weer.
22:40 De familie is weer huiswaarts gekeerd. Max is wakker maar Sonja brengt ‘m toch maar meteen naar bed. Tom is in de auto in slaap gevallen, en dat betekent dat ik nu dus 20 kilo aan kleuter twee trappen op mag sjouwen, om ‘m dan op z’n bed te parkeren en uit te kleden.
23:05 Vandaag ga ik zelf ook maar eens wat vroeger naar bed, geen spelletje meer vanavond, alleen nog even lezen in bed. Morgen maar eens proberen of ik me de hele dag op m’n kamer kan verstoppen, misschien dat ik m’n Financieel Plan nog uitgewerkt krijg voor maandag.
