De eerste praktijktest voor m’n fiets

10:15 Vanochtend maar eens lekker uitgeslapen. Zo te horen is Tom op z’n kamer aan het spelen en is Sonja ruzie aan het maken met Max. Als ik de keuken inloop om m’n ontbijt te maken ben ik al niet eens meer verbaasd over de aanblik: afwas nog niet gedaan, de vuilniszak ligt nog steeds tegen de achterdeur gekwakt, en op de koelkast vind ik een aangebroken pak peperkoek, een aangebroken zak broodjes en een doos met snoepgoed. Die laatste heb ik tijdens Operation Clean Kitchen in een grote doos met andere zooi gedaan, waarna die toch weer aan de wandel is gegaan. Eerst heeft Sonja ‘m op de koelkast geparkeerd, vervolgens heb ik ‘m verbannen naar de woonkamer op tafel bij Sonja’s naaimachines, in de ijdele hoop dat ze die doos dan wel naar behoren op zou ruimen. Daarna kwam ik ‘m nog tegen op een andere tafel in de woonkamer, en nu staat-ie dus weer op de koelkast.

10:20 Sonja loopt de keuken in en constateert dat er iets stinkt in de keuken. Dat zal die vuilniszak wel zijn, maar ik hou m’n mond. Volgens Sonja ligt er waarschijnlijk iets achter het gasfornuis te stinken. Zou best kunnen, daar ligt wel meer. Vorige week kwam ze met de opmerking dat ze twee houten lepels achter het gasfornuis had laten vallen. En ja, inderdaad, die liggen er nu nog steeds want Sonja zal niet op het idee komen om ze er achter vandaan te halen. De opmerking dat ze er achter waren gevallen was dus kennelijk weer eens een typisch geval van Sonja’s geliefde ‘verborgen bevelen’—wat inhoudt dat zij in een paar woorden een situatie beschrijft en de toehoorder daaruit dan zelf maar moet afleiden welk bevel er eigenlijk zojuist gegeven is.

10:30 Sonja komt achter de computer vandaan en deelt mede dat ze even naar Tom gaat en ik “weer bij m’n computer kan”. Ze weet echter heel goed dat ik vrijwel alleen m’n laptop gebruik, dus dit is gewoon weer eens een smoesje om de computer niet zelf uit te zetten. Ook op dat vlak is ze vreselijk gemakzuchtig, hetzelfde doet ze ook met d’r laptop als ze m’n bureau boven weer eens bezet heeft. Zelfde verhaal met de beide TV’s hier in huis: als het aan Sonja lag zouden die of gewoon aan staan de hele dag of hooguit op stand-by, want helemaal uit betekent dat er op het apparaat zelf een knop ingedrukt moet worden. Tja, da’s natuurlijk ook wel een zware psychische en fysieke belasting…

11:10 Max is duidelijk toe aan z’n bed. Na ‘m in bed gelegd te hebben (en gezien te hebben dat er inmiddels maar liefst vier gebruikte luiers naast de luieremmer liggen in plaats van er in) is het voor mij tijd om boodschappen te gaan doen. Da’s nieuw: boodschappen doen op m’n eigen fiets. Het zal me benieuwen hoeveel boodschappen ik er in ga krijgen. Voor de zekerheid toch ook nog maar een boodschappentas meenemen.

12:00 Zowaar, al m’n boodschappen gingen in de fietstassen. Nog net. Thuisgekomen wil er weer iemand wat van me: een wissel voor Tom’s Lego Duplo trein. Samen met z’n moeder heeft hij een treinbaan gebouwd met alle rails die hij heeft (en dat is behoorlijk wat), alleen komen ze eigenlijk nog een wissel tekort. Of hij er misschien eentje uit mijn voorraad mag lenen. Nee, dat mag niet, want dat zijn nieuwe exemplaren. Maar gelukkig heb ik nog een kapotte gebruikte liggen die hij wat mij betreft kan gebruiken. Voor dat exemplaar heb ik van Lego Service intussen toch een nieuwe gekregen. Sonja gaat die oude eerst nog eens proberen te repareren, al betwijfel ik of het zal lukken. Lego is niet gebouwd op repareren, de uitstekende service van Lego is een van de redenen waarom het spul zo duur is. Maar ach, in het ergste geval lukt het niet en is er niks verloren, en lukt het wel dan hebben toch weer een gratis wissel.

Zo, en dan nu weer aan het werk. M’n ondernemingsplan is nog niet klaar.

13:05 Geen idee waarom, maar Sonja komt m’n werkkamer binnen, dumpt Max bij mij, en verdwijnt weer. Het geeft heel aardig weer hoe belangrijk Sonja mijn plannen voor een eigen bedrijf vindt. Goed, ze krijgt d’r zin, ik stop wel weer met m’n werk. Max wordt even in bed gezet, dan kan ik op zolder de was gaan uitsorteren en een machine was opzetten. Vervolgens samen met Max naar beneden, waar ik een beetje naar de muur kan gaan zitten staren terwijl Max in de box zit. Ik kan ‘m niet laten rondkruipen, want Sonja heeft weer van alles en nog wat laten rondslingeren waar Max wel bij kan maar niet aan mag komen.

14:00 Even een broodje gegeten (en dat heet dan “lunch”) en nog maar eens proberen of ik vandaag misschien weer wat verder kan komen met m’n ondernemingsplan.

18:15 Etenstijd, Sonja heeft pasta met een onduidelijke saus op het menu gezet. Het moest kennelijk snel, want veel smaak zit er niet aan.

19:00 Tom wil weer eens niet naar bed, pas als Sonja gaat dreigen met een koude douche gaat hij naar boven. Max mag even in bad, en daarna terug naar beneden om z’n fles melk leeg te drinken en op Sonja’s schoot in slaap te vallen.

19:40 Da’s allemaal geregeld, tijd om weer verder te gaan met de financiële kant van m’n ondernemingsplan. Alleen eerst even m’n laptop naar beneden verhuizen (ondanks het feit dat de TV aanstaat), want boven begint het toch wel frisjes te worden.