Sonja Holten
06:30 Sonja is al op, ik word wakker omdat Max een hoop herrie aan het maken is.
06:45 Wat Sonja eigenlijk had moeten doen was even een fles melk maken voor Max, dan was hij in elk geval rustig. Dat schijnt echter niet door te dringen, of ze doet alsof ze niks hoort. Net als ik aanstalten maak om dan zelf maar uit bed te komen komt Sonja met het nodige gezucht en gesteun de trap op—met een fles melk voor Max en de opmerking “sorry dat m’n werk zo belangrijk is”. Waarmee we meteen bij de kern van het probleem zijn: doordat ze Duits afgericht is loopt ze rond met het waanidee dat ze maar voor één doel op de wereld gezet is, en dat is werken. Werken, werken, werken, het liefst 24 uur per dag en 7 dagen per week.
Even later volgt dan ook nog de verzuchting “dan kom ik maar te laat op m’n werk”. Onzin, want ze heeft flexibele werktijden en kan binnen zekere grenzen dus zelf bepalen hoe laat ze begint. Het enige gevolg van het even voor Max zorgen is dat ze een kwartiertje later op haar werk is.
07:55 Max en ik hebben inmiddels ontbeten, Tom heeft zich nog niet laten zien, dus zal ik nogmaals naar boven moeten.
09:15 Tijd om met Max op sleeptouw te vertrekken naar Mutsaersoord in Venlo, dan heb ik vijf kwartier om een afstand af te leggen die je volgens de routeplanner in drie kwartier kunt doen. Ik neem het toch maar wat ruimer, anders zou er geheid onderweg weer iets mis gaan; 10 km file of zo.
10:10 We zijn gearriveerd, althans toch op het parkeerterrein. Idioterie onderweg: vanaf knooppunt Leenderheide richting Venlo (en de andere kant op) is er een snelheidsbeperking van 90 km/u vanwege “werkzaamheden op vluchtstrook”, en dat dan 15 km lang. Geen werkzaamheden te zien, alleen automobilisten die zich niks van de snelheidsbeperking aantrokken. De oneervolle vermelding vandaag gaat naar een bumperklever in een donkere Peugeot Expert 230L (een bedrijfswagen) van de firma Miko uit Nieuwegein, met het kenteken 35-BZ-RG.
De hoofdingang is even zoeken, dat staat namelijk niet aangegeven. Het bordes bij de ingang blijkt voorzien te zijn van een oprit voor rolstoelen, maar vervolgens moet je nog een verhoog op van 10 cm hoog. Er blijkt wel een bordje met een bel te hangen, maar dat is niet zichtbaar als je met je rolstoel over die helling naar boven komt.
10:25 Net als ik de hoofdingang gevonden heb belt Sonja op met de mededeling dat ze donderdag opgenomen moet worden voor een chirurgische ingreep, waarschijnlijk vrijdag dan weer naar huis mag, en de hele week uit de running zal zijn. Daar ben ik niet blij mee. Niet vanwege de ingreep op zich, maar omdat ik m’n afspraak bij de huisarts dan waarschijnlijk moet verzetten en vervolgens weer een hele week niks gedaan ga krijgen.
11:40 Ik ben niet onder de indruk van Mutsaersoord. Maximaal drie maanden opname, therapie bestaat uit individuele gesprekken, groepsgesprekken, creatief gedoe (kleien, schilderen, dat soort geneuzel) en sporten. Ook was het niet erg gerustellend dat de goeie man bij het invullen van de papierwinkel sommige dingen twee of drie keer vroeg. Sterker nog, toen ik me meldde moesten we eerst tien minuten wachten in een hok van 2×2 meter, vervolgens kwam de man binnen, schudde me de hand, ging even weg om een kan koffie te halen, kwam twee minuten later terug, gaf me weer een hand en vroeg of hij me al een hand gegeven had…
12:45 En we zijn weer terug. Even eten, weblog bijwerken, e-mail ophalen, en dan zal het weer heel aardig richting half drie zijn en moeten we Tom op gaan halen.
15:20 Tom is weer thuis, deze keer zowaar zonder gezanik over “afspreken”. Nog even wat heet water in het zwembad laten lopen om het wat op te warmen, en vervolgens Max toch maar even in bed gelegd. Nu maar hopen dat-ie ook inderdaad gaat slapen. Tom is me weer het bloed onder de nagels vandaan aan het halen, en is weer z’n gebruikelijke onhandelbare zelf.
04:30 Nu al wakker. Geen idee waarom, maar blij ben ik er niet mee want ik weet nu al dat ik niet meer in slaap zal vallen vanochtend.
07:15 Tijd om op te staan. Eerst even m’n laptop naar beneden verhuizen, en dan de kids wakker maken.
09:30 Tom had vanochtend weer geen zin om op te staan en schoot voor de rest ook al niet op. Alleen al om z’n jas en z’n schoenen aan te trekken had-ie ruim tien minuten nodig, waardoor we pas rond 08:25 uur vertrokken. Maar we waren toch nog op tijd. Inmiddels is m’n tweede bak koffie bijna op en is Max zowaar redelijk rustig aan het spelen. Eens zien of ik wat werk gedaan krijg vanochtend.
11:05 Van werken is alweer weinig terechtgekomen, want Max blijft continu aandacht vragen. Maar gelukkig is het nu z’n bedtijd.
14:10 Hoogste tijd om Max weer uit bed te halen, want we moeten Tom dadelijk ook nog op gaan halen en Max moet voor die tijd toch even gegeten hebben.
15:00 Tom wilde weer afspreken maar mocht dat niet (als onderdeel van z’n straf), dus is-tie maar buiten gaan spelen. Aan m’n eigen werk zal ik toch wel weer niet toekomen, dus ga ik maar weer braaf de huisslaaf spelen en aan de was beginnen.
16:30 Sonja is thuis, Tom komt ook binnen precies op het tijdstip dat ik gezegd had dat hij thuis moest zijn. Ik ben al bezig met de voorbereidingen voor het eten als Sonja zich opeens herinnert dat ze de paspoorten van de kids nog op moet halen.
17:11 Sonja belt op om te vertellen dat er nog een hele hoop wachtenden voor haar zijn en het dus nog wel even gaat duren. Prima, lekker rustig.
18:00 De familie is weer thuis, en dus kan ik nu daadwerkelijk eten gaan koken.
Vaderdag verliep zoals vrijwel alle dagen: anders dan ik gepland had. Het begon goed, met ontbijt op bed en een paar vaderdagcadeautjes. De rest van de dag ging minder. Ik had eigenlijk de hele dag aan m’n bedrijf willen werken, maar in plaats daarvan zijn Sonja en ik zo ongeveer de hele dag in de tuin bezig geweest.
Eerst moest het gras gemaaid worden, en vervolgens moest het terras achter in de tuin opgeruimd worden. Daar ligt een grote hoeveelheid zooi die er eigenlijk niet hoort maar afgevoerd zou moeten worden. Dat ligt er nu nog steeds, alleen ligt het nu bij elkaar en is het terras weer begaanbaar. Niks afgevoerd, maar toch een vooruitgang. Als iemand nog belangstelling heeft voor een roze omafiets of een citybike (opknapper) mag-ie zich melden.
M’n avond is opgegaan aan achtereenvolgens TV kijken (Hell’s Kitchen), een Legosetje voor Tom in elkaar zetten, en een paar uurtjes Need for Speed: Most Wanted spelen. Dit alles een paar keer onderbroken vanwege Tom, eerst hoorde ik wat gestommel boven en bleek hij bezig te zijn Sonja’s wekker te pikken, en wat later nog een keer omdat-ie uit bed was gekomen en Sonja’s wekker alsnog had gepikt. Hij zal wel gedacht hebben dat het toch niks meer uitmaakte, want hij had al zoveel uitgevreten dat-ie z’n verhaaltje bij het naar bed gaan helemaal niet meer gehad heeft en zolang hij de schade op z’n kamer niet hersteld heeft (hij had van alles en nog wat aan meubilair en andere spullen met een stift bewerkt) ook geen computerspelletjes meer mag doen en niet mag afspreken.
Niet dat straffen iets uithaalt bij Tom…
09:54 Vanochtend verblijd met koffie op bed en wat later ook nog vast voedsel. Vervolgens ergens rond 09:00 uur opgestaan. M’n laptop had ik gisteravond maar alvast naar boven verhuisd toen ik naar bed ging, die heb ik eerst nog even op m’n bureau geïnstalleerd om me vervolgens beneden te melden voor een tweede bak koffie.
Daar wacht me al de eerste klus. Sonja zit op de bank een boek te lezen, uiteraard met de TV aan, en stuurt vervolgens Max op me af voor een schone luier. Maar goed dan dat ik eerst nog naar beneden ben gegaan, anders had-ie waarschijnlijk een paar uur later nog met die poepluier rondgelopen.
Intussen is het bijna 10:00 uur en zit ik boven, en nu maar hopen dat ik vandaag flink wat gedaan ga krijgen.
13:50 Zojuist de lunch naar binnen gewerkt (bestaande uit een sneetje brood met een frikandel en wat vette klodders). Voorafgaand daaraan heb ik me eerst nog zitten ergeren aan ons draadloze netwerk dat me vandaag al twee keer in de steek heeft gelaten (ja, inderdaad, Duits merk) waardoor ik naar beneden moest om de router uit en weer aan te zetten. Na de lunch nog meer ergernis, want Sonja wilde even twee uurtjes weg omdat ze “in tegenstelling tot de geruchten niet 24 uur op 24 beschikbaar is om te werken“. Een opmerkelijke uitspraak voor iemand die er heilig van overtuigd is dat een mens leeft om te werken.
Ze kon het dus weer eens niet laten, kennelijk is het voor haar niet mogelijk om iets op een normale toon te vragen of te zeggen. Die twee uurtjes konden er overigens ook drie worden.
Max nog even naar bed gebracht, die is na een paar minuten protesteren toch maar in slaap gevallen, ik ga maar weer eens verder. An die Arbeit, zoals ze in Germanistan zeggen!
14:30 Ik kom net op tijd beneden om Sonja de poort uit te zien gaan, zoals gebruikelijk weer op de vlucht voor haar aandeel in het huishouden.
15:15 Shit, Max wordt wakker. Gedaan dus met de rust, en aangezien Sonja voorlopig niet terug zal zijn zit er voor mij niks anders op dan maar naar beneden te verkassen. Ik zou ook eens een keer gewoon de hele dag door kunnen werken…
En dan zal er straks ook wel weer verwacht worden dat ik eten kook. Dat zal in elk geval de enige manier zijn om wat verse groente op tafel te krijgen, want in het onwaarschijnlijke geval dat Sonja voor het eten zorgt zullen het wel frieten worden. Onder het motto: “dan kom er lekker makkelijk vanaf”.
15:40 Even snel naar boven en weer terug, om m’n laptop naar beneden te halen. Helaas niet snel genoeg, want hoewel ik Tom nota bene nog gevraagd heb om even op Max te letten heeft-ie dat (zoals altijd) weer niet gedaan. Max heeft intussen het TV-kastje opengemaakt, een paar DVD’s uit hun doosjes gehaald en ze vervolgens in de videorecorder gestopt. Het gevolg: ik krijg weer een woedeuitbarsting, en voor Tom is het einde computeren en ophoepelen naar z’n kamer. En ik ben zo over de rooie dat ik waarschijnlijk de rest van de dag niks meer gedaan krijg. Het eerste paracetamolletje is inmiddels alweer genuttigd.
09:45 Tom is naar school, en als vanouds ging dat weer niet zonder slag of stoot. Hij was weliswaar om 08:00 uur beneden, maar vervolgens besloot-ie om z’n boterham zo ongeveer kruimeltje voor kruimeltje op te eten. Vervolgens weer een hoop gesodemieter om ‘m z’n schoenen en jas aan te laten trekken. Sonja heb ik intussen per e-mail er nog even aan herinnerd dat ik vanmiddag weg moet, nu maar hopen dat ze daaruit zelf concludeert dat ze op tijd (lees: 14:00 uur) thuis moet zijn. Max is intussen weer druk bezig me van m’n werk te houden. Ik voel de volgende inzinking al aankomen…
09:49 Sonja’s reactie is kort en bondig: “Vast”. Hetgeen kan betekenen dat ze op tijd thuis zal zijn, maar ook dat ze gewoon de hele dag wegblijft en ik m’n afspraak af moet zeggen. Kan ook, dan mag ze wat mij betreft na werktijd de kids op komen halen en meteen doorgaan naar haar moeder.
11:23 Sonja kan weer tevreden zijn (al zal ze dat toch wel niet zijn). M’n eigen werk heb ik maar weer laten liggen, in plaats daarvan heb ik wasgoed opgeruimd, een machine wasgoed opgehangen, de volgende machine opgezet, m’n afspraak voor vanmiddag afgezegd, en Sonja meteen maar even een mailtje gestuurd om te vertellen dat ze NIET eerder naar huis hoeft, GEEN VRIJ hoeft te nemen en dus gewoon de hele dag kan DOORWERKEN. Die man met wie ik die afspraak had zit in bespreking en belt me straks terug voor het maken van een nieuwe afspraak.
Nu nog gauw even de woonkamer stofzuigen en dan moet ik Tom weer op gaan halen. De planning daarna hangt af van de vraag of hij wel of niet bij iemand af gaat spreken. Doet-ie dat niet dan gaan we door naar het Gemeentehuis (sorry, “Stadskantoor” heet dat ding tegenwoordig) om de paspoorten van de kids op te halen en daarna naar huis om te eten. Gaat-ie wel bij iemand spelen dan gaan Max en ik terug naar huis, even eten, en daarna boodschappen doen bij de Nettorama, de Lidl èn de Albert Heijn.
12:15 Tom bleek spoorloos verdwenen toen ik ‘m op kwam halen. Oh shit. Ik had nog even gehoopt dat hij langs een andere route zelf naar huis zou zijn gelopen, maar dat bleek niet het geval. Op het moment dat ik binnenkwam ging de telefoon en was het mysterie opgelost; hij was bij een vriendje gaan spelen. Tot zover m’n planning. Nou was die toch al aangepast, want toen we richting school vertrokken was het zo enthousiast aan het regenen dat ik de papieren voor het afhalen van die paspoorten maar thuis heb gelaten.
13:10 Sonja nog even gauw een mailtje gestuurd met de vraag of ze Tom op kan halen, aangezien ik niet weet of ik op tijd terug ben, en dan nu wegwezen om boodschappen te gaan doen. Ik zie nog net dat ze gereageerd op m’n andere mailtje van vandaag, en zo te zien is ze weer eens pissig. Ik zou haar gisteren niet verteld hebben hoe laat ik weg moest, maar volgens mij heb ik het haar wel verteld maar zal ze het wel weer te druk gehad hebben met zuchten en steunen. Die man van Mutsaersoord belde vervolgens ook nog, helaas bleek hij woensdag vrij te zijn, uiteindelijk zijn we uitgekomen op dinsdag 10:30 uur. Dan zal Max waarschijnlijk wel mee moeten, maar vooruit maar weer.
Ik kom nog wel toe aan het boodschappen doen, het duurt alleen wat langer eer ik weg ben…
15:23 Kijk, zo doe je dat dus. Vooraf bedenken wat je hebben moet, en alles op je boodschappenlijstje in dezelfde volgorde zetten als waarin het in de schappen ligt. In twee uur tijd bij drie verschillende winkels (op drie verschillende locaties) boodschappen gedaan, boodschappen allemaal weer opgeruimd, en Max in bed gelegd. En dan heb ik er nog m’n gemak over gedaan. Al dat werk betekent wel dat ik niet aan werkzaamheden voor m’n bedrijf toekom, dus ik heb zo’n vermoeden dat ik al weet wat vanavond m’n tijdsbesteding gaat worden. En het hele weekend, vooropgesteld dat Sonja het niet weer saboteert.
Sonja heeft inmiddels gereageerd op het mailtje over het ophalen van Tom. Hetzelfde antwoord als vanochtend: “Vast”. Waarvan ik maar aanneem dat het “Ja” betekent.
16:30 Inmiddels is iedereen thuis, Tom zit achter de computer, Sonja is naar boven en zal wel weer in bed liggen. Ik ga maar alvast aan het eten beginnen. Sonja vroeg of ik misschien frietjes voorzien had voor vanavond, maar die heeft ze niet verdiend dus krijgt ze die niet. Bovendien heb ik nog de nodige verse groenten in de koelkast liggen, en er wordt al veel te veel eten weggegooid in dit huishouden. Vandaag op het menu: de ‘papaschotel’, zijnde een mix van (in dit geval) sperziebonen, krielaardappeltjes en braadworst.
20:00 Het was alweer heibel. Tom wilde niet achter de computer vandaan komen om te komen eten, waarop Sonja besloot om ‘m dan voorlopig nog maar even te laten zitten. Als straf heeft-ie echter geen eten gehad (en dus ook geen toetje) en moest-ie na het eten direct naar bed—hetgeen betekende dat hij dus ook niet The Simpsons mocht kijken. Er was weer flink wat ruzie voor nodig om ‘m uiteindelijk achter de computer vandaan te krijgen.
Sonja’s commentaar op het eten: “Bijna net zo lekker als frieten”. Grrr…
